한국   대만   중국   일본 
Il pleut sur Santiago - Wikipedia Naar inhoud springen

Il pleut sur Santiago

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Il pleut sur Santiago
Regie Helvio Soto
Producent Jacques Charrier en Jean-Claude Brialy (Les Films Marquise)
Scenario Helvio Soto
Georges Conchon
Hoofdrollen Annie Girardot
Riccardo Cucciolla
Jean-Louis Trintignant
Bibi Andersson
Muziek Astor Piazzolla
Montage Cecile Decugis
Cinematografie Georges Barsky
Premiere 10 december 1975 Vlag van Frankrijk  Frankrijk
Genre Drama, thriller, politiek
Speelduur 112 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk  Frankrijk
Vlag van Bulgarije  Bulgarije
Opnamelocaties Bulgarije
( en ) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
( mul ) TMDb-profiel
( en ) AllMovie-profiel
Portaal   Portaalicoon   Film

Il pleut sur Santiago is een Frans - Bulgaarse film van Helvio Soto die werd uitgebracht in 1975 .

De filmtitel is het codewoord dat de Chileense putschisten op de radio uitzonden als startschot van hun militaire coup .

Verhaal [ bewerken | brontekst bewerken ]

Leeswaarschuwing : Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film brengt de staatsgreep in Chili van 11 september 1973 in beeld waardoor het regime van de democratisch verkozen president Salvador Allende werd omvergeworpen. Allende kwam hierbij om het leven. De bloedige staatsgreep werd ondersteund door de CIA . Een militaire dictatuur werd geinstalleerd onder leiding van generaal Augusto Pinochet . Drie jaar eerder had Allende de presidentsverkiezingen gewonnen met het Volksfront .

In de Chileense hoofdstad Santiago staat de oorlog op uitbarsten wanneer de tanks van generaal Pinochet in de straten verschijnen.

Rolverdeling [ bewerken | brontekst bewerken ]

Acteur Personage
Annie Girardot Mireya Latorre, echtgenote van Augusto Olivares
Riccardo Cucciolla Augusto Olivares, journalist en televisiedirecteur
Jean-Louis Trintignant de senator
Bibi Andersson Monique Calve
Laurent Terzieff Calve
John Abbey de Amerikaanse agent
Naicho Petrov Salvador Allende
Nicole Calfan de dochter van Allende
Andre Dussollier Hugo
Bernard Fresson Pedro Vuskovic, een minister
Maurice Garrel Jorge Gonzalez
Henri Poirier Augusto Pinochet
Christian Marquand generaal Lee

Externe link [ bewerken | brontekst bewerken ]