Bangu Atletico Clube
is een
Braziliaanse
voetbalclub uit de wijk
Bangu
in
Rio de Janeiro
. Het is de zesde club van de stad.
De club werd in 1904 opgericht door
Engelse
werknemers van de Fabrica Bangu, in het zuidwesten van Rio de Janeiro. Een aantal Britten die in de fabriek werkten namen het voortouw. De club liet al snel mulatten en
Afro-Brazilianen
toe, wat in die tijd niet gebruikelijk was. Op 24 juli werd de eerste wedstrijd gespeeld tegen
Rio Cricket
en werd verloren met 5-0. In 1905 was de club medeoprichter van de eerste voetbalbond van Rio. Een jaar later werd het eerste
Campeonato Carioca
gespeeld, de staatscompetitie van de toenmalige Braziliaanse hoofdstad. De eerste wedstrijd in de competitie werd gewonnen tegen
Football & Athletic
, echter werd deze club laatste. De club won ook de terugwedstrijd, met 0-7 en ook een keer tegen
Botafogo FC
, alle andere wedstrijden werden verloren en de club eindigde voorlaatste. Pas in 1912 speelde de club opnieuw in de hoogste klasse van de staatscompetitie. Na twee seizoenen degradeerde de club en kon nu de afwezigheid tot een seizoen beperken. In
1916
had de club voor het eerst succes. Samen met Botafogo eindigden ze op de tweede plaats achter
America
. De clubs speelden een play-off om de tweede plaats die Botafogo won. De volgende jaren was de club slechts een onopvallende middenmoter in de compeitite.
De jaren dertig begonnen goed met een nieuwe derde plaats in 1931. In 1933 kwam er na onenigheid een tweede bond die ook een competitie oprichtte. Botafogo kon nu voor het eerst zegevieren in de competitie, waaraan evenzeer de sterke clubs
Fluminense
,
Flamengo
, America en
Vasco da Gama
aan deelnamen. Datzelfde jaar vond het allereerste
Torneio Rio-Sao Paulo
plaats, een toernooi voor de beste clubs van Rio de Janeiro en de staat
Sao Paulo
. Bangu werd hier vierde en was hiermee het beste team uit Rio. Pas vanaf de jaren vijftig werd dit toernooi jaarlijks gespeeld. De volgende jaren gingen de resultaten weer bergaf met een laatste plaats in
1940
als dieptepunt. De jaren veertig waren al niet veel beter, pas in
1948
kon de club nog eens een degelijk resultaat voorleggen, toen ze vijfde werden. Het volgende jaar werd die plaats herhaald en in
1950
werd de club zelfs derde. Ook 1951 was een topjaar voor de club. Er kwam een nieuwe deelname aan het Torneio Rio-Sao Paulo waar de club derde werd achter
Palmeiras
en
Corinthians
. In het Campeonato Carioca streed de club volop mee om de titel. Op de laatste speeldag trof de club concurrent Fluminense dat twee punten meer telde. Bangu won en kwam op gelijke hoogte waardoor er twee beslissende extra wedstrijden kwamen in het nog fonkelnieuwe
Maracana
. Voor 60.000 toeschouwers scoorde
Orlando de Pingo Ouro
voor Fluminense. In de terugwedstrijd vloerde
Tele Santana
Bangu twee keer waardoor Fluminense kampioen werd.
In de jaren vijftig speelde
Zizinho
zeven jaar voor de club, een van de grootste spelers in de clubgeschiedenis. De club herviel echter in het middenmootpatroon en kon enkel in 1954 nog eens van zich laten spreken met een derde plaats. Aan het Torneio Rio-Sao Paulo mocht de club niet meer deelnemen, daar namen enkel de vijf grootste teams uit de stad aan deel. Vanaf 1963 ging het weer goed met de club toen ze derde eindigden. In
1964
eindigde de club samen met Fluminense eerste en verloor daarna de beslissende finale om de titel. Ook het jaar erop greep de club naast de titel, die ze aan Flamengo moesten laten. Driemaal is scheepsrecht en in
1966
streed de club opnieuw mee om de titel. Het lot wilde dat Bangu op de laatste speeldag tegen rechtstreekse concurrent Flamengo speelde. Bangu had twee punten voorsprong en had aan een gelijkspel genoeg om kampioen te worden. Dankzij goals van
Ocimar
,
Aladim
en
Paulo Borges
won de club verdiend de titel met vier punten voorsprong op de eerste achtervolger. De wedstrijd eindigde wel met rellen door vechtersbaas
Almir Pernambuquinho
, die erom bekendstond graag ruzie te maken. Het jaar erop had de club opnieuw de titel binnen handbereik en weer werd deze op de laatste speeldag beslist tegen de rechtstreekse concurrent, nu Botafogo. Bangu had een punt voorsprong en dus aan aan gelijkspel genoeg om de titel te verlengen, maar Botafogo won met 2-1 en wipte zo over de club. Hierna werd de club opnieuw een grijze muis in de competitie.
In 1970 speelde de club in het eigen
Moca Bonita
een wedstrijd tegen het
nationale elftal
voor 32.000 supporters, een stadionrecord. Het eindigde 1-1 tegen de latere wereldkampioenen van dat jaar. Het zou tot
1980
duren vooraleer Bangu nog eens in de top vier zou eindigen. Door de magere jaren zeventig speelde de club bijna niet op nationaal niveau. In
1983
eindigde de club over de twee toernooien gespreid op een eerste plaats en plaatste zich voor de finaleronde met Flamengo en Fluminense, waar de club derde werd. Twee jaar later was de club opnieuw de beste na twee toernooien en kon het ook nu niet waarmaken in de finaleronde, waar ze tweede eindigden achter Fluminense. Dat jaar werd de club ook vicekampioen in de Serie A.
In
1987
won de club de Taca Rio en stond in de totaalstand tweede achter Vasco da Gama. In de finaleronde met Vasco en Flamengo verloor de club echter beide wedstrijden. Het zou de laatste keer zijn dat de club zo dicht bij een titel was. In de jaren negentig eindigde de club slechts twee keer in de top vier. In
2004
eindigde de club laatste in de competitie, waardoor de club na 92 jaar afscheid moest nemen van de hoogste klasse.
In de tweede divisie van het Campeonato Carioca deed de club van meet af aan mee voor de promotie, maar moest deze uiteindelijk aan
Nova Iguacu
laten. Nadat de volgende twee seizoenen erg middelmatig verliepen werd de club in 2008 overtuigend kampioen en keerde zo terug in de hoogste klasse. Bij de terugkeer eindigde de club op een respectabele zesde plaats en kwalificeerde zich voor de
Serie D
,maar verzaakte aan deelname hiervoor. In 2011 eindigde de club in de Taca Guanabara laatste in zijn groep terwijl ze in de Taca Rio eerste werden. In de halve finale werd de club dan met 2-4 verslagen van Botafogo. In de totaalstand eindigde de club slechts twee punten boven de degradatiezone. De volgende jaren eindigde de club zoals vanouds weer in de middenmoot.
In 1960 en 1961 nam Bangu deel aan de
International Soccer League
, een internationaal toernooi waaraan ook vele Europese clubs deelnamen. Bangu zat in een groep met gerenommeerde namen als
Rode Ster Belgrado
,
Rapid Wien
,
Sampdoria
,
Sporting Lissabon
en
IFK Norrkoping
en werd groepswinnaar. In de finale nam de club het op tegen het Schotse
Kilmarnock
en werd zo de eerste winnaar van het toernooi.
Ademir
werd uitgeroepen tot speler van het toernooi. Het toernooi gold als een onofficieel wereldkampioenschap. Als titelverdediger was de club ook in 1961 van de partij en eindigde nu tweede in zijn groep achter de Engelse club
Everton
.
In 1967 nam de club als
Houston Stars
deel aan de
United Soccer Association
. Datzelfde jaar nam de club ook voor het eerst deel aan een competitie op nationaal niveau. Het
Torneio Roberto Gomes Pedrosa
werd ingevoerd als opvolger van het Torneio Rio-Sao Paulo, aangevuld met de sterkste clubs uit enkele andere staten. In het eerste seizoen werd Bangu vierde in zijn groep en in het tweede seizoen zesde. Hierna werd de club vervangen door America, dat in de laatste twee edities speelde.
Vanaf 1971 werd de huidige competitie ingevoerd, wat nu de
Serie A
is. In de begindagen mochten alle staatskampioenen en de sterkste teams uit de staatscompetities deelnemen, maar omdat Bangu in de jaren zeventig slechts middelmatig presteerde in het Campeonato Carioca, speelde het team pas in
1978
in de Serie A. De club miste op een haar na de derde fase door een slechter doelsaldo dan
Americano
. Twee jaar later speelde de club in de
Serie B van 1980
en werd groepswinnaar en kon in de play-off winnen van
Uberlandia
. Dat jaar was het opzet nog dat vier clubs tijdens het seizoen nog overgeheveld werden naar de tweede fase in de Serie A. Hier kwam de club echter in een zware groep met Flamengo,
Palmeiras
en
Santa Cruz
en werd laatste. Het volgende seizoen bereikte de club de tweede groepsfase.
In
1982
bereikte de club de knockoutfase, waar ze
Sao Jose
uitschakelden. In de kwartfinale stond de club tegenover
Corinthians
. Na een 0-1 nederlaag won de club de terugwedstrijd met 2-1, maar volgens de regels ging de club met het beste resultaat in de competitie door en ging Corinthians naar de volgende ronde. In deze tijd waren enkel de staatskampioenen zeker van een plek in de Serie A en de traditieclubs die al jaren goed presteerden. Ondanks een uitstekend resultaat in het Campeonato Carioca kreeg America in 1983 de voorkeur op Bangu en moest de club in de Serie B spelen waar geen noemenswaardig resultaat behaald werd. In
1984
was de club er wel weer bij, maar werd in de eerste ronde uitgeschakeld. Datzelfde jaar nam de club deel aan de
Presidents Cup 1984
, een internationaal voetbaltoernooi dat georganiseerd werd in
Zuid-Korea
. De club zat in een groep met
Hallelujah
,
Cercle Brugge
en
Thailand
. De club werd groepswinnaar en versloeg in de halve finale
Bayer 04 Leverkusen
na penalty's. In de finale kwamen ze opnieuw uit tegen Hallelujah, die ze met 1-2 versloegen.
Een absoluut hoogtepunt in de clubgeschiedenis kwam er in
1985
. De 44 teams werden in vier groepen verdeeld. Bangu werd groepswinnaar in de eerste ronde, al was er geen enkel topteam in deze poule, en plaatste zich zo voor de tweede fase. Ook in de terugronde werd Bangu groepswinnaar, waardoor tweede plaats
Brasil de Pelotas
mee naar de tweede fase mocht. In de tweede fase had de club met
Internacional
en Vasco da Gama wel twee topteams in de poule en nog het kleine
Mixto
. Met een tien op twaalf werd de club verdiend groepswinnaar en plaatste zich voor de halve finale waarin Brasil de Pelotas in twee keer opzij gezet werd. In de finale wachtte
Coritiba
. Na negentig minuten stond het 1-1 waardoor er verlengingen gespeeld werden en uiteindelijk strafschoppen genomen werden. Beide teams trapten alle strafschoppen binnen waardoor er verdergegaan werd tot een club miste. Banguspeler
Ado
miste en Coritiba pakte zo de titel. De vicetitel leverde wel een ticket op voor de
Copa Libertadores
van 1986 waarin de club samen met Coritiba in een groep ingedeeld werd met de Ecuadoraanse teams
Barcelona
en
Deportivo Quito
. Bangu kon twee keer gelijk spelen en eindigde laatste. In de Serie A dat jaar werd de club in de tweede ronde uitgeschakeld. In 1987 gingen niet alle clubs akkoord met het competitieformat waardoor er een nieuwe competitie kwam, de
Copa Uniao
. Bangu werd in de gele module ingedeeld en bereikte de halve finale tegen
Sport do Recife
. Nadat de club met 3-2 de heenwedstrijd won verloor Bangu de terugwedstrijd met 3-1 en was uitgeschakeld.
Het rijk van de vele clubs eindigde in 1987. Vanaf
1988
werd er grondig gesnoeid in het aantal deelnemers. Bangu was nog een van de 24 clubs en eindigde op de 21ste plaats en degradeerde. America werd laatste dat jaar, het was de laatste keer dat Rio de Janeiro zes clubs in de hoogste klasse had en zowel Bangu als America zouden nooit meer terugkeren naar de Serie A. Het volgende jaar speelde de club zonder succes in de Serie B en een jaar later zelfs al in de Serie C. De volgende jaren speelde de club nog in de Serie B. Van 1996 tot 1998 speelde de club niet op nationaal niveau. In 1999 speelde de club opnieuw in de Serie C. In 2000 werd er door onenigheden met de clubs opnieuw een alternatieve competitie georganiseerd, de
Copa Joao Havelange
. Bangu werd in de gele groep ingedeeld en bereikte de tweede ronde, waar ze wonnen van
Sao Raimundo
. In de kwartfinale werden ze uitgeschakeld door
Parana
. Tot 2003 speelde de club, zonder veel succes, in de Serie C. Sindsdien komt Bangu niet meer uit op nationaal niveau. In 2003 en 2004 speelde de club in de
Copa do Brasil
en werd telkens in de eerste ronde uitgeschakeld door respectievelijk
Gama
en
Tupi
.
- 1933, 1966
- Campeonato Carioca Serie B
- 1911, 1914, 2008
- 1960
- 1984
- 2015