Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het
hepburnsysteem
of
hebonshiki r?maji
is een klassieke
transcriptiemethode
en de populairste methode om
Japanse
woorden in het
Latijnse alfabet
(
Romaji
) te schrijven. Dit systeem is afkomstig van de Amerikaanse
missionaris
James Curtis Hepburn
(1815-1911) en werd ontwikkeld in
1885
.
Er wordt ook wel aan gerefereerd als
Hyōjun-shiki
('standaard systeem').
Het systeem is gebaseerd op de Engelse uitspraak van het alfabet, daarom worden vele Japanse
fonemen
op een Engelstalige manier weergegeven. In het systeem geldt als vuistregel:
"medeklinkers zoals in het Engels, klinkers zoals in het Italiaans"
. Een uitzondering daarop is de "u". Deze wordt uitgesproken als een tussenvorm tussen het Nederlandse "uu" in "vuur" en "oe" als in "boek". Het hebonshiki r?maji geniet meer en meer de voorkeur tegenover andere transcriptiemethodes, zowel in de linguistische als in de krijgskunstwereld, omdat het heel veel uitspraak- en dus ook betekenisverwarring voorkomt.
Hoe dan ook dient een transcriptie een omzetting te zijn van de
hiragana
. Als men dit niet doet, treden er faliekante vergissingen op inzake begrip voor de taal. Met name de verwarring tussen de "i" en de "u" is frappant, omdat beide klinkers vrijwel wegvallen tussen stemloze medeklinkers.
- Voorbeeld: jiujitsu vs. jūjutsu. Het eerste betekent eigenlijk volgens de gangbare transcriptiemethodes 'waarheid van de weldoende regen' terwijl het tweede 'soepele techniek' of ook 'zachte kunst' betekent.
Naast het hepburnsysteem zijn er nog enkele andere systemen waarmee de Japanse taal kan worden beschreven in het Latijnse alfabet: het
Nippon-systeem
(
Nihonshiki
of
Nipponshiki
) en het door de Japanse overheid erkende
Kunrei-systeem
(
Kunreishiki
).