Epi Drost
|
|
FC Twente wint de Bekerfinale in 1977. Epi Drost ontvangt de beker uit handen van
Prins Bernhard
die hem toevoegde:
Dat doelpunt van u was machtig
.
|
Persoonlijke informatie
|
Volledige naam
|
Eimert Drost
|
Bijnaam
|
Manolito
,
Mister FC Twente
|
Geboortedatum
|
21 september
1945
|
Geboorteplaats
|
Amersfoort
,
Nederland
|
Overlijdensdatum
|
27 mei
1995
|
Overlijdensplaats
|
Rotterdam
, Nederland
|
Lengte
|
173 cm
|
Been
|
Rechts
|
Positie
|
Libero
,
middenvelder
|
Jeugd
|
|
Senioren
|
|
Interlands
|
|
Getrainde teams
|
|
Erelijst
|
|
|
Eimert (Epi) Drost
(
Amersfoort
,
21 september
1945
?
Rotterdam
,
27 mei
1995
) was een
Nederlands
voetballer
en voetbaltrainer. Hij speelde achtereenvolgens voor
Wageningen
,
Heracles
,
FC Twente
en
DS’79
en kwam tot negen
interlands
. Drost speelde voornamelijk als laatste man of als
middenvelder
en wordt beschouwd als een van de beste spelers uit de geschiedenis van FC Twente, waar hij in totaal 15 jaar onder contract stond.
Drost werd geboren in
Amersfoort
, maar verhuisde op jonge leeftijd naar
Wageningen
. Hij was een zoon van voetballer
Selis Drost
, die uitkwam voor
HVC
uit
Amersfoort
en
Wageningen
. Zijn jongere broer
Gerard
, geboren in 1953, was doelverdediger van
FC Wageningen
en het Nederlands amateurelftal. Volgens biograaf
Bert Nederlof
was de roepnaam van Drost 'Epy'. De naam was ontstaan tijdens zijn kindertijd en was een verbastering van 'dat apie van Drost'. Tijdens zijn actieve voetballoopbaan werd hij vrijwel altijd aangeduid als
Epi Drost
.
[1]
Twee dagen na zijn zeventiende verjaardag maakte Drost als spits zijn debuut in het eerste van FC Wageningen, dat destijds uitkwam in de
Tweede divisie
. In zijn eerste seizoen scoorde hij elf doelpunten. Hij werd door
Ajax
uitgenodigd voor een proefperiode, maar een transfer ketste af op de vergoeding van 80.000 gulden die FC Wageningen vroeg. In 1964 speelde Drost met de
Nederlandse UEFA-jeugd
op het Europees kampioenschap. Het seizoen erop scoorde hij onder trainer
Bas Paauwe
twintig goals voor FC Wageningen.
PSV
toonde belangstelling, maar Drost verkaste uiteindelijk voor 60.000 gulden naar
Heracles
. De ploeg uit Almelo degradeerde in 1966 naar de
Eerste divisie
. Drost maakte de teruggang niet meer mee, hij werd in juli 1966 door
FC Twente
ingelijfd dat een vergoedingssom van 40.000 gulden betaalde en speler
Hans Roordink
naar Heracles liet vertrekken.
Bij FC Twente zou Drost tot 1980 blijven. Zijn eerste officiele wedstrijd speelde hij op 14 augustus 1966 tegen
Go Ahead
. Op dat moment stond hij nog opgesteld als
middenvelder
, later in het seizoen zakte hij een linie terug en werd hij laatste man. FC Twente werd in
seizoen 1966/67
onder de nieuwe trainer
Kees Rijvers
slechts dertiende, maar in de jaren daarna werd in korte tijd een doorbraak naar de top van de
Eredivisie
gerealiseerd. De ploeg werd derde in
seizoen 1968/69
, tweede in de
seizoen 1973/74
, was in 1975 finalist in de
UEFA Cup
en de
KNVB beker
en won uiteindelijk de
KNVB beker 1976/77
. In de finale tegen
PEC Zwolle
scoorde Drost het eerste doelpunt, met een hard afstandsschot.
Drost speelde in veertien seizoenen 423 competitiewedstrijden, 43 bekerwedstrijden en 45 Europa Cupwedstrijden voor FC Twente. Hij stond bekend om riskante terugspeelballen en passeerbewegingen in het eigen strafschopgebied. Een journalist van het
Algemeen Dagblad
omschreef hem als
"frivoolste laatste verdediger aller tijden"
. Mede dankzij gedisciplineerde spelers als
Kees van Ierssel
en
Willem de Vries
, een betrouwbare keeper als
Piet Schrijvers
en een loepzuivere lange pass liep het risicovolle verdedigen meestal goed af en zorgde het juist voor enorme populariteit onder de toeschouwers.
In 1980 vertrok hij naar
DS’79
. Twee jaar later keerde hij terug bij FC Twente als assistent-coach van achtereenvolgens
Rob Groener
, interim-trainer
Spitz Kohn
en
Fritz Korbach
. In 1983 keerde hij op verzoek van Kohn voor een half jaar terug op het veld, toen FC Twente in degradatiegevaar was. Het mocht echter niet baten, FC Twente degradeerde naar de
Eerste divisie
en Drost beeindigde definitief zijn voetballoopbaan.
In 1987 werd Drost hoofdtrainer bij
RBC
, twee jaar later stapte hij over naar
DS '79
. Vervolgens trad hij in dienst van hoofdklasser
RKVV STEVO
uit
Geesteren
, met welk elftal hij het landskampioenschap bij de zondagamateurs behaalde. Op 27 mei 1995 zakte hij tijdens een wedstrijd met oud-internationals tegen amateurclub
Transvalia
in elkaar. Een poging van collega-speler
Wim Meutstege
en een aanwezige clubarts om hem te reanimeren mocht niet baten en Drost overleed enkele uren later in een Rotterdams ziekenhuis, op 49-jarige leeftijd. Enkele jaren eerder waren al eens vier bypasses aangelegd.
Drost kwam negen keer uit voor het
Nederlands elftal
. Zijn eerste interland was een vriendschappelijke wedstrijd op 16 april 1969 tegen
Tsjecho-Slowakije
. Eerder had Drost al wedstrijden gespeeld voor de Nederlandse UEFA-jeugd (16 tot 18 jaar),
Jong Oranje
, het Nederlands militaire voetbalelftal onder leiding van
Jan Zwartkruis
en
Nederland B
. Een ruzie met bondscoach
Franti?ek Fadrhonc
zette hem vanaf 1972 enige tijd buitenspel. Na een rentree op 12 september 1973 raakte hij geblesseerd waardoor hij het
WK 1974
miste.
Drost werd in 2000 door de supporters uitgeroepen tot FC Twentes 'Voetballer van de eeuw'. Zijn trouw aan de club, zijn persoonlijkheid in en buiten het veld, zijn traptechniek, zijn afstandsschoten, maar bovenal zijn risicovolle en daardoor spectaculaire verdedigingswerk hebben tot deze verkiezing bijgedragen. Tijdens een verkiezing van de
Grootste Overijsselaar
in 2005 behaalde Drost de tweede plaats achter de uitvinder van de kunstnier
Willem Kolff
.
Eind 2007 is een biografie van Drost verschenen, genaamd
In Alles Anders
. Het boek, geschreven door
Bert Nederlof
, gaat in op zowel de mens als de voetballer Drost.
Bij de uitbreiding van
De Grolsch Veste
, het stadion van
FC Twente
, is op de tweede ring door middel van gekleurde stoeltjes een afbeelding van Drost aangebracht. In de ontvangstruimte van het stadion werd op 20 januari 2009 een standbeeld van Drost onthuld.
Het nieuwste gebouw van
Saxion
in Enschede draagt de naam "Epy Drost". Het gebouw is gesitueerd aan de Van Galenstraat.
Seizoen
|
Club
|
Competitie
|
Competitie
|
Beker
|
Internationaal
|
Overig
|
Totaal
|
Wed.
|
Dlp.
|
Wed.
|
Dlp.
|
Wed.
|
Dlp.
|
Wed.
|
Dlp.
|
Wed.
|
Dlp.
|
1962/63
|
Wageningen
|
Tweede divisie
A
|
21
|
12
|
?
|
0
|
?
|
0
|
0
|
?
|
12
|
1963/64
|
Wageningen
|
Tweede divisie B
|
29
|
10
|
?
|
2
|
?
|
0
|
0
|
?
|
12
|
1964/65
|
Wageningen
|
Tweede divisie A
|
30
|
19
|
?
|
1
|
?
|
0
|
0
|
?
|
20
|
1965/66
|
Heracles
|
Eredivisie
|
19
|
0
|
?
|
1
|
?
|
0
|
0
|
?
|
1
|
1966/67
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
34
|
1
|
1
|
0
|
?
|
0
|
0
|
35
|
1
|
1967/68
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
34
|
3
|
6
|
1
|
?
|
0
|
0
|
40
|
4
|
1968/69
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
34
|
0
|
3
|
0
|
?
|
0
|
0
|
37
|
0
|
1969/70
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
34
|
0
|
4
|
0
|
2
|
1
|
0
|
0
|
40
|
1
|
1970/71
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
33
|
0
|
2
|
0
|
8
|
1
|
0
|
0
|
43
|
1
|
1971/72
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
30
|
0
|
1
|
0
|
?
|
0
|
0
|
31
|
0
|
1972/73
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
31
|
2
|
3
|
0
|
9
|
0
|
0
|
0
|
43
|
2
|
1973/74
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
16
|
0
|
1
|
0
|
2
|
0
|
0
|
0
|
19
|
0
|
1974/75
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
30
|
1
|
5
|
0
|
12
|
1
|
0
|
0
|
47
|
2
|
1975/76
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
29
|
0
|
2
|
0
|
?
|
0
|
0
|
31
|
0
|
1976/77
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
30
|
0
|
5
|
1
|
?
|
0
|
0
|
35
|
1
|
1977/78
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
34
|
1
|
1
|
0
|
8
|
0
|
0
|
0
|
43
|
1
|
1978/79
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
34
|
0
|
8
|
0
|
2
|
0
|
0
|
0
|
44
|
0
|
1979/80
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
11
|
0
|
1
|
0
|
2
|
0
|
0
|
0
|
14
|
0
|
1979/80
|
DS '79
|
Eerste divisie
|
16
|
0
|
1
|
0
|
?
|
0
|
0
|
17
|
0
|
1980/81
|
DS '79
|
Eerste divisie
|
36
|
8
|
2
|
2
|
?
|
6
|
1
|
44
|
11
|
1982/83
|
FC Twente
|
Eredivisie
|
8
|
0
|
0
|
0
|
?
|
0
|
0
|
8
|
0
|
Carriere totaal
|
573
|
57
|
?
|
8
|
45
|
3
|
0
|
0
|
?
|
69
|
- FC Twente
- Epi Drost werd door supporters vaak
Manolito
genoemd, een bijnaam die hij te danken had aan zijn gelijkenis zowel qua uiterlijk als losbandige levensstijl met
Manolito Montoya
, een van de personages uit de western-serie
The High Chaparral
, gespeeld door acteur
Henry Darrow
.
Bronnen, noten en/of referenties
|