De
Ingoesjen
(
Ingoesjetisch
:
ГIалгIай
,
Ghalghai
, uitspraak: [???l??j]
?
) zijn een etnische groep in de Noordelijke
Kaukasus
. Ze bewonen hoofdzakelijk de
Russische
autonome republiek
Ingoesjetie
. Ze spreken het
Ingoesjetisch
, die sterk verwant is aan het
Tsjetsjeens
. In 2021 woonden er minstens 517,186 Ingoesjen in Rusland waarvan 473,440 in Ingoesjetie.
[6]
De Ingoesjen worden beschouwd als een van de meest inheemse volkeren van de
Noordelijke Kaukasus
. Volgens
Leonti Mroveli
[
en
]
, de 11e-eeuwse
Georgische
chroniqueur, is
Kavkas'os (Kaukas)
[
en
]
de voorvader van de Ingoesjen.
Georgische
,
Griekse
en
Duitse
historici gebruikten ook de termen
Kisten
,
Dzoerdzoeken
of
Ghlighvi
,
[7]
[8]
oudere etnoniemen, om te verwijzen naar de Ingoesjen. De oud-Griekse geograaf-historicus
Strabo
noemde hen
Gargariers
[9]
, die volgens hem door anderen ook
Gelae
werden genoemd.
[10]
De Amerikaanse cartograaf
Joseph Hutchins Colton
[
en
]
bestempelde het land van de Ingoesjen als
Gelia
.
[11]
Ze noemen zichzelf
Ghalghai
, wat vertaald kan worden als "
mensen van torens
". In de
Middeleeuwen
begon een periode van heropleving van de torencultuur van de
Noordelijke Kaukasus
, waarvan het fenomeen zich volgens geleerden vooral manifesteerde in de bergen van Ingoesjetie, dat door velen werd bestempeld als ‘het land van torens’.
[12]
De geschiedenis van de Ingoesjen is nauw verbonden met die van de verwante
Tsjetsjenen
. De voorouders van deze twee volken bestonden uit stammen die gezamenlijk bekend staan als de
Vainachen
.
Ze kwamen in
1810
gedeeltelijk onder
Russische
heerschappij. Gedurende de
Tweede Wereldoorlog
werden ze onterecht door
Stalin
beschuldigd van samenwerking met de
nazi's
en de gehele Ingoesjetische bevolking werd zodoende naar
Kazachstan
en
Siberie
gedeporteerd, met als gevolg dat twee derde van de Ingoesjen om het leven kwamen. Ze werden echter, na de dood van Stalin in de
jaren vijftig
gerehabiliteerd
en het werd hun in
1957
toegestaan om terug te keren. In een groot deel van hun voormalige woongebied waren echter
Osseten
gaan wonen en een deel van dat gebied was ook bij
Noord-Ossetie
gevoegd. De terugkerende Ingoesjen kregen te maken met aanzienlijke vijandigheden van de Osseten. Het geweld laaide eind oktober
1992
op tijdens het
Ossetisch-Ingoesjetisch conflict
, toen tienduizenden Ingoesjen gedwongen werden door Russen om hun huizen in het huidige Noord-Ossetische
district Prigorodni
te verlaten.
[13]
De
oorspronkelijke religie
van de Ingoesjen was tot het begin van de
negentiende eeuw
aanwezig, ook al waren er gedurende de
middeleeuwen
tijdelijk wel
christelijke
invloeden vanuit
Georgie
. Ingoesjen en de Tsjetsjenen zijn geleidelijk aan tussen de
zeventiende
en begin negentiende eeuw tot de
islam
bekeerd.
De Ingoesjen zijn
soennieten
, die voor een groot deel de
Soefi
-traditie volgen. Daarin volgen de Ingoesjen dan weer de ordes (
tariqas
) van
Naqshbandiyya
en
Qadiriyya
.
[13]
De Ingoesjen kennen een gevarieerde cultuur met
tradities
,
legendes
,
eposen
,
verhalen
,
liederen
,
spreekwoorden
en
gezegdes
. Muziek, liederen en dans worden vooral erg gewaardeerd. Populaire muziekinstrumenten betreffen onder de
dachtsj-pandr
(een soort van
balalaika
), de
kechat pondoer
(een
accordeon
, in het algemeen door meisjes bespeeld), een driesnarige
viool
, de
zoema
(soort van
klarinet
), de
tamboerijn
en drums.
De torencultuur van Ingoesjetie, een levendige erfenis van de oude materiele cultuur, is uniek zowel in de Kaukasus als over de hele wereld. De Ingoesjen zijn als etnische groep mentaal onlosmakelijk verbonden met hun torencultuur. De toeristische commissie van de regio kondigde in 2022 aan dat de Federale Dienst voor Intellectuele Eigendom van Rusland (Rospatent) de slogan "Ingoesjetie - Land van Torens" heeft gepatenteerd.
[14]
Er wordt aangenomen dat de torencomplexen eeuwenlang onder de Ingoesjische bergbewoners een esthetisch gevoel van schoonheid ontwikkelden, een gevoel van zorg voor het huis als familietoevluchtsoord, wat een van de fundamenten is van de Ingoesj-erecode -
Ezdel
.
[15]
Bronnen
- ↑
Russische volkstelling 2010 per regio
. Gearchiveerd op
1 juni 2012
. Geraadpleegd op
2 november 2017
.
- ↑
(
ru
)
Албогачиева, М.С.-Г.
(2017).
Ислам в Ингушетии: этнография и историко-культурные аспекты
. Российская академия наук; Музей антропологии и этнографии им. Петра Великого (Кунсткамера), p. 4.
- ↑
Степанова А.
≪Люди башен≫: Как живут ингуши
.
Gearchiveerd
op
2 maart 2023
.
- ↑
Joshua Project //
Ingush in Kazakhstan
.
- ↑
Joshua Project //
Country: Uzbekistan
.
Gearchiveerd
op
18 juli 2023
.
- ↑
Russische volkstelling 2021 per regio
. Federale Staatsdienst voor de Statistiek (Rusland). Geraadpleegd op
1 september 2022
.
- ↑
Julius von Klaproth. "
Inguschen-Ghalgha (Khißt-Ghlighwa)
"
Geographisch-historische Beschreibung des ostlichen Kaukasus, zwischen den Flussen Terek, Aragwi, Kur und dem Kaspischen Meere. Volume 50, Deel 2 van Bibliothek der neuesten und wichtigsten Reisebeschreibungen zur Erweiterung der Erdkunde.
Verlag des Landes-Industrie-Comptoirs, 1814.
Gearchiveerd
op 8 augustus 2023.
- ↑
Dietrich Christoph von Rommel. "
Kisten (Inguschen)
"
Die Volker des Caucasus nach den Berichten der Reisebeschreiber Volume 1 van Aus dem Archiv fur Ethnographie und Linguistik.
Verlage des Landes-Industrie-Comptoirs, 1808. Oxford University.
Gearchiveerd
op 8 augustus 2023.
- ↑
Е.И. Крупнов
Средневековая Ингушетия (Middeleeuws Ingoesjetie). Москва: Наука.
/ p. 26.
Gearchiveerd
op 2 december 2022.
- ↑
Julius von Klaproth.
Reise in Den Kaukasus Und Nach Georgien Unternommen in Den Jahren 1807 Und 1808.
/ p. 650-651.
Gearchiveerd
op 8 augustus 2023.
- ↑
J.H. Colton.
Turkey In Asia And The Caucasian Provinces Of Russia. 1856.
- ↑
Vladimir Basilov, Venjamin Kobychev.
"Галгай ? страна башен" [Galgai: het land van torens
. Советская этнография (in het Russisch). Moskou, 1971. / p. 120?135
- ↑
a
b
The Ingush (with notes on the Chechen): Background information
; door Johanna Nichols, University of California, Berkeley (februari 1997)
.
Gearchiveerd
op 1 juni 2023.
- ↑
Hussein Targimov.(2023-01-05).
"Комитет по туризму региона получил патент на использование слогана "Ингушетия ? родина башен""
.
- ↑
"The Ingush people. Broadcast in the series 'Peoples of Russia'"
.
Vestnik Kavkaza
. (2015-09-06). Faculteit Geschiedenis van
Staatsuniversiteit van Moskou
Europese etniciteiten en nationaliteiten
|