Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
George Holmes 'Buddy' Tate
(
Sherman
,
22 februari
1915
-
Chandler
,
10 februari
2001
)
[1]
[2]
was een
Amerikaanse
jazzmuzikant
(tenorsaxofoon, klarinet) van de
swing
.
Buddy Tate begon zijn carriere na plaatselijke optredens als altsaxofonist bij
Troy Floyd
en
Terrence Holder
, werkte in 1933/1934 voor
Andy Kirk
en in
Kansas
kort bij
Count Basie
. In 1939 werd hij definitief lid van Count Basie's band en bleef tot 1949 in diens orkest. Basie ontfermde zich over hem na het plotselinge overlijden van
Herschel Evans
. Na de tijd bij Basie werkte hij bij meerdere formaties, waaronder die van
Lucky Millinder
,
Hot Lips Page
en
Jimmy Rushing
, totdat hij zich in 1950 in
Harlem
met eigen bands liet opmerken. Tijdens deze periode werkte hij ook mee aan opnamen van
Coleman Hawkins
,
Eddie Lockjaw Davis
,
Buck Clayton
,
Vic Dickenson
en
Roy Eldridge
. Hij bezocht
Europa
meermaals, in 1959 met
Buck Clayton
en in 1962 en 1969 met zijn eigen band, waartoe onder meer
Skip Hall
behoorde. Hij trad op bij het
Newport Jazz Festival
met zijn eigen
bigband
en speelde in de
Savoy Ballroom
en ten slotte regelmatig in de Celebrity Club (tot 1974). Tijdens de jaren 1970 leidde hij een band samen met
Paul Quinichette
en werkte eind jaren 1970 met
Benny Goodman
. Bijna jaarlijks was hij tijdens de jaren 1980 te gast in Europa op festivals, ook met Torsten Zwingenberger, waarmee hij in 1985 een album opnam en met Basie-Alumni-formaties. Tijdens deze periode speelde hij ook met
Scott Hamilton
(
Tour de Force
, Tokio 1981) en
Budd Johnson
(Kool Festival 1984).
In 1981 werd hij ernstig ziek, moest zijn activiteiten minderen en trok zich ten slotte tijdens de jaren 1990 terug uit het jazzcircuit, maar speelde nu en dan met
Lionel Hampton
en andere muzikanten. In 1992 was hij betrokken bij de documentaire
Texas Tenor: The Illinois Jacquet Sory
. Tot kort voor zijn overlijden in 2001 woonde Tate in
New York
, maar verhuisde dan naar
Arizona
om meer aandacht te besteden aan zijn dochter. Kort daarna overleed hij op 87-jarige leeftijd.
- 1970:
Unbroken
(
MPS
) met
George Reed
- 1972:
Broadway
(Black & Blue)
- 1974:
Swinging Scorpio
(Black Lion)
- 1975:
Jive At Five
(Storyville)
- 1977:
Midnight Slows
met
Milt Buckner
- 1981:
The Ballad Artistry of Buddy Tate
(Sackville)
Bronnen, noten en/of referenties
|