Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alice Powell
(
Oxford
,
26 januari
1993
[1]
) is een
Brits
autocoureur
.
[2]
Twee jaar nadat ze leerde te rijden op zesjarige leeftijd, begon Powell haar carriere in het
karting
.
[3]
In
2009
was ze tweede in de Young Star Award tijdens de Women of the Future Awards.
[4]
Ze kreeg hiervoor de British Women's Racing Drivers Club GoldStars 'Elite' Category Award.
[5]
Powell was tijdens de vierde ronde van de
Formule Renault BARC
de eerste vrouw die een
Formule Renault
-race won in het Verenigd Koninkrijk.
[4]
Op zestienjarige leeftijd reed ze in het Michelin Formula Renault UK-kampioenschap, waarmee ze de jongste vrouw werd in een Formule Renault-race.
[6]
Powell werd in
2010
de eerste vrouw die een Formule Renault-kampioenschap won.
[7]
Op 16 april
2012
werd bekend dat Powell in
2012
voor het team
Status Grand Prix
zal gaan rijden in de
GP3 Series
.
[8]
Zij is hiermee, na
Vicky Piria
en
Carmen Jorda
de derde vrouw in dit kampioenschap. Met een punt, behaald in de laatste race op het
Autodromo Nazionale Monza
, eindigde zij op de negentiende plaats in het kampioenschap.
In 2013 nam Powell deel aan de
Formule 3
, waar zij reed in de openingsronde van het
Britse Formule 3-kampioenschap
op
Silverstone
als gastrijder bij
Mark Bailey Racing
. Ook nam ze voor dit team deel aan de
MotorSport Vision Formule 3 Cup
, waar ze met vijf overwinningen als tweede eindigde achter
Alex Craven
. Aan het eind van het seizoen werd bekend dat ze terugkeerde in de GP3, waarbij ze in het laatste raceweekend op het
Yas Marina Circuit
haar landgenoot
Melville McKee
vervangt bij
Bamboo Engineering
.
In 2014 reed Powell in de internationale klasse van de
Aziatische Formule Renault
bij het
FRD Racing Team
. Zij won vier races op het
Zhuhai International Circuit
en een race op het
Shanghai International Circuit
en stond in vier andere races op het podium, waardoor zij kampioen werd met 242 punten. Dat jaar nam zij ook deel aan races in de MotorSport Vision Formule 3 Cup, waarin zij twee zeges op de
Rockingham Motor Speedway
behaalde, en de Britse Formule 3 bij
Carlin
, waarin zij in de openingsronde op Rockingham eenmaal op het podium stond.
Aan het eind van 2015 keerde Powell na ruim een jaar afwezigheid terug in de autosport toen zij deelnam aan het openingsweekend van de
MRF Challenge
op het Yas Marina Circuit. In alle races eindigde zij in de top 10 en met 9 punten werd zij achttiende in de eindstand.
Aan het eind van 2018 maakte Powell een nieuwe comeback in de autosport na een afwezigheid van drie jaar. Zij nam deel aan het eerste raceweekend in de elektrische toerwagenklasse
Jaguar I-Pace eTrophy
, waarin zij als gastcoureur deelnam in de VIP-auto. Zij eindigde de race op de vijfde plaats. In
2019
werd zij benoemd als coureur in het eerste seizoen van de
W Series
, een kampioenschap waar alleen vrouwen aan meedoen. In de eerste twee raceweekenden op de
Hockenheimring
en het
Circuit Zolder
behaalde zij twee podiumplaatsen.
- ↑
Biografie
- ↑
"
Alice Powell, 17, hoopt F1's vrouwelijke Lewis Hamilton te worden
",
The Times
,
16 februari
2010
. Geraadpleegd op
16 april
2012
.
- ↑
"
F1 is Alice' wonderland
",
The Oxford Times
,
24 juli
2010. Geraadpleegd op
16 april 2012
.
- ↑
a
b
"
Award voor tienerautocoureur
",
BBC
,
13 november
2009
. Geraadpleegd op
16 april 2012
.
- ↑
"
Vrouwelijke autocoureur onderscheiden
",
BBC
,
19 januari
2010. Geraadpleegd op
16 april 2012
.
- ↑
"
Alice Powell uit Gloucestershire zet nog een record
",
BBC
,
10 mei
2010. Geraadpleegd op
16 april 2012
.
- ↑
Alice Powell wint Formule Renault BARC-titel
. Girlracer (
19 oktober
2010). Geraadpleegd op
16 april 2012
.
- ↑
Status Grand Prix bevestigt Alice Powell
.
gp3series.com
.
GP3 Series
(
16 april 2012
).
Gearchiveerd
op
2 november 2013
. Geraadpleegd op
16 april 2012
.