Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gemini 4
|
|
Missiebadge van
Gemini 4
|
Missiegegevens
|
Aantal bemanningsleden
|
2,
James McDivitt
(commandant) &
Edward White
|
Lanceerdatum
|
3 juni 1965
|
Lanceerplatform
|
Cape Canaveral Air Force Station
, platform 19, gewicht 3574 kg
|
Landingsdatum
|
7 juni 1965
|
Landingsplaats
|
27,73°N, 74,18°W, 81 km van landingspunt
|
Missieduur
|
4 dagen, 1 uur, 56 minuten en 12 seconden
|
Hoogte van de baan
|
Apogeum
282,1 km,
perigeum
162,3 km,
omlooptijd
88,94 minuten
|
Hellingshoek van de baan
|
32,53°,
excentriciteit
0,00907
|
Aantal rondjes rond de aarde
|
62
|
|
De bemanning, met links White en rechts McDivitt
|
|
Gemini 4
was in 1965 de tweede van tien bemande ruimtevluchten in het kader van het
Amerikaanse
Geminiprogramma
. Piloot
Edward White
voerde tijdens deze vlucht als eerste Amerikaan een
ruimtewandeling
uit.
Dit was de eerste
Gemini
-vlucht die meerdere dagen duurde. Het belangrijkste doel van de vlucht was om de systemen van het ruimtevaartuig voor langere tijd te testen, en te onderzoeken hoe de bemanning gedurende meerdere dagen in de ruimte functioneerde. Anders dan de Mercury-capsules waren de
Gemini'
s in staat hun baan om de aarde te wijzigen, iets wat noodzakelijk was om een koppeling met een ander ruimtevaartuig tot stand te brengen. Tijdens de vlucht van de
Gemini 4
werd dit systeem voor het eerst beproefd. Een echte koppeling stond nog niet op het programma: commandant McDivitt moest proberen zijn capsule vlak bij de uitgebrande tweede trap van de draagraket te manoeuvreren. Hij zag deze op een paar honderd meter afstand in dezelfde baan als hijzelf vliegen en deed datgene wat instinctief voor de hand lag: hij gaf gas. Tot zijn verbazing, en die van de vluchtleiders, raakte hij alleen maar verder van de rakettrap verwijderd. Na het verstoken van de helft van de brandstof, waarbij hij alleen maar verder van zijn doel afraakte, gaf hij het maar op. Uit een analyse achteraf bleek navigeren in de ruimte nogal eigenaardig te werken. Door gas bij te geven raakte een toestel in een hogere baan om de aarde, met een lagere hoeksnelheid. Hierdoor raakte het juist verder verwijderd van datgene wat het probeerde in te halen. De juiste manier om iets in te halen was, paradoxaal genoeg, remmen. Hierdoor kwam de capsule in een lagere baan, met een hogere hoeksnelheid, en begon het doel in te halen. Was dit eenmaal gebeurd, dan pas moest gas worden bijgegeven om weer in dezelfde baan als het doelwit te komen. Toen astronauten en vluchtleiders dit eenmaal beseften verliepen de koppelingen een stuk beter.
De ruimtewandeling die
Edward White
uitvoerde was de eerste ruimtewandeling door een Amerikaan. Het luik van de
Gemini 4
werd 4 uur en 18 minuten na de lancering geopend, en 12 minuten later ging White naar buiten. hij was nog wel met een "umbulical cord" aan zijn ruimtepak met het ruimteschip verbonden. Gezagvoerder
James McDivitt
maakte vanuit het ruimtevaartuig foto's van de in de ruimte zwevende White. Deze iconische foto's van de astronaut aan zijn "navelstreng" werden over de hele wereld gepubliceerd. White kon manoeuvreren met behulp van een gaspistool, dat fungeerde als een soort stuwraketje. Hij kon zichzelf in een bepaalde richting bewegen door met het gaspistool precies de andere kant op te schieten. Het was de bedoeling dat de ruimtewandeling 9 minuten zou duren, maar White keerde pas terug nadat hij 20 minuten buiten was geweest. In totaal duurde de ruimtewandeling 36 minuten (de tijd tussen openen en sluiten van het luik). Deze ruimtewandeling was haastig in het vluchtschema opgenomen, omdat enkele maanden eerder tijdens de vlucht van de
Voschod 2
de Rus
Alexei Leonov
als eerste in de geschiedenis in de ruimte wandelde.
De volgende twee en halve dag vloog de
Gemini 4
in een
baan
rond de aarde zonder verdere manoeuvres uit te voeren, om zodoende brandstof te besparen.
De capsule van de
Gemini 4
landde 65 km naast het beoogde punt in de Atlantische Oceaan.
[1]
Gemini 4
was de eerste Amerikaanse ruimtevlucht die werd geregeld vanuit het
mission control center
in
Houston
,
Texas
.
De capsule van de
Gemini 4
wordt tentoongesteld in het National Air and Space Museum (Smithsonian Institution) in
Washington D.C.
,
Verenigde Staten
.
Bronnen, noten en/of referenties
- Externe link
- (
nl
)
Van Spoetnik tot Spaceshuttle
,
ISBN 90 6010 429-3
, 1980, 4e druk, blz. 85 & 90
- (
nl
)
Geillustreerde encyclopedie van de ruimtevaart
,
ISBN 90 210 0597 2
, 1982, blz. 67, 68 & 270
- (
nl
)
Een kwart eeuw ruimtevaart
,
ISBN 90 6533 008 9
, 1982, blz. 80 & 82
- (
en
)
Gemini 4
op NSSDC,
geraadpleegd 26 november 2014
- Literatuur
- (
en
)
National Geographic
:
America's 6,000-mile Walk in Space
(September 1965).
- Referenties
|