Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
8,8cm-Flak
Kaiser-Wilhelm-Gedachtniskirche
met rechts een beschadigde 8,8cm-FlaK 41
Het
Duitse
8,8cm-Flak
-geschut (Duits: "8,8-cm-FlaK") is een
artilleriestuk
dat veelvuldig werd ingezet tijdens de
Tweede Wereldoorlog
. Het kanon was initieel bedoeld als
luchtafweergeschut
, onder de naam
8,8 cm-Flak 18
,
36
,
37
of de modernere
41
en
43
. De naam
Flak
komt van het Duitse
Flugzeugabwehrkanone
.
Hoewel het kanon als luchtafweergeschut bedoeld was, verdiende het zijn sporen op tal van andere terreinen, vaak uit noodzaak en bij gebrek aan specifiek materiaal. Het belangrijkste nevengebruik bleek dat als
antitankwapen
, dat zelfs door het pantser van de
Russische
T-34
en
KV-1
kon dringen. Dit leidde ook tot gebruik als hoofdbewapening van de zware tank
Tiger I
. De prestaties waren uitstekend en werden ook door de
geallieerden
op waarde geschat.
De Flak werd voor het eerst ingezet in 1936, gedurende de
Spaanse Burgeroorlog
. Het kanon is op het
Luchtafweerinsigne van het Leger
afgebeeld.
- Kaliber: 8,8 cm
- Gewicht: 5.150 kg
- Vuursnelheid: 15 a 20 schoten per minuut
Duitse kanonnen in de Tweede Wereldoorlog