Agatha Augusta Maria van der Meer-van der Klei
(
Bolsward
,
2 september
1927
? aldaar,
12 augustus
2023
), bekend als
Aggie van der Meer
, was een
Nederlandse
schrijfster van
romans
,
poezie
en
toneel
. Zij schreef in het
Fries
. Zij was actief in de vredesbeweging en zette zich in voor sociale en biologische duurzaamheid in
Friesland
.
Omdat haar middelbareschooltijd samenviel met de
Tweede Wereldoorlog
kon Van der Meer in haar jeugd geen opleiding afronden. Als volwassene volgde ze een opleiding tot tekenlerares. Zij heeft tekenles gegeven aan de openbare
mavo
in Bolsward. Rond 1970 ging ze samen met haar man tuinen ontwerpen en aanleggen. Zij was maatschappijkritisch en representeerde de vele tientallen Friese kernen van het
Interkerkelijk Vredesberaad
, de belangrijkste
vredesbeweging
in de jaren '70 en '80, later
Leefbaar Friesland
, een beweging die zich inzet voor sociale en biologische duurzaamheid.
Van der Meer overleed op 12 augustus 2023 op 95-jarige leeftijd.
[1]
[2]
[3]
Van der Meer had in 1964 al het
kinderboek
It kemiel fan omke Romke
gepubliceerd en later ook nog enkele gedichten in de literaire tijdschriften
Hjir
,
Tzum
en het digitale tijdschrift
Kistwurk
. Haar literaire werk dateert echter voor het overgrote deel van na 2000, toen ze was gestopt met haar werk voor de vredesbeweging en Leefbaar Friesland.
In 2000 debuteerde ze met de dichtbundel
De sted, it bist, de ingel
, dat in 2004 ook als toneelstuk is opgevoerd. Haar tweede dichtbundel
Han oan ‘e muorre
volgde in 2002. Dat jaar publiceerde ze ook haar eerste roman,
Lytse roman fan Jon Fels
. In de volgende jaren publiceerde Van der Meer met regelmaat poezie, proza en toneelwerk. Teugkerende thema’s in haar werk zijn het menselijke streven naar macht en egoisme.
De stijl van Aggie van der Meer wordt beschreven als poetisch. Zij had een rijke taal en gebruikte vaak
beeldspraakvormen
die gebaseerd zijn op de
Bijbel
, de natuur of de
klassieke literatuur
. Haar verteltrant is tegelijkertijd helder, hoewel over haar poezie ook wordt gezegd dat de overdaad aan metaforen de toegankelijkheid niet ten goede komt.
Voor de roman
Oerfeart
ontving Van der Meer in 2011 de
Piter Jellesprijs
. In 2019 kreeg ze de
Gysbert Japicxprijs
. De prijs werd haar toegekend voor haar hele oeuvre, al was ze oorspronkelijk genomineerd voor de roman
De Achttjin
.
- Poezie
- 2000:
De sted, it bist, de ingel: balladeske
- 2002:
Han oan 'e muorre
- 2004:
Wachtsjen op it daagjen
- 2007:
It bern dat oer it wetter blaast
- 2012:
De sneinen
- 2014:
Tei-iizje / Lok-azen
(tweetalig)
- Romans en novellen
- 1964:
It kemiel fan omke Romke
(kinderboek)
- 2002:
Lytse roman fan Jon Fels
- 2004:
Untdekking fan'e wrald
- 2005:
Pauwehof
- 2006:
Oerfeart
- 2008:
De dei dat Farah Bezaz ferdwun
- 2010:
Winter oan see
- 2012:
In moaie dei yn ’e hjerst. Wa redt Cecilia Tan
(twee novellen)
- 2016:
De Achttjin
- 2016:
Ho Wu en Misty Mac
- 2017:
Anna
- Toneel
- 2004:
Spul om de sted, it bist en de ingel
- 2005:
Spegelbylden: spul om Jan Brugman
- 2008:
De susters
- 2009:
Loftkastielen
- 2010:
Brulloftsgasten
(tragiekomedie)
- Overig literair proza
- 2016:
Neiskrift
(brievenboek samen met
Marga Claus
, 'Kadoboek' 2016)
Bronnen, noten en/of referenties
Bronnen
Referenties
|