Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bartolomeo Giuseppe Guarneri
(
Cremona
,
Italie
,
1698
-
1744
) was een
Italiaans
vioolbouwer
uit de vioolbouwersfamilie
Guarneri
.
De instrumenten van de oude Italiaanse vioolbouwers, heden ten dage beter bekend als de Italiaanse Meestervioolbouwers, zijn nimmer geevenaard.
Stradivarius
is onder hen de bekendste, maar ook namen als Bergonzi,
Amati
, Rugerri, Gaspara da Salo, Giovani Granciano en Testore zijn geliefd bij liefhebbers.
Bartolomeo Giuseppe Guarneri is beter bekend als
Guarneri del Gesu
. De bijnaam Del Gesu (Italiaans voor: "van Jesus") is ontstaan omdat hij zijn instrumenten voorzag van een label met daarop
IHS
. IHS vormen de eerste drie hoofdletters, in Latijn weliswaar, van de Griekse naam van Jezus (ΙΗΣΟΣ).
Een van de bekendste violen van Guarneri del Gesu is
Il Cannone
van
Niccolo Paganini
, de
viool
gebouwd door Del Gesu staat al sinds jaar en dag in
Genua
, de geboortestad van Paganini, in een beveiligde kast met hardglazen deur. De bijnaam van deze viool komt door de krachtige klank. Il Cannone wordt een- tot tweemaal per jaar onder zijn beschermende stolp vandaan gehaald, nagekeken en indien mogelijk bespeeld.
Ook de Nederlandse violist
Theo Olof
heeft ooit (zij het slechts ongeveer vijf minuten) op deze viool van Paganini mogen spelen. Gil Sharon, de concertmeester van het
Limburgs Symfonie Orkest
, heeft enkele jaren terug Il Cannone in Maastricht bespeeld.
Ook heeft de bekende violist
Shlomo Mintz
deze viool bespeeld, begeleid door het Limburgs Symfonie Orkest, in een van de vioolconcerten van Paganini. Mintz gaf in 2007 een concerttour met 'Il Cannone'. Hij vond het instrument dusdanig lastig te bespelen dat hij verzuchtte dat enkel Paganini zelf het instrument had kunnen bedwingen.
[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|