Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ain Dara
is een
archeologische locatie
in
Syrie
behorende tot de
Arameeers
, gelegen 67 km ten noordwesten van
Aleppo
in de vallei van de rivier Afrin. De locatie bestaat uit een lager gelegen stad met een oppervlakte van 24 hectare en een
akropolis
ongeveer 30 meter hoger. Opgravingen in het noordelijk gedeelte van de stad hebben aangetoond dat de locatie bewoond was in de periode 1200?700 voor de huidige tijdrekening. Opgravingen in de buurt van de tempel hebben zes bewoningsniveaus aangetoond gaande van de periode van de
Seldjoeken
(1100?1400) tot de zesde eeuw voor onze tijdrekening. Merkwaardig is dat er geen gegevens werden gevonden betreffende bewoning in de
Romeinse
en
Byzantijnse
periode.
De
Ain ‘Dara tempel
, uitgevoerd in
basaltsteen
, is van
Aramese
oorsprong en dateert uit de 9e eeuw v.Chr en is door de
Arameeers
gebouwd. Waarschijnlijk was de tempel gewijd was aan de Aramese god
haddad
. De tempel lijkt een kleine kopie te zijn van de joodse tempel in
Jeruzalem
die eerder in opdracht van koning
Salomo
is gebouwd. De
Arameeers
zijn etnisch verwant aan het
Joodse
volk.
Het onderste deel van de tempelmuren is gereconstrueerd. Vier leeuwen flankeerden beiderzijds de tempelingang. Een fries met in bas-relief uitgevoerde leeuwen en gevleugelde sfinxen loopt over de vier tempelmuren. Vier - ongeveer een meter lange - voetafdrukken in het inkomgedeelte moesten bewijzen dat de godheid in de tempel aanwezig was. Binnen de tempel onderscheidt men de
pronaos
en de
naos
.
Er zijn grote beelden van leeuwen uitgevoerd in zwarte basaltsteen. De leeuw wordt samen met de godin Esther afgebeeld. Esther is de Aramese versie van Griekse godin van de liefde.
-
Ain Dara:tempel voetafdrukken ongeveer 1 m lang, 31 cm breed
-
Ain Dara:tempelmuur met 'leeuwen en sfinxen' fries
-
Ain Dara:tempelmuur met de overblijfselen van de leeuwen naast de tempelingang
