Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een
begraafplaats
is een besloten gebied waar lichamen van overledenen worden begraven. Ook worden op begraafplaatsen
urnen
met as van
gecremeerde
lichamen begraven. Op
natuurbegraafplaatsen
zijn de
graven
niet op de traditionele wijze ingericht, maar los verspreid zonder grafsteen, vaak in een natuurgebied.
Een begraafplaats wordt ook wel een
kerkhof
genoemd, omdat een begraafplaats in de christelijke traditie veelal werd aangelegd in de hof (=
tuin
of erf) van de
kerk
.
Bij een begraafplaats bevindt zich meestal een
aula
met begroetings- of afscheidsruimte waar de laatste
eer
bewezen wordt aan de overledene vlak voor de eigenlijke
begrafenis
. Er kan ook een
crematorium
zijn in het gebouw van de aula, waar overledenen gecremeerd kunnen worden.
In Belgie werden belangrijke personen vaak in de kerk begraven. Gewone lieden kwamen op het kerkhof terecht. Een decreet van
keizer Jozef II
van 26 juni 1784 veranderde deze traditionele begrafenisgebruiken radicaal. Het bijzetten van de (vooral elitaire) doden in om het even welk religieus gebouw werd officieel verboden. In de steden moesten de kerkhoven aangelegd rond de bidplaatsen om hygienische redenen verdwijnen. Voortaan zouden de nieuwe begraafplaatsen in dunbevolkte gebieden buiten het stadscentrum aangelegd worden.
Zo ontstonden rond
Gent
drie begraafplaatsen. Het bekende
Campo Santo
te Gent is in wezen het kerkhof van
Sint-Amandsberg
.
In Belgie gebruikt men ook grafzerken voor op de begraafplaats te zetten met daarop de naam van de overledene en de geboorte -en sterftedatum. Men plaatst eventueel ook foto's op deze grafzerk.
Begraafplaatsen zijn vaak niet meer in de nabijheid van kerken te vinden. Overigens is een
kerkgenootschap
volgens artikel 38 van de Nederlandse
Wet op de lijkbezorging
nog altijd gerechtigd tot het hebben van een of meer kerkelijke begraafplaatsen.
Een van de oudste nog steeds in gebruik zijnde begraafplaatsen in Nederland is
Begraafplaats Oud Eik en Duinen
in
Den Haag
. Deze begraafplaats wordt al in de 14e eeuw als parochiekerkhof in documenten genoemd. Veel nog steeds bestaande begraafplaatsen in grote en middelgrote gemeenten dateren uit de jaren 1830-1840, toen wettelijk was bepaald dat begraafplaatsen buiten de
bebouwde kom
moesten worden aangelegd. Een van de bekendste door particulieren gestichte begraafplaatsen is
Westerveld
te
Driehuis
.
- Algemeen graf
- Een
algemeen graf
is een graf waar een overledene zonder nabestaanden en eigen vermogen in wordt begraven. Het begraven gebeurt in opdracht van de
gemeente
.
- Huurgraf
- In een huurgraf wordt het lichaam van de overledene begraven voor 20 jaar. Deze periode kan soms worden verlengd door de nabestaanden. Als de tijdsduur verlopen is, kan het graf worden geruimd. De resten van het lichaam worden bijgezet in een
verzamelgraf
(ofwel knokkelgraf of
knekelput
). Op sommige begraafplaatsen wordt in dit graf daarna een ander begraven. Ook is het vaak mogelijk om na de periode van grafrust (10 jaar) de stoffelijke resten te laten verplaatsen naar bijvoorbeeld een eigen graf.
- Familie- of koopgraf
- Een
familiegraf
is soms voor onbepaalde tijd, maar meestal is de huur voor 30 jaar, soms 40 jaar (de periode kan per gemeente verschillen). Na een huurperiode heeft men het recht om de huur steeds met 10 jaar te verlengen. In Vlaanderen kan de gemeenteraad grafconcessies verlenen. De altijddurende
concessies
zijn sinds de wet van 20 juli 1971 omgezet in concessies die om de vijftig jaar, en zonder vergoeding, hernieuwd kunnen worden.
- Graf op eigen land
- Sinds de
Wet op de lijkbezorging
van 1991 is het mogelijk om een graf op eigen land te maken. Hiervoor moet de
gemeente
toestemming verlenen en dient aan een aantal voorwaarden te worden voldaan.
- Eeuwige grafrust
- Op veel
Natuurbegraafplaatsen
is het mogelijk om gebruik te maken van een eeuwige rustplaats. De gedachte is dat het lichaam wordt teruggeven aan de natuur en dat die natuur het graf tot in alle eeuwigheid blijft verzorgen. Nabestaanden hoeven het graf niet te verzorgen en worden ook niet belast met latere financiele verplichtingen.
- Praalgraf
- Een
praalgraf
is een grafmonument, gemaakt door een kunstenaar voor belangrijke personen of leden van het
Koninklijk Huis
. Het onderscheidt zich van een gewoon grafmonument door de ligging in een
crypte
of
kerk
.
In
Latijns-Amerika
,
Spanje
en
Italie
geldt het bezoeken en met gepaste eerbied bewonderen van begraafplaatsen als een vorm van vrijetijdsbesteding: "necroturismo".
[1]
- Typen begraafplaats
Bronnen, noten en/of referenties
|