Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Charlotte Corday d'Armont
|
|
Charlotte Corday, op haar verzoek geschilderd door Jean-Jacques Hauer, enkele uren voor haar executie.
|
Algemene informatie
|
Volledige naam
|
Marie Anne Charlotte Corday d'Armont
|
Geboren
|
27 juli
1768
Ecorches
|
Overleden
|
17 juli
1793
Parijs
|
Doodsoorzaak
|
Geexecuteerd onder de
guillotine
|
Nationaliteit
|
Frans
|
Land
|
Koninkrijk Frankrijk
|
Bekend van
|
Moord op
Jean-Paul Marat
(
13 juli
1793
)
|
Familie
|
Ouders
|
Jacques Francois de Corday, seigneur d'Armont
Charlotte Marie Jacqueline Gaultier de Mesnival
|
Marie Anne Charlotte Corday d'Armont
(Ligneries (
Ecorches
),
27 juli
1768
?
Parijs
,
17 juli
1793
) was een jonge aristocrate die op
13 juli
1793
revolutionair, politicus en journalist
Jean-Paul Marat
in zijn bad vermoordde.
Corday was zelf revolutionair gezind en een enthousiast aanhanger van de fractie van de
girondijnen
. Marat maakte deel uit van een radicale
factie
van de
jakobijnen
. Onder meer vanwege zijn opzwepende retoriek werd hij door sommigen medeverantwoordelijk gehouden voor de
Septembermoorden
(1792). Dit beangstigde Corday en zij besloot hem te doden in het geloof dat dit erger zou voorkomen. Ze ging naar zijn huis en werd binnengelaten. Marat was op dat moment zijn tijdschrift
L'Ami du Peuple
aan het redigeren in bad. Terwijl hij de namen van contrarevolutionairen opschreef die ze hem dicteerde, stak ze een keukenmes in zijn borst. Tijdens de rechtszaak die volgde op de moord verklaarde zij: 'Ik heb een man omgebracht om er 100.000 te redden.' Vier dagen na Marats dood werd zij geexecuteerd met de
guillotine
.
De aanslag van Corday inspireerde schilders tot ver in de 20e eeuw. De eerste was
Jacques-Louis David
(1748-1825), zelf een medestander van de jakobijnen, met zijn schilderij
De dood van Marat
. De Nederlands-Franse schilder
Ary Scheffer
maakte op zijn beurt omstreeks 1830 het schilderij
De arrestatie van de Charlotte Corday
dat in het Musee des Beaux Arts in
Grenoble
hangt.
De evaluatie van Corday was onderhevig aan de manier waarop opeenvolgende regeringen de daad konden gebruiken in hun propaganda. Doorheen de rest van het jakobijnse tijdperk werd Marat vereerd als een
martelaar
. Met de
Thermidoriaanse Reactie
(vanaf 1794) kreeg Cordays naam juist een positieve bijklank omdat ze het land van een despoot bevrijd zou hebben. Deze visie wordt weergegeven in het schilderij
Charlotte Corday
van
Paul-Jacques-Aime Baudry
(1828-1886). Corday wordt daarop afgebeeld als een nationale heldin van Frankrijk, zoals de landkaart achter haar moet symboliseren.
- Moord en arrestatie
-
David
, 1793: Corday afwezig. De brief is een gefictionaliseerde versie van wat Corday gezegd zou kunnen hebben tijdens de aanslag
-
Baudry
, 1860: Davids versie 90° gedraaid
-
Jules Aviat, 1880
|
|
Peter Benoit
componeerde in 1876 een
opera
over de moord van Corday.
Na haar executie onder de guillotine zouden op het gelaat van Corday nog tekenen van leven zijn bespeurd. Deze anekdotische waarneming voedde het omstreden vermoeden dat een van de romp gescheiden hoofd nog enige tijd zou
"leven"
.
[1]
[2]
[3]
[4]
[5]