Abraham Schuijff ( Baarn , 12 juni 1927 ? Bunnik , 23 januari 2017 ) was een Nederlands hoogleraar in de thermodynamica.

Biografie [ bewerken | brontekst bewerken ]

Schuijff promoveerde aan de Universiteit Utrecht op De kristalstructuren van 3,6-dichloor 1,2-4,5-dibenzpentaleen en van 1,3 -diisopropylideencyclobutaandion-2,4. The crystalstructures of 3,6-dichloro 1,2-4,5-dibenzpentalene and of 1,3-diisopropylidenecyclobutane-2,4-dione bij prof. dr. Johannes Martin Bijvoet . Hij bleef verbonden aan die universiteit en werd in 1966 benoemd tot lector thermodynamica. Vanaf de vierde druk werkte hij mee aan de uitgave Korte inleiding tot de chemische thermodynamica , waar zijn promotor in 1962 de eerste druk van verzorgde. Op 20 november 1979 werd hij benoemd tot gewoon hoogleraar aan die universiteit, met dezelfde leeropdracht; hij was tevens decaan van de subfaculteit. Per 1 augustus 1990 ging hij met emeritaat en hield zijn afscheidsrede onder de titel Energie, entropie en tijd . In de periode 1982 tot 1990 was hij voorzitter van de Thermische Analyse Werkgroep Nederland .

Prof. dr. A. Schuijff overleed begin 2017 op 89-jarige leeftijd.

Bibliografie [ bewerken | brontekst bewerken ]

• De kristalstructuren van 3,6-dichloor 1,2-4,5-dibenzpentaleen en van 1,3 -diisopropylideencyclobutaandion-2,4. The crystalstructures of 3,6-dichloro 1,2-4,5-dibenzpentalene and of 1,3-diisopropylidenecyclobutane-2,4-dione . Utrecht, 1962 ( proefschrift ).
• Energie, entropie en tijd . [Z.p.], 1990 (afscheidscollege).