Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Portret van Carolina van Hannover door
Jacopo Amigoni
, jaren 1730.
Carolina Elisabeth van Hannover
(
Herrenhausen
,
10 juni
1713
-
Londen
,
28 december
1757
) was een
Britse
prinses uit het
huis Hannover
.
Carolina was het vierde kind en de derde dochter van koning
George II van Groot-Brittannie
uit diens huwelijk met
Caroline
, dochter van markgraaf
Johan Frederik van Brandenburg-Ansbach
. Nadat haar grootvader
George I
in 1714 koning van Groot-Brittannie werd, verhuisde ze samen met haar familie naar
Londen
, waar ze hun intrek namen in
St. James's Palace
. Ze was de lievelingsdochter van haar progressieve moeder, die haar en haar oudere zus
Amelia Sophia
in 1722 liet inenten tegen de
pokken
.
Ze was erg op eerlijkheid gesteld en zette zich sterk in voor liefdadigheid. Carolina was eveneens ongelukkig verliefd op de gehuwde, biseksuele hoveling
John Hervey
, die mogelijk een relatie had met haar broer
kroonprins Frederik
. Na de dood van Hervey in 1743 trok ze zich voor de rest van haar leven terug in St. James' Palace, waar ze enkel voor familie en dichte vrienden toegankelijk was. Carolina bleef ongehuwd en kinderloos en stierf in december 1757 op 44-jarige leeftijd. Ze werd bijgezet in
Westminster Abbey
.
Bronnen, noten en/of referenties