Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Asaphus
Status
:
Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel
voorkomen:
Ordovicium
|
|
Asaphus expansus robustus
|
Taxonomische indeling
|
|
Geslacht
|
Asaphus
Brongniard
, 1822
|
Typesoort
|
Asaphus expansus
(Wahlenberg, 1821)
synoniemen
Entomostracites expansus
,
Entomolitus paradoxus a expansus
L., 1768
|
Soorten
|
- A. acuminatus
Boeck, 1838
- A. bottnicus
Jaanusson
- A. broeggeri
Schmidt
- A. cornutus
Pander, 1830
- A. eichwaldi
Schmidt
- A. expansus
(Wahlenberg, 1821)
- A. heckeri
(Ivantsov)
- A. holmi
Schmidt, 1898
- A. ingrianus
Jaanusson, 1953
- A. intermedius
Lesnikova in Balashova, 1953
- A. knyrkoi
Schmidt
- A. kotlukovi
Lesnikova in Balashova, 1953
- A. kowalewskii
Lawrow, 1856
- A. latus
Pander, 1830
- A. laevissimus
Schmidt, 1898
- A. lepidurus
Neiszkowski, 1859
- A. minor
- A. neiszkowskii
Schmidt, 1898
- A. pachyophthalmus
- A. plautini
Schmidt, 1898
- A. punctatus
Lesnikova, 1949
- A. raniceps
Dalman, 1827
- A. robustus
- A. sulevi
Jaanusson
- A. wahlenbergi
|
|
Afbeeldingen
op
Wikimedia Commons
|
Asaphus
op
Wikispecies
|
|
Asaphus
[1]
is een
geslacht
van
uitgestorven
trilobieten
uit het
Ordovicium
(rond 500 tot 450 miljoen jaar geleden), dat leefde in de zeeen van het toenmalige
continent
Baltica
.
Fossielen
van deze trilobieten worden voornamelijk gevonden in het oosten van
Europa
. Het geslacht
Asaphus
valt onder de
orde
Asaphida
. Trilobieten van dit geslacht zijn typisch tussen de drie en acht centimeter lang, met een glad
cephalon
dat duidelijk gescheiden is van het
glabellum
. De
segment
en van het
pygidium
zitten bij dit geslacht aan elkaar vast. De soorten binnen het geslacht
Asaphus
waren
benthische
predatoren
of
detritivoren
.
In het Ordovicium bevond zich in het oosten van Baltica een ondiepe binnenzee, waar zich een trilobietenfauna met een voor die tijd hoge
diversiteit
ontwikkelde
. Er zijn twee onafhankelijke soortenreeksen waarbij de ogen, op steeds langere stelen kwamen te staan, de zogenoemde
peduncula
. Vermoedelijk groeven deze soorten zich in de
zeebodem
in, waarbij alleen de ogen boven het zand uitstaken. Deze ontwikkeling moet het gevolg zijn geweest van een
selectiedruk
, veroorzaakt door een stijgend aantal
roofdieren
of vanwege een grotere
turbulentie
van het zeewater.
Van slechts een twintigtal soorten trilobieten zijn zachte delen gevonden, waaronder vermoedelijk een poot van een enkel exemplaar van
A. expansus
, afkomstig van een Middel Ordovicische
kalksteen
uit het
Baltisch gebied
in de
Russische Federatie
.
[2]
- A. expansus
(Wahlenberg, [1818]) (typesoort)
synoniemen
Entomostracites
expansus
,
Entomolithus
paradoxus α expansus
- A. acuminatus
Boeck, 1838
- A. bottnicus
Jaanusson
- A. broeggeri
Schmidt, 1898
- A. cornutus
Pander, 1830
- A. eichwaldi
Schmidt
- A. heckeri
(Ivantsov)
- A. holmi
Schmidt, 1898
- A. ingrianus
Jaanusson, 1953
- A. intermedius
Lessnikova in Balashova, 1953
- A. knyrkoi
Schmidt
- A. kotlukovi
Lessnikova in Balashova, 1953
- A. kowalewskii
Lawrow, 1856
- A. latus
Pander, 1830
- A. laevissimus
Schmidt, 1898
- A. lepidurus
Neiszkowski, 1859
- A. minor
- A. neiszkowskii
Schmidt, 1898
- A. pachyophthalmus
- A. platycephalus
(Stokes, 1824)
[3]
- A. plautini
Schmidt, 1898
- A. punctatus
Lessnikova, 1949
- A. raniceps
Dalman, 1827
- A. robustus
- A. sulvevi
Jaanusson
- A. vicarius
(Toernquist, 1884)
- A. wahlenbergi
Soorten die eerder zijn toegewezen aan Asaphus
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
Omdat het geslacht
Asaphus
vroeg werd opgericht, zijn veel soorten sindsdien opnieuw toegewezen aan geslachten in verschillende trilobietorden.
Bronnen, noten en/of referenties