Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Adriaan Joseph Sloot
(
Doesburg
,
27 januari
1846
?
Rode Zee
,
24 juli
1911
[1]
) was een Nederlandse jurist.
Sloot was een zoon van de violist Joost Willem Sloot (1815-1887) en Johanna Heijdeman. Hij begon als gewoon ambtenaar (aspirant-controleur) in
Bandoeng
. Hij ging vervolgens terug naar Nederland om te herstellen van een ziekte maar ook om te studeren aan de
Leidse Universiteit
. Weer terug in
Nederlands-Indie
werd hem diverse keren de voet dwars gezet om raadsheer te worden.
Zijn laatste functie was echter president van de
Raad van justitie
in
Makassar
. Hij werd in 1903 benoemd tot officier in de
Orde van Oranje-Nassau
en in 1910 tot ridder in de
Orde van de Nederlandse Leeuw
. Hij was de eerste rechterlijke ambtenaar, die aldaar met pensioen kon gaan; hij was toen circa twintig jaar voorzitter geweest. Hij overleed tijdens een terugtocht naar Nederland op stoomschip
Tambora
in de
Rode Zee
. Hij leed toen al enige tijd aan een oogziekte. Adriaan Joseph Sloot huwde drie keer.
Bronnen, noten en/of referenties
|