Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Charles Albert Gobat
(
Tramelan
,
21 mei
1843
-
Bern
,
16 maart
1914
) was een
Zwitsers
politicus.
Albert Gobat werd geboren in
Tramelan
, in de
Bernese Jura
. Hij volgde
lager onderwijs
in Tramelan, bezocht vervolgens de
Herrnhuter
Internatschule Kornthal
bij
Stuttgart
en het
gymnasium
in
La Neuville
. Gobat deed in 1862
eindexamen
aan het
Padagogium
Bazel
. Van 1862 tot 1862
studeerde
hij
rechten
,
geschiedenis
en
literatuur
aan de
universiteiten
van
Bazel
,
Heidelberg
en
Bern
. Hij
promoveerde
in 1864 en volgde hierna een
postdoctorale
studie in
Parijs
. Vanaf 1866 was hij werkzaam als
advocaat
, eerst in Bazel en Bern en later in
Delemont
(
Jura
). Zijn praktijk in Delemont werd een van de bekendste in de Jura.
Albert Gobat werd in
1882
voor de
Radicale Partij
(voorloper van de huidige
Vrijzinnig Democratische Partij
) in het
Parlement van Jura
gekozen. Wegens zijn antiklerikalisme vervreemdde hij zich spoedig van de Jurassische burgers, die in meerderheid
rooms-katholiek
waren (en zijn). Hij bepleitte de opheffing van
kloosters
in de Jura, alsook een scheiding van kerk en staat. Van 1882 tot 1912 was hij tevens lid van de
Regeringsraad
van het
kanton
Bern
. Van 1882 tot 1906 beheerde hij het departement van Onderwijs en van 1906 tot 1912 het departement van Binnenlandse Zaken. Wegens zijn zeer autoritaire regeringsstijl maakte hij vele vijanden, maar slaagde er niettemin in een aantal belangrijke hervormingen door te voeren, met name op het gebied van
hoger-
en
lager onderwijs
. Hij liet tal van nieuwe
hoogleraars
benoemen en bevorderde de studie van natuurwetenschappen en medicijnen. Hij trachtte vervolgens de studie van
dode talen
op gymnasia te beperken. In 1894 gaf hij de aanzet tot een hervorming van het lager onderwijs in het kanton Bern.
Van 1 juni 1886 tot 31 mei 1887, van 1 juni 1895 tot 31 mei 1896 en van 1 juni 1903 tot 31 mei 1904
voorzitter van de Regeringsraad
(dat wil zeggen
regeringsleider
) van Bern.
Albert Gobat was ook op
federaal
niveau politiek actief. Hij was van 1884 tot 1890 lid van de
Kantonsraad
(
eerste kamer
van de
Bondsvergadering
) en van 1890 tot 1914 was hij lid van de
Nationale Raad
(
tweede kamer
van de Bondsvergadering). Hij was als lid van de Nationale Raad voorzitter van de commissie
burgerlijk recht
. Hij was een groot voorstander van de aanleg van
spoorwegen
, maar tegenstander van de opkoop door de staat van particuliere spoorwegondernemingen. In 1905 was hij vicvoorzitter van de Nationale Raad en werd hij tevens lid van het
Bondsgerecht
.
Gobat was in 1889 betrokken bij de oprichting van
Interparlementaire Unie
. Bij het 3de Conferentie van de Interparlementaire Unie in 1891 in
Rome
werd het
Internationaal Vredesbureau
(Bureau International Permanent de la Paix)
. Men besloot dit bureau onder te brengen in Bern en Gobat nam zitting in het hoofdbestuur. In 1892 organiseerde hij de 4de Conferentie van de Interparlementaire Unie in Bern. Hij werd bij deze gelegenheid in het Centrale Bureau gekozen en was van 1892 tot 1909 secretaris-generaal van de Interparlementaire Unie. Na de dood van
Elie Ducommune
in 1905 nam hij de leiding van het
Internationaal Vredesbureau
.
Gobat, een vredesactivist en
pacifist
, ontving op 10 december 1902 samen met Ducommune de
Nobelprijs voor de Vrede
voor zijn werkzaamheden voor de Interparlementaire Unie. In 1910 ging de Nobelprijs voor de Vrede naar het Internationaal Vredesbureau.
Albert Gobat overleed op 70-jarige leeftijd.
1901:
Dunant
,
Passy
·
1902:
Ducommun
,
Gobat
·
1903:
Cremer
·
1904:
Institut de Droit International
·
1905:
Von Suttner
·
1906:
Roosevelt
·
1907:
Moneta
,
Renault
·
1908:
Arnoldson
,
Bajer
·
1909:
Beernaert
,
Balluet d'Estournelles de Constant
·
1910:
IPB
·
1911:
Asser
,
Fried
·
1912:
Root
·
1913:
La Fontaine
·
1917:
ICRC
·
1919:
Wilson
·
1920:
Bourgeois
·
1921:
Branting
,
Lange
·
1922:
Nansen
·
1925:
Chamberlain
,
Dawes
·
1926:
Briand
,
Stresemann
·
1927:
Buisson
,
Quidde
·
1929:
Kellogg
·
1930:
Soderblom
·
1931:
Addams
,
Butler
·
1933:
Angell
·
1934:
Henderson
·
1935:
Von Ossietzky
·
1936:
Lamas
·
1937:
Cecil
·
1938:
Office international Nansen pour les refugies
·
1944:
ICRC
·
1945:
Hull
·
1946:
Balch
,
Mott
·
1947:
Friends Service Council
,
American Friends Service Committee
·
1949:
Orr
·
1950:
Bunche
·
1951:
Jouhaux
·
1952:
Schweitzer
·
1953:
Marshall
·
1954:
Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen (UNHCR)
·
1957:
Pearson
·
1958:
Pire
·
1959:
Noel-Baker
·
1960:
Luthuli
·
1961:
Hammarskjold
·
1962:
Pauling
·
1963:
ICRC
,
IFRC
·
1964:
King
·
1965:
UNICEF
·
1968:
Cassin
·
1969:
Internationale Arbeidsorganisatie
·
1970:
Borlaug
·
1971:
Brandt
·
1973:
Kissinger
,
Le đ?c Th?
·
1974:
MacBride
,
Sat?
·
1975:
Sacharov
·
1976:
Williams
,
Corrigan
·
1977:
Amnesty International
·
1978:
Sadat
,
Begin
·
1979:
Moeder Teresa
·
1980:
Esquivel
·
1981:
Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen (UNHCR)
·
1982:
Myrdal
,
Robles
·
1983:
Wał?sa
·
1984:
Tutu
·
1985:
IPPNW
·
1986:
Wiesel
·
1987:
Arias
·
1988:
VN-vredesmacht
·
1989:
Gyatso
·
1990:
Gorbatsjov
·
1991:
Suu Kyi
·
1992:
Menchu
·
1993:
Mandela
,
De Klerk
·
1994:
Arafat
,
Peres
,
Rabin
·
1995:
Rotblat
,
Pugwash Conferences on Science and World Affairs
·
1996:
Ximenes Belo
,
Ramos-Horta
·
1997:
ICBL
,
Williams
·
1998:
Hume
,
Trimble
·
1999:
AzG
·
2000:
Dae-jung
·
2001:
VN
,
Annan
·
2002:
Carter
·
2003:
Ebadi
·
2004:
Maathai
·
2005:
IAEA
,
El-Baradei
·
2006:
Grameen Bank
,
Yunus
·
2007:
Gore
,
IPCC
·
2008:
Ahtisaari
·
2009:
Obama
·
2010:
Liu
·
2011:
Johnson Sirleaf
,
Gbowee
,
Karman
·
2012:
Europese Unie
·
2013:
OPCW
·
2014:
Satyarthi
,
Yousafzai
·
2015:
Kwartet voor Nationale Dialoog in Tunesie
·
2016:
Santos
·
2017:
ICAN
·
2018:
Mukwege
,
Murad Basee
·
2019:
Ahmed
·
2020:
Wereldvoedselprogramma
·
2021:
Ressa
,
Moeratov
·
2022:
Bjaljazki
,
Memorial
,
Centrum voor Burgerlijke Vrijheden
·
2023:
Mohammadi