Kevin Joseph Aloysius 'Chuck' Connors
(
Brooklyn
,
10 april
1921
?
Los Angeles
,
10 november
1992
) was een
Amerikaanse
acteur, honkbal- en basketbalspeler. Hij is een van de slechts 13 atleten in de geschiedenis van de Amerikaanse professionele sporten die in zowel de
Major League Baseball
(Brooklyn Dodgers 1949,
Chicago Cubs
, 1951) als de
National Basketball Association
(
Boston Celtics
1947-1948) hebben gespeeld. Met een 40-jarige film- en televisiecarriere is hij vooral bekend van zijn vijfjarige rol als Lucas McCain in de hoog aangeschreven
ABC
-serie
The Rifleman
(1958-1963).
Connors werd geboren als oudste van twee kinderen van Marcella Connors-Londrigan en Alban Francis Allan Connors, immigranten van Ierse afkomst uit Newfoundland en Labrador. Hij had een zus, Gloria, die twee jaar jonger was dan hij. Zijn vader werd in 1914 een staatsburger van de Verenigde Staten en werkte in 1930 in Brooklyn als havenarbeider en zijn moeder had in 1917 ook haar Amerikaans staatsburgerschap verkregen.
Connors was een toegewijde fan van de Brooklyn Dodgers, ondanks hun verlies in de jaren 1930 en hij hoopte op een dag bij het team te komen. Als getalenteerde atleet verdiende hij een beurs aan de Adelphi Academy, een voorbereidende school in Brooklyn, waar hij in 1939 afstudeerde. Hij ontving aanvullende aanbiedingen voor sportbeurzen van meer dan twee dozijn hogescholen en universiteiten.
Van die aanbiedingen koos hij ervoor om naar de
Seton Hall University
in
South Orange
,
New Jersey
te gaan. Daar speelde hij zowel basketbal als honkbal voor de school, en het was ook daar waar hij zijn naam veranderde. Van kinds af aan had Connors een hekel aan zijn voornaam Kevin en hij had een andere naam gezocht. Hij probeerde Lefty en Stretch te gebruiken voordat hij uiteindelijk genoegen nam met Chuck. De naam is afgeleid van zijn tijd als speler in het honkbalteam van Seton Hall.
Connors verliet Seton Hall na twee jaar om een contract te accepteren om professioneel honkbal te spelen. Hij speelde in twee
minor league
-teams in 1940 en 1942 en trad vervolgens toe tot het Amerikaanse leger na de deelname van Amerika aan de
Tweede Wereldoorlog
. Tijdens het grootste deel van de oorlog diende hij als instructeur tankoorlogvoering in
Fort Campbell
,
Kentucky
, en later op
West Point
.
In 1940, na zijn vertrek van de universiteit, speelde Connors vier honkbalwedstrijden met het minor league-team van de Brooklyn Dodgers, de Newport Dodgers (Northeast Arkansas League). Hij speelde het seizoen 1941 uit en tekende vervolgens bij het
New York Yankees
-team de Norfolk Tars (Piedmont League), waar hij 72 wedstrijden speelde voordat hij aan het einde van het seizoen dienst nam in het leger in
Fort Knox
op 10 oktober 1942.
Na zijn militaire ontslag in 1946 trad Connors toe tot de nieuw gevormde Boston Celtics van de Basketball Association of America. Hij speelde 53 wedstrijden voor Boston voordat hij het team in het begin van het seizoen 1947-1948 verliet.
Connors is een van de 13 atleten die in zowel de National Basketball Association als de Major League Baseball hebben gespeeld. De twaalf anderen die hebben gespeeld zijn:
Danny Ainge
, Frank Baumholtz, Hank Biasatti, Gene Conley, Dave DeBusschere, Dick Groat, Steve Hamilton, Mark Hendrickson, Cotton Nash, Ron Reed, Dick Ricketts en Howie Schultz.
Connors volgde in 1948 een voorjaarstraining met de Brooklyn Dodgers uit de Major League Baseball, maar haalde de ploeg niet. Hij speelde twee seizoenen voor het AAA-team van de Dodgers, de Montreal Royals, voordat hij in 1949 een wedstrijd met de Dodgers speelde. Na nog twee seizoenen bij Montreal, trad Connors in 1951 toe tot de Chicago Cubs en speelde in 66 wedstrijden als eerste honkman en af en toe als
pinch-hitter
. In 1952 werd hij opnieuw naar de minor leagues gestuurd om te spelen voor het beste team van de Cubs, de
Los Angeles Angels
.
Connors realiseerde zich dat hij geen carriere zou maken in de professionele sport, dus besloot hij een acteercarriere na te streven. Het spelen van honkbal in de buurt van
Hollywood
was een geluk, want hij werd opgemerkt door een
MGM
-casting director en tekende vervolgens voor de
Tracy
-
Hepburn
-film
Pat and Mike
uit 1952, waar hij de rol van politie-kapitein vertolkte. In 1953 speelde hij tegenover
Burt Lancaster
als een rebelse marinier in
South Sea Woman
en vervolgens als American footballcoach tegenover
John Wayne
in
Trouble Along the Way
.
Connors had een zeldzame komische rol in de aflevering
Flight to the North
uit 1955 van
Adventures of Superman
. Hij portretteerde Sylvester J. Superman, een slungelige, rustieke kerel die dezelfde naam deelde als het titelpersonage van de serie.
Connors werd gecast als Lou Brissie, een voormalige professionele honkbalspeler die gewond raakte tijdens de Tweede Wereldoorlog, in de aflevering
The Comeback
uit 1956 van de religieuze anthologiereeks
Crossroads
. Don DeFore
[1]
speelde de dominee C.E. 'Stoney' Jackson, die het spirituele inzicht bood om Brissie's herstel te helpen, zodat hij terug kon keren naar het spel. Grant Withers
[2]
werd gecast als coach Whitey Martin;
Crossroads
vaste klant Robert Carson
[3]
speelde ook een coach in deze aflevering. Edd Byrnes
[4]
, Rhys Williams
[5]
en Robert Fuller
[6]
speelden voormalige soldaten. X Brands
[7]
werd gecast als honkbalspeler.
In 1957 werd Connors gecast in de
Walt Disney
-film
Old Yeller
in de rol van Burn Sanderson. Datzelfde jaar speelde hij mee in
The Hired Gun
.
Connors speelde in speelfilms, waaronder
The Big Country
met
Gregory Peck
en
Charlton Heston
,
Move Over Darling
met
Doris Day
en
James Garner
,
Soylent Green
met Heston en
Edward G. Robinson
en
Airplane II: The Sequel
.
Hij werd ook een geliefde acteur voor televisiepersonages, met gastrollen in tientallen shows. Zijn gastroldebuut was in een aflevering van
Dear Phoebe
van
NBC
. Hij speelde in twee afleveringen, een als de bandiet Sam Bass, in de NBC-western
Tales of Wells Fargo
van Dale Robertson
[8]
.
Andere tv-optredens waren in
Hey, Jeannie!
,
The Loretta Young Show
,
Schlitz Playhouse
,
Screen Directors Playhouse
,
Four Star Playhouse
,
Matinee Theatre
,
Cavalcade of America
,
Gunsmoke
,
The Gale Storm Show
,
The West Point Story
,
The Millionaire
,
General Electric Theater
gepresenteerd door
Ronald Reagan
,
Wagon Train
,
The Restless Gun
met
John Payne
,
Murder, She Wrote
,
Date with the Angels
met
Betty White
,
The DuPont Show
met
June Allyson
,
The Virginian
,
Night Gallery
gepresenteerd door
Rod Serling
en
Here's Lucy
met
Lucille Ball
.
Connors versloeg 40 andere acteurs voor de hoofdrol in
The Rifleman
, waarin hij Lucas McCain speelt, een weduwnaar die bekend staat om zijn vaardigheden met een aangepast
Winchester
-geweer. Deze ABC westernserie, die werd uitgezonden van 1958 tot 1963, was ook de eerste show waarin een weduwnaar een jong kind opvoedde. Connors zei in een interview in 1959 met TV Guide dat de producenten van Four Star Television (
Dick Powell
,
Charles Boyer
,
Ida Lupino
en
David Niven
) naar 40-50 mannen in de dertig moeten hebben gezocht. Destijds boden de producenten een bepaald bedrag aan om 39 afleveringen te maken voor het seizoen 1958-1959. Het aanbod bleek minder te zijn dan Connors deed voor freelance acteren, dus wees hij het af. Een paar dagen later namen de producenten van
The Rifleman
hun eigen kinderen mee naar
Old Yeller
, waarin Connors een sterke vaderfiguur speelde. Nadat de producenten hem in de film hadden gezien, besloten ze dat ze Connors in de rol van Lucas McCain moesten casten en hem een beter aanbod moesten doen, inclusief vijf procent eigendom van de show.
The Rifleman
was meteen een hit en stond op nummer 4 in de Nielsen-ratings in 1958-1959, achter de drie andere westerns Gunsmoke, Wagon Train en Have Gun - Will Travel. Johnny Crawford, destijds een onbekende acteur, voormalig Mousketeer, honkbalfan en westernfanaat, versloeg 40 andere jonge sterren om de rol van Lucas' zoon, Mark, te spelen. Crawford bleef van 1958 tot de annulering in 1963 in de serie. The Rifleman belandde hoog in de Nielsen-rangorde tot het laatste seizoen in 1962-1963, toen het tegenover de hoog gewaardeerde terugkeer naar televisie van Lucille Ball in
The Lucy Show
was en de kijkcijfers begonnen te dalen. De show werd in 1963 geannuleerd na vijf seizoenen en 168 afleveringen.
- In 1963 verscheen Connors in de film
Flipper
. Hij verscheen ook tegenover
James Garner
en
Doris Day
in de komedie
Move Over, Darling
in de rol die
Randolph Scott
eerder speelde in de oorspronkelijke versie
My Favorite Wife
van
Irene Dunne
/
Cary Grant
uit 1940.
- Omdat Connors een sterke typecast was voor het spelen van de alleenstaande rancher, speelde hij vervolgens in verschillende kortstondige series, waaronder
Arrest and Trial
(1963-1964) van ABC, een vroege voorloper van
Law and Order
met twee jonge acteurs
Ben Gazzara
en Don Galloway
[9]
[10]
; en de post-Civil War-tijdperk serie
Branded
(1965-1966) van NBC.
- In 1967-1968 speelde Connors in de serie
Cowboy in Africa
van ABC naast Tom Nardini
[11]
en de Britse acteur Ronald Howard
[12]
.
- Connors speelde een gastrol in de aflevering
The Ring With the Red Velvet Ropes
van het laatste seizoen van
Night Gallery
. In 1973 en 1974 presenteerde hij de televisieserie
Thrill Seekers
.
- Connors werd genomineerd voor een
Emmy Award
voor zijn rol in een sleutelrol van slaveneigenaar in de miniserie
Roots
uit 1977.
- Connors was gastheer van een aantal afleveringen van
Family Theater
bij Mutual Radio Network. Deze serie was gericht op het promoten van gebed als een weg naar wereldvrede en sterkere gezinnen, met als motto: Het gezin dat samen bidt, blijft bij elkaar.
- In 1983 voegde Connors zich bij
Sam Elliott
,
Cybill Shepherd
,
Ken Curtis
en
Noah Beery jr.
in de kortstondige serie
The Yellow Rose
van NBC over een modern boerengezin in
Texas
.
- In 1985 speelde hij voor het eerst een gastrol in de pilot-aflevering die een terugkerende rol zou worden van King Powers in de ABC-tv-serie
Spenser: For Hire
, met in de hoofdrol
Robert Urich
als Spenser - met een S, zoals de dichter - en
Avery Brooks
als Hawk.
- In 1987 speelde hij mee in de
Fox
-serie
Werewolf
, als zwerver Janos Skorzeny.
- In 1988 speelde hij een gastrol als Gideon in de tv-serie
Paradise
, met Lee Horsley
[13]
in de hoofdrol.
- In 1991 werd Connors ingewijd in de Western Performers Hall of Fame in het National Cowboy & Western Heritage Museum in
Oklahoma City
.
Connors was drie keer getrouwd. Hij ontmoette zijn eerste vrouw Elizabeth Jane Riddell Connors tijdens een van zijn honkbalwedstrijden en trouwde met haar op 1 oktober 1948 en scheidden in 1961. Ze kregen vier zonen: Michael (1950-2017), Jeffrey (1952-2014), Stephen (geboren in 1953) en Kevin (1956-2005).
Connors trouwde met Kamala Devi (1963) het jaar nadat ze samen met haar in
Geronimo
had gespeeld. Ze speelde ook met Connors in
Branded
,
Broken Sabre
en
Cowboy in Africa
. Ze scheidden in 1973.
Connors ontmoette zijn derde vrouw Faith Quabius, toen ze beiden in de film
Soylent Green
(1973) verschenen. Ze trouwden in 1977 en scheidden in 1979.
Connors was een aanhanger van de
Republikeinse Partij
en woonde verschillende fondsenwervers bij voor campagnes voor de Amerikaanse president
Richard M. Nixon
. Connors steunde ook
Barry Goldwater
bij de presidentsverkiezingen van 1964 in de Verenigde Staten en
Gerald Ford
bij de presidentsverkiezingen van 1976. Hij voerde campagne voor zijn persoonlijke vriend
Ronald Reagan
en marcheerde ter ondersteuning van de
oorlog in Vietnam
in 1967.
Connors werd in juni 1973 voorgesteld aan
Leonid Brezjnev
, de leider van de
Sovjet-Unie
, op een feest gegeven door Nixon in het westelijke Witte Huis in
San Clemente
. Connors presenteerde Brezhnev een paar Colt Single Action Army Six-Shooters (revolvers) die Brezjnev erg leuk vond. Toen hij in zijn vliegtuig terug naar
Moskou
stapte, merkte Brezjnev Connors op in de menigte, ging naar hem terug om hem de hand te schudden en sprong voor de grap in de torenhoge omhelzing van Connors. Er waren in die tijd maar weinig Amerikaanse tv-programma's op de Sovjettelevisie:
The Rifleman
was een uitzondering, omdat het Brezjnev's favoriete programma was. Connors en Brezjnev konden het zo goed met elkaar vinden, dat Connors in december 1973 een uitnodiging accepteerde om de Sovjetleider in Moskou te bezoeken. Na de dood van Brezjnev in 1982 toonde Connors belangstelling om terug te keren naar de Sovjet-Unie voor de begrafenis van de secretaris-generaal, maar de Amerikaanse regering zou niet toestaan dat Connors deel uitmaakt van de officiele delegatie.
Op 18 juli 1984 werd Connors bekroond met een ster op de
Hollywood Walk of Fame
(sterlocatie op 6838 Hollywood Blvd.) Meer dan 200 goede vrienden waren aanwezig, waaronder zijn familie en acteur Johnny Crawford.
Connors was gastheer van het jaarlijkse Chuck Connors Charitable Invitational Golf Tournament, via de Chuck Connors Charitable Foundation, in de Canyon Country Club in
Palm Springs
. De opbrengst ging rechtstreeks naar de Angel View Crippled Children's Foundation en er werd meer dan $ 400.000 opgehaald.
Connors overleed op 10 november 1992 in het Cedars-Sinai Medical Center in Los Angeles op 71-jarige leeftijd aan longkanker.
Bronnen, noten en/of referenties
|