Gerard Mercator
(oorspronkelijk
Gerard De Kremer
of
De Cremer
; Latijn:
Gerardus Mercator Rupelmundanus
, "Gerard de Kremer van Rupelmonde") (
Rupelmonde
,
5 maart
1512
?
Duisburg
,
2 december
1594
) was een
cartograaf
,
instrumentmaker
en
graveur
, afkomstig uit het
Graafschap Vlaanderen
en het
Waasland
die al tijdens zijn leven als de "
Ptolemaeus
van zijn tijd" beschouwd werd.
Hij paste als eerste een hoekgetrouwe kaartprojectie toe; later naar hem
mercatorprojectie
genoemd.
Mercator zag zichzelf veel meer als een wetenschappelijk
kosmograaf
, dan als iemand die met het maken en verkopen van kaarten zijn brood moest verdienen. Zijn productie bleef beperkt. Hij is bekend van een
globepaar
, een vijftal wandkaarten en een onvoltooide
kosmografie
. Daarnaast introduceerde hij het woord
atlas
. Dit woord omvatte destijds alle kaarten van de kosmos; dus van zowel het heelal als de aarde. Zijn producten, die Mercator voornamelijk in de Duitse Rijnstad Duisburg vervaardigde, hadden voor de latere commerciele kaartmakers in de Nederlanden een significante invloed.
Mercator werd geboren in het
Oost-Vlaamse
Rupelmonde als Gerard De Kremer. Zijn geboorteplaats was eerder toevallig: zijn vader was daar met zijn hoogzwangere vrouw op bezoek bij zijn vermogende broer Gijsbrecht, kapelaan van het plaatselijke godshuis. Meteen daarna keerde het gezin, waarin Gerard het zevende kind was, terug naar
Gangelt
, een grensplaats van het
hertogdom Gulik
, in de
Kreis Heinsberg
tussen
Sittard
en
Geilenkirchen
. Zijn jeugd bracht hij in Gangelt door, waar zijn vader schoenlapper was. Hij ging daar ook naar de
Latijnse school
. Wel bracht hij vanaf zijn 5-6 jaar een tijd door bij zijn oom Gijsbrecht, die hem Latijn bijbracht en zijn vervolgopleiding financierde. Die kreeg hij bij de beroemde humanist
Macropedius
van de '
Broeders des Gemenen Levens
' in
's-Hertogenbosch
, waarna hij aan de
Universiteit Leuven
studeerde. Daar verlatiniseerde hij zijn achternaam tot 'Mercator'. Hij verbleef in Leuven, alsook in Antwerpen, waar hij minder scholastieke invloed ondervond en zich aan zelfstudie kon wijden. Inmiddels had hij zich bekwaamd in de
graveerkunst
. Daarin werd hij zo ervaren dat de instrumentmaker
Gaspard van der Heyden
hem geheel of gedeeltelijk de koperplaten voor de nieuwe aard- en hemelglobe van
Gemma Frisius
liet graveren. Deze beide werken, die omstreeks
1537
verschenen, zijn de oudst bekende van Mercator.
Spoedig na dit werk 'in dienstverband' bij zijn leermeester, publiceerde Mercator zelfstandig kort na elkaar een wandkaart van het
Heilige Land
,
Amplissima Terrae Sanctae Descriptio
(6 bladen, 1537), een kleine wereldkaart in hartvormige projectie,
Orbis Imago
(1538), en een wandkaart van het graafschap Vlaanderen,
Exactissima Flandriae Descriptio
(9 bladen, 1540). In dat laatste jaar publiceerde hij bovendien een boek over het
cursieve schrift
,
Literarum latinarum, quas italicas, cursoriasque vocant, scribendarum ratio
, dat bestaat uit 52 bladen in
houtsnede
. Mercator was de eerste die het cursieve schrift op landkaarten toepaste. Dit verfraaide het kaartbeeld zodanig, dat het tot in de
19e eeuw
gebruikelijk is gebleven plaatsnamen op kaarten cursief te schrijven.
In 1541 volgde een aardglobe. Hierna volgden geruime tijd geen nieuwe uitgaven van Mercator. Zijn problemen met de overheid wegens
lutheranisme
kunnen daarvoor de reden zijn. In 1544 werd hij samen met een groep Leuvense burgers op verdenking van lutheranisme door de
Inquisitie
gearresteerd en opgesloten in het
Gravenkasteel
in Rupelmonde. Na enkele maanden werd hij vrijgelaten maar al zijn bezittingen werden aangeslagen. Zijn medeverdachten wachtte een wreder lot: ze werden
onthoofd
of belandden op de brandstapel. Antonia van Roesmaele werd echter levend begraven. Of deze gebeurtenis een rol heeft gespeeld bij zijn beslissing om naar het Rijnland te verhuizen is niet bekend. Het lijkt onwaarschijnlijk, omdat hij na zijn vrijlating nog acht jaar in Leuven heeft gewerkt.
Eerst in 1551 volgde een nieuwe uitgave: een hemelglobe, als tegenhanger van de aardglobe. In 1552 verhuisde hij met zijn familie naar
Duisburg
in Duitsland, waar een luthers regime heerste onder hertog
Willem de Rijke
. Mogelijks verwachtte Mercator een leerstoel van een nieuw op te richten
universiteit in Duisburg
(deze kwam er pas na zijn dood).
[1]
Hier is hij op 82-jarige leeftijd overleden.
Zijn twee zonen
Arnold Mercator
en
Rumold Mercator
waren eveneens cartografen.
-
Globe 1541
-
Europa 1589
-
De Nederlanden 1595
-
Zeeland 1595
Uit de Duisburgse periode zijn slechts drie wandkaarten bekend:
- Europæ descriptio
(1554), wandkaart van Europa in 15 bladen (159 x 132 cm). Met het verschijnen van deze kaart werd het reeds lang achterhaalde ptolemaeische kaartbeeld op verregaande wijze verbeterd. De onderlinge positie van de Europese landen is voor het eerst op de juiste wijze weergegeven. Anderhalve eeuw lang zou Mercators kaart van Europa een voorbeeld blijven.
- Angliæ, Scotiæ et Hiberniæ nova descriptio
(1564), wandkaart van de Britse eilanden in acht bladen
- Nova et aucta orbis terræ descriptio ad usum navigantium emendate accommodata
(1569), grote wandkaart van de wereld in 21 bladen met een totaalformaat van 134 x 212 cm.
Deze laatste kaart is een van de eerste kaarten waarin een
projectie
is toegepast zonder hoekvervorming.
Het is onmogelijk om het bolvormige oppervlak van de aarde op een plat vlak af te beelden, te projecteren, zonder dat er vervormingen optreden. Op vier manieren kan het kaartbeeld vervormd zijn: wat betreft oppervlakte, vorm, hoek en afstand. Een kaart in een plat vlak kan slechts een van deze eigenschappen tegelijk correct afbeelden. Als bijvoorbeeld een kaart
oppervlaktegetrouw
is, betekent dat dat alle oppervlakten op de kaart dezelfde verhouding hebben met de werkelijkheid. De vormen en afstanden kunnen dan niet overeenkomstig de werkelijkheid zijn.
Mercator wilde zijn kaart geschikt maken voor de zeevaart. Het was daarom belangrijk dat de kompasrichtingen op de kaart met de werkelijkheid overeenstemden. Er moest dus gebruikgemaakt worden van een hoekgetrouwe projectie. Het grootste nadeel van zo'n projectie is dat er naar de polen toe enorme vergrotingen optreden. Hoe dichter men bij de polen komt, hoe groter de schaal. De polen zelf kunnen niet eens worden afgebeeld.
Het beoogde praktische voordeel van deze projectie heeft ertoe geleid dat die steeds meer werd toegepast. De projectie wordt naar hem de
mercatorprojectie
genoemd.
Na de uitgave van deze wandkaart legde Mercator zich meer en meer toe op de samenstelling van een kosmografie. Mercators plannen waren groots: een reusachtig kosmografisch werk over de schepping en over de oorsprong en geschiedenis van het geschapene.
De eerste ideeen daarvoor schreef hij in 1569 in de inleiding tot zijn
Chronologia
. De kosmografie zou gaan bestaan uit vijf delen:
- De schepping van de wereld. Tekst postuum gepubliceerd als inleiding op de Atlas (1595).
- Beschrijving van de hemel. Nooit verschenen.
- Beschrijving van de landen en zeeen in drie gedeeltes:
- Moderne geografie. De Atlas, onvoltooid, zie hierna;
- Ptolemaeus' kaarten. Gepubliceerd in 1578;
- Antieke geografie. Niet gerealiseerd.
- Genealogie
en politieke geschiedenis. Alleen verschenen in de vorm van de teksten bij de kaarten in de Atlas.
- Chronologie. Gepubliceerd in 1569.
Mercators noodlot was zijn wetenschappelijke instelling. Hij stelde publicatie uit in de hoop dat er nieuwe informatie zou komen. Het cartografisch gedeelte van zijn kosmografie is slechts voor ongeveer de helft gerealiseerd.
Als eerste kwam zijn Ptolemaeus-uitgave uit
1578
gereed. Mercator beschouwde deze uitgave enkel en alleen als een weergave van de wereld naar de ideeen van de klassieke schrijvers. De 28 Ptolemaeische kaarten zijn nooit in een andere atlas geincorporeerd ? hoewel ze nog in 1730 opnieuw werden uitgegeven.
Pas in
1585
, vijftien jaar na de uitgave van het
Theatrum Orbis Terrarum
, de eerste echte atlas door
Ortelius
, kwam Mercator met een onvoltooide uitgave van zijn 'moderne geografie'.
Het kaartboek bevat 51 kaarten: 16 van Frankrijk, 9 van de Nederlanden en 26 van Duitsland. Van deze landen had hij de meest betrouwbare beschrijvingen in zijn bezit. Elk onderdeel heeft een eigen titelpagina:
Galliae Tabulae Geographicae
,
Belgii Inferioris Geographicae Tabulae
en
Germaniae tabulae geographicae
. Het geheel had nog geen titel.
In
1589
volgden 22 kaarten van Zuidoost-Europa,
Italiae, Sclavoniae et Graeciae tabulae geographicae
. Mercator heeft geen kans gezien zijn
Tabulae Geographicae
uit te breiden tot een echte wereldatlas van zo'n 120 kaarten zoals hij van plan was.
Een jaar na Gerards dood publiceerde zijn zoon Rumold Mercator een aanvulling met 34 kaarten. Hierin bevinden zich 29 door Gerardus Mercator gegraveerde kaarten van de ontbrekende delen van Europa (IJsland, de Britse Eilanden en de Noord- en Oost-Europese landen).
Om het geheel snel te kunnen completeren voegde Rumold er zijn eigen wereldkaart uit 1587 aan toe en liet vier kaarten van de continenten van zijn vaders grote wereldkaart uit 1569 kopieren door zijn neven Gerardus Mercator junior en Michael Mercator, zoons van Arnold Mercator. Ook de titelpagina is een noodoplossing: het is de titel van de Ptolemaeus-uitgave van 1578, waarop de nieuwe titel in boekdruk opgeplakt is.
Ook bracht Rumold Mercator een 'complete uitgave' met alle 107 kaarten uit. Feitelijk is deze uitgave niet meer dan een in een band gebonden heruitgave van de vier series
Tabulae Geographicae
met de nieuwe aanvulling.
Een uitgave uit 1595 bevatte de volgende kaarten:
1.
Orbis terrae compendiosa
/ 2.
Europa
/ 3.
Africa
/ 4.
Asia
/ 5.
America sive India nova
/ 6.
Polus arcticus
/ 7.
Islandia
/ 8.
Britannicae insulae: Anglia, Scotia & Hibernia
/ 9.
Norwegia & Svecia
/ 10.
Daniae Regni
/ 11.
Holsatia Ducatus
/ 12.
Borussia sive Prussia
/ 13.
Russia
/ 14.
Galliae universalis
/ 15.
Helvetia
/ 16.
Zurichgow
/ 17.
Wiflispurgergow
/ 18.
Aargow
/ 19.
Belgii inferioris tabula
/ 20.
Lutzenburg Ducatus et Trevirensis provincia
/ 21.
Hispania
/ 22.
Germaniae universalis
/ 23.
Frisia occidentalis
/ 24.
Emden & Oldenborch Comitatus
/ 25.
Westfaliae prima tabula
/ 26.
Westfaliae secunda tabula
/ 27.
Westfaliae tertia tabula
/ 28.
Waldeck Comitatus
/ 29.
Palatinatus Rheni
/ 30.
Wirtenberg Ducatus
/ 31.
Alsatia inferior
/ 32.
Alsatia superior cum Suntgoia et Brisgoia
/ 33.
Saxonia inferior et Mecklenborg Ducatus
/ 34.
Brunswyck Ducatus
/ 35.
Hassia landtgraviatus
/ 36.
Thuringia landgraviatus
/ 37.
Franconia Ducatus
/ 38.
Bavaria Ducatus, Palatinatus superior sive Bavariae
/ 39.
Saxonia superior Ducatus simul cum Misnia et Lusatia
/ 40.
Brandenburg Marchionatus
/ 41.
Austria Marchionatus
/ 42.
Saltzburg Archiepiscopatus
/ 43.
Polonia Regnum, Silesia
/ 44.
Hungaria Regnum
/ 45.
Italia
/ 46.
Lombardiae tabula I cum Valesia
/ 47.
Lombardiae tabula I: Tarvisina Marchia et Tirolis Comitatus
/ 48.
Lombardiae tabula III: Pedemontana regio cum Genuensium terretorio
/ 49.
Forum Iulium, Karstia, Carniola, Histria et Windorum Marchia
/ 50.
Stiria
/ 51.
Sclavonica
,
Croatia, Bosnia cum Dalmatiae parte
/ 52.
Graecia
/ 53.
Candia cum insulis aliquot circa Graeciam
Rumolds uitgave
Mercatoratlas
heeft een eigen titelpagina en voorwerk. De titel is geworden
Atlas sive Cosmographicae Meditationes de Fabrica Mundi et Fabrica Figura
(Atlas oftewel kosmografische overwegingen over de schepping van de wereld en de vorm van het geschapene).
De keuze van de titel verklaarde Mercator in een inleiding. De naam is niet zoals later veelal aangenomen ontleend aan de
Titaan
Atlas
omdat deze de wereld op zijn schouders droeg, maar omdat hij een groot
astronoom
en kosmograaf was. Daarmee was Mercator de eerste die het woord '
atlas
' introduceerde voor een verzameling kaarten in boekvorm.
My purpose then is to followe this Atlas, a man so excelling in erudition, humanitie, and wisedome, (as from a loftie watch tower) to contemplate Cosmographie, as much as my strength and abilitie will permit mee, to see if peradventure, by my diligence, I may finde out some truths in things yet unknowne, which may serve to the studie of wisedom
, schreef hij in zijn inleiding.
Atlas is op de titelpagina van Mercators Atlas afgebeeld met een hemel- en aardglobe.
Overigens was de Titaan Atlas als werelddrager al eerder gebruikt voor de titelpagina die
Lafreri
omstreeks 1570 aan zijn IATO-Atlas (= Italian Atlas assembled To Order) toevoegde. Aan Mercators originaliteit in dezen kan dus getwijfeld worden.
De Atlas wordt voorafgegaan door de biografie van Gerardus Mercator door de Duisburgse magistraat Walter Ghim en vervolgt met het eerste deel: Mercators werk over de schepping, De
Mundi Creatione et Fabrica Liber
. De 107 kaarten vormen het tweede deel van de atlas.
In 1604 kwamen de koperplaten van de kaarten in het bezit van
Jodocus Hondius
. Tot ver in de
17e eeuw
werden de (soms flink bewerkte) kaarten afgedrukt in diverse atlassen van Hondius,
Blaeu
en
Janssonius
.
Naar aanleiding van zijn 500ste geboortejaar werd in 2012 een internationaal Mercatorjaar 2012
[2]
gevierd.
Dit initiatief ging uit van verscheidene steden en instanties:
- Mercator 500 Jaar Logo-wedstrijd (gewonnen door Ally Steven Severi
)
- herdenking van 500 jaar Mercator in zijn geboortedorp Rupelmonde op 4 maart
[3]
- diverse tentoonstellingen en activiteiten in het stedelijke Mercatormuseum in de Oost-Vlaamse stad
Sint-Niklaas
[4]
- tentoonstelling
Mercator: Reizen in het onbekende
in het
Plantin-Moretusmuseum
in
Antwerpen
[5]
- tentoonstelling
Niemands Land. Cartografen in het voetspoor van Mercator
in de Campusbibliotheek Arenberg van de
KU Leuven
[6]
- tentoonstelling
Een Koninklijke bron voor Mercator
in de
Koninklijke Bibliotheek van Belgie
[7]
- diverse activiteiten in zijn verblijfplaats Duisburg
[8]
- tentoonstelling
500 Years Mercator: the Global Pioneer
in het
Flanders House
in
New York
[9]
- Mercatorprojectie
, een hoekgetrouwe kaartprojectie.
- Mercatortelescoop
, een 1,2 meter telescoop op
La Palma
van de
Katholieke Universiteit Leuven
.
- Het
Mercatormuseum
in Sint-Niklaas toont de geschiedenis van de cartografie voor, tijdens en na Mercator. Het bezit tevens een collectie aan kaarten, globes en atlassen van zijn hand. Het museum ligt aan het
Mercatorpark
.
- Gerhard-Mercator Universitat Duisburg, nu
Universiteit Duisburg-Essen
- Mercatorplein (Rupelmonde)
, het kerkplein in de geboorteplaats van Mercator
- Mercatorplein (Amsterdam)
, Mercatorstraat en
Sportplaza Mercator
in
stadsdeel Amsterdam-West
.
- Mercatorplein ('s-Hertogenbosch)
, een plein nabij Station 's-Hertogenbosch, waar ook het
Stedelijk Gymnasium
is gevestigd. Dit is de opvolger van de Latijnse school waar Mercator zijn opleiding heeft genoten.
- Geeraard de Cremer straat, een straat in Rupelmonde die naar
Bazel
leidt.
- Het Mercatorpad te Leuven vlak bij de
Mechelsestraat
waar hij jarenlang woonde.
- De
Mercator
, een voormalig opleidingsschip dat nu in de haven van
Oostende
ligt als
museumschip
.
- Maritiem Instituut Mercator, een maritiem opleidingsschool gelegen in
Oostende
in de buurt van het schip "Mercator".
- Mercator (windmolen), de middelste van vijf windmolens langs de autosnelweg E17 op
Kruibeeks
grondgebied kreeg de naam Mercator.
- Mercatorstripbeurs
, een jaarlijkse beurs te Kruibeke.
- De Gerarduslei, een straat in de gemeente Ekeren.
- De Mercatordreef, een straat in
Bergschenhoek
.
- De Mercatorstraat, een belangrijke straat tussen
station Antwerpen-Centraal
en
station Antwerpen-Berchem
.
- Zonnewijzer
Mercator
aan het Jeugdplein bij worden het multifunctionele centrum Cingelplein in
Beesd
.
- Gerardus Mercator, een schip van de baggerfirma
Jan De Nul Group
.
- Mercator-gebouw, het gebouw waar de faculteit Ruimtelijke Wetenschappen van de
Rijksuniversiteit Groningen
in is gevestigd.
- De Mercatortunnel in de Duitse Autobahn
A59
onder het treinstation
Duisburg Hauptbahnhof
door.
- Campus Mercator, thuishaven van de faculteit Bedrijf en Organisatie van de
Hogeschool Gent
.
- Mercatorstraße in
Gangelt
en Mercatorstraat in
Sittard
, niet ver van Gangelt, de plaats waar hij zijn eerste levensjaren doorbracht.
- Mercatordok
in de
haven van Gent
.
- Gerard Mercatorlaan, een straat in Hasselt.
- Mercatorstraat in Sint-Niklaas.
- Mercator speelt een belangrijke rol in het
Suske en Wiske
album
De mollige meivis
(1975).
- In hun zoektocht naar een schat krijgt het standbeeld van Mercator ook een belangrijke rol in de strip
Het zevende zwaard
(1993) van
Jommeke
.
- Mercator was een van de genomineerden voor de titel
De Grootste Belg
. In de
Vlaamse
versie eindigde hij op de 8ste plaats, in de Waalse op de 47ste.
- Op 13 maart 1979 bracht een verzameling Mercator-landkaarten bij een veiling bij
Sotheby's
in Londen 340.000
pond
op.
De verzameling bestaat bekend als de 'Mercator Atlas of Europe', en bevat onder meer delen van twee fragmenten van Mercators wereldkaart uit 1569. De atlas wordt bewaard in de collectie van de
British Library
.
Literatuur
Bronnen
- Deze tekst is ten dele een bewerking van de originele Nederlandse tekst van een artikel van Peter van der Krogt uit 1994:
Commercial cartography in the Netherlands with particular reference to atlas production (16th-18th centuries)
- In: La Cartografia dels Paises Baixos: Cicle de conferencies sobre Historia de la Cartografia 4rt curs, 15, 16, 17, 18 i 19 de febrer de 1993, Organitzat per l'Institut Cartografic de Catalunya i el Departament de Geografia de la Universitat Autonoma de Barcelona. - Barcelona: Generalitat de Catalunya, Departament de Politica Territorial i Obres Publiques, Institut Cartografic de Catalunya, 1994 [i.e. 1995]. pp. 70-140.
Referenties
|