Hao Haidong
(
traditioneel Chinees
: ?海東,
hanyu pinyin
:
H?o H?id?ng
) (
Qingdao
,
9 mei
1970
) is een
Chinees
voormalig
voetballer
. In zijn spelerscarriere was hij jarenlang actief bij de Chinese topclub
Dalian Shide
, die in die jaren de meest succesvolle periode uit de clubgeschiedenis beleefde.
[3]
Met de club won hij in de periode van 1997 tot 2002 vijf landstitels. Hao speelde daarnaast 106
interlands in het
Chinees voetbalelftal
en behoort daarmee tot de vijf Chinezen die honderd of meer interlands speelde voor hun land. Hao maakte 41 interlanddoelpunten en is daarmee topscorer van het nationaal elftal.
Hao begon zijn carriere in 1986 bij de oorspronkelijk militaire voetbalclub
Bayi
, die behoorde tot de sporttak van het
Volksbevrijdingsleger
. Elf seizoenen lang kwam hij voor de club in actie. Bayi werd in 1986 landskampioen,
[5]
maar Hao speelde toen nog niet mee op het hoogste niveau.
[6]
In juli 1994 raakte Hao betrokken bij een vechtpartij op het veld tijdens een competitiewedstrijd tegen Guangdong Hongyuan, waarbij hij slaags raakte met Craig Allardyce, zoon van de Engelse trainer
Sam Allardyce
; beiden kregen vervolgens van de
Chinese voetbalbond
een schorsing van een half jaar opgelegd, waardoor Hao een streep moest zetten door deelname aan de
Aziatische Spelen 1994
.
[7]
In 1997 tekende Hao een contract bij
Dalian Shide
. Met de transfer was 2,2 miljoen
yuan
gemoeid, op dat moment een bijzonder hoog bedrag.
[8]
Vanaf zijn eerste seizoen, toen zowel de landstitel als de
supercup
werd gewonnen, maakte hij deel uit van het basiselftal. De competitie van 1997 werd bijna ongeslagen gewonnen, met Hao als maker van een derde van de doelpunten van Dalian.
[9]
Een periode van dominantie in het Chinese voetbal begon: in de volgende vijf jaar werden vier landstitels gewonnen. In zowel 1997 als 1998 eindigde Hao als topscorer van de competitie en werd hij uitgeroepen tot speler van het jaar.
[3]
De
AFC Champions League
kende haar eerste editie in het
seizoen 2002/03
, en Dalian Shide reikte tot de halve finale. Uiteindelijke kampioen
Al Ain
uit de Emiraten versloeg Dalian over twee wedstrijden (7?6); Hao maakte drie doelpunten. Met negen doelpunten in totaal eindigde hij als topscorer van het toernooi.
[10]
Toen de Servische trainer Kosanovi? in 2004 de club verliet, stelde de clubleiding Hao aan als interim-trainer.
Toen Hao in 2005 het einde van zijn spelerscarriere naderde, tekende hij voor het symbolische transferbedrag van een pond een contract bij de Engelse club
Sheffield United
.
[11]
Dalian stond de transfer, die de club financieel niets opleverde, toe als betuiging van dank voor Hao's jarenlange activiteit bij de club.
[12]
Zijn periode bij Sheffield stond echter bol van blessureleed, en Hao besteedde het grootste deel van zijn tijd aan het trainen van de jeugd bij Sheffield United.
[3]
De enige wedstrijd die hij speelde was een bekerduel op 7 januari 2006 in de strijd om de
FA Cup 2005/06
tegen
Colchester United
.
[13]
In een vriendschappelijke interland op 22 augustus 1992 tegen
Noord-Korea
(2?2) maakte Hao Haidong zijn debuut in het
Chinees voetbalelftal
.
[14]
Twee maanden na zijn debuut behoorde hij tot de selectie voor het
Aziatisch kampioenschap voetbal 1992
, een van de meest succesvolle interlandtoernooien in de geschiedenis van het nationaal elftal: nadat op 6 november 1992 de halve finale van gastland
Japan
werd verloren, versloeg China in de troostfinale de
Verenigde Arabische Emiraten
. Hao maakte in deze wedstrijd zijn enige doelpunt van het kampioenschap.
[15]
Vanaf zijn debuutwedstrijd in de zomer van 1992 behoorde Hao tot de vaste basisspelers van China. In vijf jaar tijd speelde hij meer dan vijftig interlands.
[14]
In januari 2000 speelde Hao mee in de interland tegen
Guam
die eindigde in 19?0 en daarmee een van de grootste uitslagen in het interlandvoetbal ooit is.
[16]
Hijzelf maakte vier doelpunten. Onder de nieuwe Servische bondscoach
Bora Milutinovi?
was Hao in 2001 actief in het succesvolle WK-kwalificatietoernooi en behoorde hij een jaar later ook tot de Chinese selectie die deelnam aan het wereldkampioenschap, dat plaatsvond in buurlanden Japan en Zuid-Korea. In alle drie groepswedstrijden kwam hij in actie. Hao's laatste interlandtoernooi was het succesvolle
Aziatisch kampioenschap 2004
in eigen land, waarin China de finale bereikte. Hao, die tijdens het toernooi als meest ervaren lid van de selectie twee doelpunten maakte, speelde tijdens het kampioenschap eveneens zijn honderdste interland.
[17]
Op 17 november 2004 sloot hij zijn interlandcarriere af met een 7?0 overwinning op
Hongkong
in het
kwalificatietoernooi
voor het WK 2006. De wedstrijd was de laatste van de kwalificatiegroep; om nog kans te maken op plaatsing had China met een doelpunt verschil meer moeten winnen.
[18]
Bronnen, noten en/of referenties