Abchazie en Zuid-Ossetie zijn twee geografische entiteiten waarvan de status internationaal omstreden is.

Achtergrond [ bewerken | brontekst bewerken ]

Abchazie en Zuid-Ossetie zijn twee zelfverklaarde en de facto van Georgie afgescheiden republieken. Beiden waren binnen de Georgische Sovjetrepubliek autonome deelregio's en verklaarden zich begin jaren 1990 onafhankelijk. In augustus 2008 probeerde Georgie het verloren gezag over Zuid-Ossetie te herstellen. Dit mislukte als gevolg van een Russische interventie ten gunste van de Zuid-Ossetische opstandelingen. Rusland waarschuwde in de periode 2006-2008 dat het Abchazie, Zuid-Ossetie en andere de facto staten in de voormalige Sovjet-ruimte zou gaan erkennen bij westerse erkenning van Kosovo. ^{[1] [2]}

Erkenning [ bewerken | brontekst bewerken ]

Rusland erkende op 26 augustus 2008 de onafhankelijkheid van de twee Georgische afscheidingsregio's Abchazie en Zuid-Ossetie, als direct gevolg van de Russisch-Georgische Oorlog . ^[3] Beide gebieden werden feitelijk protectoraten van Rusland door belegering en de integratie van veiligheidsstructuren zoals grensbewaking en krijgsmacht.

Na deze erkenning brachten verschillende staten een verklaring uit ten opzichte van de erkenning van deze twee de-facto republieken. Enkele Rusland gezinde landen volgden in het erkennen van de onafhankelijkheid. Sinds 2 september 2008 is Nicaragua het tweede land dat de onafhankelijkheid van Abchazie en Zuid-Ossetie erkent. ^[4] Een jaar later volgde Venezuela na het sluiten van een gunstige wapendeal met Rusland. ^[5] Er volgden nog enkele Pacifische ministaatjes, waarvan sinds 2014 alleen nog Nauru beide regio's erkent, ^[6] dat in ruil daarvoor een fors krediet van Moskou heeft gekregen. ^[7] Na jaren van stilstand en het intrekken van de erkenningen door Tuvalu (2014) en Vanuatu (2013) verraste Syrie met de erkenning van beide regio's eind mei 2018. ^[8] Onderstaande kaart geeft het officiele standpunt per land weer:

	Land	Datum van erkenning
1	Rusland	26 augustus 2008 [3]
2	Nicaragua	5 september 2008 [9]
3	Venezuela	10 september 2009 [10]
4	Nauru	15 december (Abchazie) / 16 december (Zuid-Ossetie) 2009 [11]
5	Syrie	29 mei 2018 [12] [13]
6	Vanuatu	23 mei 2011 (alleen Abchazie), op 12 juli 2013 ingetrokken. [14]
7	Tuvalu	18/19 september 2011, [15] op 31 maart 2014 ingetrokken. [16]

Andere entiteiten [ bewerken | brontekst bewerken ]

• Transnistrie , zelf een niet-erkende republiek in Moldavie , heeft de onafhankelijkheid van beide gebieden op 17 november 2006 erkend. ^[17]
• Nagorno-Karabach , een niet erkende republiek, de facto door Armenie op Azerbeidzjan veroverd, zou Abchazie erkennen sinds 17 november 2006. ^{[18] [19]}
• De leiders van Hamas spreken hun sympathie en felicitaties uit na de Russische erkenning van beide regio's. ^[20]
• Het Parlement van de Moldavische autonome regio Gagaoezie erkent op 19 september 2008 de onafhankelijkheid van beide regio's en verzoekt de President en het parlement van Moldavie dat op te volgen. ^[21]
• Sahrawi Arabische Democratische Republiek (Westelijke Sahara) heeft op 29 september 2010 de onafhankelijkheid van Zuid-Ossetie erkend. ^[22]
• In de loop van 2015 hebben de Oost-Oekraiense afscheidingsrepublieken Volksrepubliek Donetsk en Volksrepubliek Loegansk Zuid-Ossetie erkend. Donetsk heeft ook Abchazie erkend. ^{[23] [24]} Op 10 maart 2022 heeft de Volksrepubliek Loegansk ook Abchazie erkend. ^[25] Door de formele annexatie door Rusland op 5 oktober 2022 van beide zelfverklaarde republieken is de erkenning van Abchazie en Zuid-Ossetie komen te vervallen.

Zie ook [ bewerken | brontekst bewerken ]

• Lijst van staten met beperkte erkenning

Referenties [ bewerken | brontekst bewerken ]