Aragorn II
|
Tolkien
-personage
|
|
Andere namen
|
Telcontar (
Quenya
voor Stapper), Estel, Thorongil , Elessar
|
Titel
|
Hoofd van de Dunedain, Koning van het Herenigd Koninkrijk
|
Geslacht
|
Man
|
Afkomst
|
Mens
,
Numenor
|
Geboortejaar
|
1 maart
III
2931
|
Overlijdensjaar
|
IV
120
|
Familie
|
Vader
|
Arathorn II
|
Moeder
|
Gilraen
|
Echtgenote
|
Arwen
|
Nageslacht
|
Eldarion
, meerdere dochters
|
Aragorn II
is een personage uit de
epische
fantasyserie
In de ban van de ring
van de Britse schrijver
J.R.R. Tolkien
. Hij is ook wel bekend als
Estel
,
Telcontar
,
Stapper
,
Thorongil
en
Elessar
. Hij speelt een belangrijke rol in
In de ban van de ring
, omdat hij deel uitmaakt van het door de
Elfenheer
Elrond
in
Rivendel
gevormde
Reisgenootschap van de Ring
, dat als doel heeft de
hobbit
Frodo Balings
te begeleiden op zijn
queeste
.
Leeswaarschuwing
: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.
Aragorn II werd geboren in 2931 van de
Derde Era
. Hij was de zoon van
Gilraen de Schone
en
Arathorn II
. Hij werd genoemd naar zijn voorvader
Aragorn I
, het vijfde Hoofd van de
Dunedain
. Aragorn was een directe afstammeling van
Isildur
, de oudste zoon van
Elendil
, en had als zodanig recht op de troon van de koninkrijken
Gondor
en
Arnor
.
Toen Aragorn twee jaar was, sneuvelde zijn vader. Toen deze met de zonen van Elrond ten strijde trok tegen de
Orks
werd zijn oog doorboord door een pijl. Aragorn volgde zijn vader op en werd zo het zestiende Hoofd van de Dunedain. Hij werd door zijn moeder naar Rivendel gebracht waar hij, net als veel van zijn voorvaderen, werd opgevoed door Elrond, die hem de naam
Estel
gaf,
Sindarijns
voor 'Hoop'. Zijn ware naam en afkomst werden voor zijn veiligheid diep geheimgehouden en zelfs aan Aragorn zelf niet verteld.
Op zijn twintigste vernam Aragorn zijn ware naam en afkomst en kreeg enkele erfstukken van zijn familielijn: de
Ring van Barahir
en de stukken van
Narsil
, het zwaard van Elendil dat brak toen Isildur de hand van Sauron, die de ring om zijn vinger had, afsneed en de ring in zijn bezit kwam.
Nadat hij kennis had gekregen van zijn ware afkomst, nam hij zijn taken als zestiende Hoofd van de Dunedain op zich en zwierf hij door de wildernis om de restanten van zijn volk te leiden. Het was ook rond deze tijd dat hij in het bos voor het eerst
Arwen Undomiel
ontmoette toen zij op de terugreis was van een lang verblijf in
Lothlorien
.
In 2956 ontmoette hij
Gandalf de Grijze
, met wie hij goede vrienden werd. Op diens advies gingen Aragorn en enkele van zijn volgelingen de grenzen van de
Gouw
beschermen. Tussen 2957 en 2980 maakte hij grote reizen naar alle uithoeken van
Midden-aarde
en diende hij als ridder bij Koning
Thengel
van
Rohan
en Stadhouder
Ecthelion II
van Gondor onder de schuilnaam "Thorongil", wat
Adelaar van de Ster
betekent. Hij werd door vele mensen in Gondor geprezen en verwierf roem onder vele namen. Gandalf noemde hem 'de grootste reiziger en jager in dit tijdperk'.
Toen Aragorn 39 jaar oud was, wilde hij na zijn lange reizen terug naar Rivendel om te rusten. Op zijn reis naar Rivendel kwam hij door Lothlorien, waar hij tijdelijk mocht verblijven. Daar ontmoette hij na een lange tijd Arwen weer. Zij brachten het hele seizoen door in Lothlorien en Arwen besloot haar onsterfelijkheid op te geven voor de liefde van Aragorn. Elrond stemde niet in met dit besluit en zei Aragorn dat zijn dochter niet zou trouwen met een Mens minder dan de koning van Gondor en Arnor.
Frodo en zijn vrienden
Sam
,
Merijn
en
Pepijn
maakten voor het eerst kennis met Aragorn in
Breeg
, waar zij verwachtten de tovenaar Gandalf de grijze te ontmoeten. Gandalf had echter Aragorn als plaatsvervanger gestuurd. Aragorn stond bij de plaatselijke bevolking bekend als 'Stapper', een zogeheten '
Doler
', want zijn taak was nog altijd het verdedigen van de grenzen van de Gouw. Aragorn wist het vertrouwen van de Hobbits te winnen, onder andere door hen te behoeden tegen een aanval van de
Nazgul
, en samen met hem ondernamen zij de gevaarlijke tocht naar Rivendel.
In Rivendel werd door de
Raad van Elrond
besloten dat de Ring moest worden vernietigd in de
Doemberg
. Aragorn is een van de negen personen van het reisgenootschap die als taak hadden Frodo, de Ringdrager, op deze queeste te helpen en te beschermen.
Na de oorlog en de vernietiging van de Ring werd Aragorn erkend als rechtmatige erfgenaam van de troon van Gondor en Arnor. Hij werd in het najaar van 3019 gekroond als Koning Elessar, wat
Elfensteen
betekent, een naam die hem was gegeven door
Galadriel
. Nu hij koning van Gondor en Arnor was nam hij de hand van Arwen. Zij kregen een zoon,
Eldarion
, en nog enkele dochters.
Aragorn regeerde het
Herenigd Koninkrijk
van Gondor en Arnor tot zijn dood in het jaar 120 van de
Vierde Era
op de leeftijd van 210 jaar. Zijn tijd als heerser was een tijd van voorspoed. Zijn zoon Eldarion volgde hem op. Arwen stierf in 121 door haar verdriet om de dood van haar man.
Afstamming van de koningen van het Herenigd Koninkrijk
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
De Hoge Koningen van de
Noldor
zijn aangegeven met ① tot en met ⑥.