Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De
Harii
waren een
Germaanse
stam die rond de
1e eeuw
met een groot aantal verwante stammen in het huidige Midden-
Duitsland
verbleef. Alles wat van hen bekend is, komt uit de
Germania
van
Tacitus
.
Hij schrijft onder andere dat de Harii tot een van de machtigste stammen van hun streek werden beschouwd. Iets meer aandacht besteedt hij aan de vechtstijl van de Harii. Ze maakten hun schild en lichaam zwart en vochten bij voorkeur bij donkere nacht. Dit alles om hun tegenstanders te imponeren, want aldus Tacitus: “Het eerst in elke strijd worden de ogen overwonnen”. Waarmee hij bedoelde dat het belangrijk was de vijand voor de strijd al te imponeren.
Tacitus schrijft in
Germania
:
Wat betreft de Harii, nog afgezien van hun kracht die de andere stammen die ik zojuist heb opgesomd overtreft, zij geven door vaardigheid en timing gehoor aan hun aangeboren wreedheid: met zwarte schilden en geschilderde lichamen kiezen zij donkere nachten om te vechten, en door middel van de terreur en schaduw van een spookachtig leger veroorzaken zij paniek, want geen vijand kan een zo onverwacht en hels aanzicht verdragen; in iedere strijd zijn het de ogen die het eerst worden veroverd.
[1]
Volgens John Lindow, Andy Orchard en Rudolf Simek worden vaak verbanden gelegd tussen de Harii en de Einherjar uit de Noordse mythologie; de gevallen krijgers die naar
Walhalla
zijn gegaan, in dienst staan van de god
Wodan
en zich voorbereiden voor
Ragnarok
.
[1]
[2]
[3]
Lindow zegt over de theoretische connectie tussen de Harii en de Einherjar, "veel geleerden denken dat de basis van de mythe ligt in een oude Wodancultus, die zich richt op jonge krijgers die een ecstatische relatie aangaan met Wodan, en dat de naam
Harii
etymologisch
verband houdt met
-herjar
onderdeel van
einherjar
.
[2]
Simek zegt dat, omdat de connectie zo wijdverbreid is geworden, "men ertoe neigt deze duidelijk levende dodenlegers te interpreteren als religieus gemotiveerde banden van krijgers, die leidden tot de formatie van het concept
einherjar
alsook de
Wilde Jacht
".
[3]
- ↑
a
b
Orchard (1997:36).
- ↑
a
b
Lindow (2001:104?105).
- ↑
a
b
Simek (2007:71).