Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Colorfieldpainting
Colorfieldpainting
is een variant binnen de
abstract expressionistische
schilderkunst
in de
Verenigde Staten
.
Binnen de colorfieldpainting wordt er gewerkt met relatief grote
kleurvlakken of kleurvelden
om een meditatieve stemming te wekken bij de kijker. Men legt de nadruk op grote
monochromatische
(eenkleurige)
vlakken
, om op die wijze aan het fenomeen
kleur
een zo groot mogelijke uitdrukkingskracht te geven.
Mark Rothko
ontwikkelt al in 1947 deze formule, waarbij hij verklaart "
Ik streef ernaar ingewikkelde gedachten eenvoudig weer te geven
." Vierkante of rechthoekige vlakken, in egale kleuren en onderling verschillend in hoogte of breedte, worden zodanig op doek gebracht, dat ze in eindeloosheid lijken te zweven en de indruk wekken niet te worden beperkt door de begrenzing van het doek.
Naast abstract expressionistische schilders als
Clyfford Still
,
Rothko
en
Barnett Newman
worden ook kunstenaars die gerelateerd zijn aan de
post-painterly abstraction
tot de kleurvlakschilders gerekend. Tot de belangrijkste behoren
Morris Louis
,
Kenneth Noland
, en
Jules Olitski
.
Een verwant kunstenaar is
Josef Albers
, die uit het
Bauhaus
kwam, en vanaf 1950 een reeks
Hommage aan het vierkant
creeerde.
Andere beoefenaars van colorfieldpainting zijn
Edward Avedisian
,
Richard Diebenkorn
,
Sam Francis
,
Helen Frankenthaler
,
Al Held
,
Hans Hofmann
,
Ellsworth Kelly
,
Robert Motherwell
,
Larry Poons
,
Ad Reinhardt
,
Frank Stella
,
Larry Zox
en
Sam Gilliam
.