Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Amin Gemayel
(
Arabisch
: ???? ??????) (
Bikfaya
bij
Beiroet
,
10 november
1942
) was
president
van
Libanon
van
1982
tot
1988
. Amin is de zoon van
Pierre Gemayel
de oprichter van de
Falangistische Partij
van Libanon. Hij is een
maronitisch christen
. Vanaf
1970
was hij parlementslid.
Kort nadat zijn jongere broer
Bashir
in
augustus
1982
verkozen werd tot president, kwam deze om het leven door een bomaanslag, en past daarmee in een
lange rij
van aanslagen op vooraanstaande Libanezen. Twee dagen later schoven de falangisten Amin in plaats van Bashir naar voren als kandidaat.
Bij de verkiezing van Bashir was het uiterst moeilijk geweest om het vereiste
quorum
in het parlement aanwezig te krijgen, omdat veel moslim-afgevaardigden niets met Bashir te maken wilden hebben. Bij de verkiezing van Amin, een paar weken later, waren bijna alle nog in leven zijnde parlementariers niet alleen aanwezig, maar stemden ook voor hem. Hij verkreeg 77 van de 80 stemmen bij 3 onthoudingen. De hoop van Libanon was op hem gevestigd.
In de
Libanese burgeroorlog
kwam echter geen wending door deze verkiezing. Aan het einde van zijn zesjarige termijn was Libanon bijna doodgebloed. Aangezien het zelfs niet meer mogelijk was om het parlement voor een presidentsverkiezing bijeen te krijgen, benoemde Amin Gemayel de opperbevelhebber van de christelijke strijdkrachten,
Michel Aoun
, tot premier en droeg aan hem de presidentiele bevoegdheden over.