Guy Thys
(
Antwerpen
,
6 december
1922
? aldaar,
1 augustus
2003
) was een
Belgisch
voetbaltrainer
.
Guy Thys was de zoon van topschutter
Ivan Thijs
van
Beerschot AC
. Guy debuteerde als 17-jarige in 1939 bij deze club waar hij 10 jaar zou blijven. Door de
Schemeroorlog
die volop woedde zijn veel spelers gemobiliseerd voor het leger.
De eerste wedstrijden zijn moeilijk. Maar uiteindelijk liet Guy zich opmerken tijdens de wedstrijd tegen
Royal Olympic Club de Charleroi
, die Beerschot wint met 8-2. De jonge Thys scoorde vijfmaal.
De Duitse inval van 10 mei 1940 stopte de competitie bruut. Thys ging in op een oproep om zich aan te melden bij een Rekruteringcentrum van het Belgische leger, de
CRAB
, om daar een opleiding te krijgen voor het reserverkader in het vooruitzicht van een langdurige oorlog.
Door de oorlog miste hij zijn debuut als Rode Duivel in de uiteindelijk afgelaste interland tegen Nederland van 29 mei 1940. Door de afwezigheid van de sterspelers en zijn goede prestaties werd Guy door de pers getipt als een mogelijke keuze. Hij moest na zijn terugkeer uit Frankrijk nog twaalf jaar wachten op een nieuwe selectie.
[2]
Na zo'n twaalf dagen werd Guy ingehaald door de oprukkende Duitsers en keert de jonge man terug naar huis, waar hij zo goed en zo kwaad mogelijk zijn voetbalcarriere wilde verderzetten.
Om meer speelkansen te krijgen verhuist Guy Thys tijdelijk naar Brussel waar hij naar de tweede divisieclub
Daring Club de Bruxelles
om het jaar erna terug naar
Beerschot AC
te trekken. Door het statuut als sportbeoefenaar genoot Guy Thys van de vrijstelling tot verplichte tewerkstelling opgelegd door de bezetters. In de zomer nam hij deel aan wielerwedstrijden om zeker te kunnen blijven van zijn vrijstelling.
Daarnaast was de jonge voetballer ook ingeschreven als arbeider in een fabriek die meewerkte aan het herstel van spoorwegen voor de Duitsers in
La Louviere
. Elke week moest het aanwezigheidsregister ondertekend worden en hiervoor reed Thys met de fiets heen en weer vanuit Antwerpen.
In 1944 werd de toestand echter ingewikkeld. Het kampioenschap eindigde in april en de Duitsers deden steeds moeilijker wat betreft de verplichte tewerkstelling. Guy moest zich aanbieden voor een nakend vertrek. Maar de jonge man duikt onder voor zo'n drie maanden tot de bevrijding.
[3]
In 1950 trekt hij naar
Standard Luik
. Hij was
speler-trainer
bij
Cercle Brugge
vanaf 1954 en bij
Racing Lokeren
vanaf 1959 en vervolgens werd trainer bij verschillende clubs waaronder
Antwerp
.
Op 22 mei 1976 werd Thijs bondscoach van het
Belgisch team
. Onder zijn leiding behaalde het Belgische team de finale op het
E.K.
in 1980 en op de
mondiale in 1986
bereikte Belgie de halve finales. Thijs was trainer van het Belgische nationale voetbalteam van 22 mei 1976 tot 9 juni 1989 en van 1990 tot 1 mei 1991.
Zijn kleinzoon
Arthur De Greef
was een tennisser.
- 1956 - Kampioen 3de Klasse (
Cercle Brugge
)
- 1960 - Kampioen 4de Klasse (Wezel Sport)
- 1964 - Eindronde 3de Klasse (Herentals)
- 1967 - Kampioen 2de Klasse (
KSK Beveren
)
- 1974 - Vicekampioen (
Antwerp FC
)
- 1975 - Vicekampioen (
Antwerp FC
)
- 1975 - Finalist Beker van Belgie (
Antwerp FC
)
- 1980 - Finalist EK (
Belgie
)
- 1986 - 4de plaats WK (
Belgie
)
- 1986 - Beste trainer van de Wereld (
Belgie
)
Bronnen, noten en/of referenties
|