Heinz Harmel
(
Metz
,
29 juni
1906
-
Krefeld
,
2 september
2000
) was een Duitse
SS-Brigadefuhrer
en
Generalmajor
in de
Waffen-SS
gedurende de
Tweede Wereldoorlog
. Hij werd onderscheiden met het
Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden
als erkenning voor zijn grote dapperheid en/of succesvolle militaire leiderschap.
Heinz Harmel werd geboren op 29 juni 1906 in Metz, in het
Duitse Keizerrijk
. Harmel was de zoon van een medisch officier in het 67e Infanterie Regiment in
Maagdenburg
. Een militaire carriere leek de beste mogelijkheden te bieden voor hem. In 1926 meldde hij zich vrijwillig aan in de
Reichswehr
, in de 15e Compagnie van het 6e Infanterie Regiment in
Ratzeburg
. Maar het
Verdrag van Versailles
, welke de
Reichswehr
limiteerde in de grootte, liet het hem niet toe een actieve militaire carriere te volgen, dus bleef Harmel dienen in het reserveleger, waar hij de rang van
Oberfeldwebel
bereikte.
In 1933, toen
Adolf Hitler
aan de macht kwam, nam Harmel ontslag uit het leger. Op 2 oktober 1935 trad hij toe tot de
SS-Verfugungstruppe
(later bekend als de Waffen-SS) als een
SS-Oberscharfuhrer
. Hij werd toegewezen aan de 1e Compagnie van de SS-Standarte ?Germania" in Hamburg. Op 30 januari 1937 werd Harmel bevorderd tot
SS-Untersturmfuhrer
(
tweede luitenant
) en diende als pelotonscommandant in het 7e Compagnie van de SS-Standarte ?Deutschland" in
Munchen
. Op 30 januari 1938 werd Harmel bevorderd tot de rang van
SS-Obersturmfuhrer
(
eerste luitenant
). Op 13 maart 1938, na de annexatie van Oostenrijk in het Duitse Rijk, verhuisde Harmel met zijn eenheid van
Klagenfurt
naar de hoofdstad van
Karinthie
. Daar werd Harmel benoemd tot
commandant
van het 9e Compagnie van het nieuwe SS-Regiment "Der Fuhrer”. Op 30 januari 1939 werd Harmel bevorderd tot de rang van
SS-Hauptsturmfuhrer
(
kapitein
).
Gedurende de
Slag om Frankrijk
in 1940 vocht Harmel met zijn compagnie in
Nederland
en
Vlaanderen
, waarbij hij het
IJzeren Kruis
, 2e Klasse en 1e Klasse en het
Infanterie-Sturmabzeichen
verdiende. Toen ging Harmel naar Zuid-Frankrijk. Op 1 januari 1941 werd Harmel commandant van het 2e Bataljon van het SS-Infanterie-Regiment "Der Fuhrer". In april 1941 nam Harmel deel aan de
Balkanveldtocht
. In
Belgrado
werd Harmel bevorderd tot de rang van
SS-Sturmbannfuhrer
(
majoor
). In juni 1941 begon
Operatie Barbarossa
tegen de
Sovjet-Unie
. Met de SS-Infanterie-Division (mot.) ?Reich" (later bekend als 2. SS-Panzer-Division "Das Reich”), onder het bevel van de SS-Gruppenfuhrer
Paul Hausser
, nam Harmel deel aan gevechten nabij Jelna. Voor deze acties werd Harmel op 29 november 1941 onderscheiden met het
Duitse Kruis
in het goud.
Op 4 december 1941 nam Harmel het bevel over van het SS-Infanterie-Regiment ?Deutschland", wiens commandant, de SS-Oberfuhrer
Wilhelm Bittrich
, de zwaargewonde SS-Gruppenfuhrer
Paul Hausser
verving. Harmel werd officieel commandant van het SS-Infanterie-Regiment ?Deutschland" op 18 juni 1942. Hij werd bevorderd tot de rang van
SS-Obersturmbannfuhrer
, (
luitenant-kolonel
), op 20 oktober 1942. Gedurende de winter van 1942-1943 vocht Harmel met moed en onzelfzuchtigheid met zijn manschappen nabij Rzhev-Oskol. Harmel nam deel aan de verovering van Charkov op 15 maart 1943. Hij onderscheidde zichzelf door een nachtaanval met zijn regiment. Voor deze heroische acties werd Heinz Harmel op 31 maart 1943 onderscheiden met het
Ridderkruis van het IJzeren Kruis
. Hij werd tevens onderscheiden met het
Sonderabzeichen fur das Niederkampfen von Panzerkampfwagen durch Einzelkampfer
, deze badge werd door Adolf Hitler op 9 maart 1942 ingesteld voor individuen die eigenhandig met hand gehouden explosieven een pantsergevechtsvoertuig of tank vernietigd hebben. Op 20 april 1943 werd Harmel bevorderd tot de rang van
SS-Standartenfuhrer
, (
kolonel
). Op 7 september 1943 werd hij onderscheiden met het
Eikenloof
bij zijn Ridderkruis en ontving tegelijk het
Nahkampfspange
in zilver.
Van maart 1944 tot april 1944 volgde Harmel een training voor divisiecommandanten in
Hirschberg
,
Silezie
. In april 1944 nam Heinz Harmel het bevel op zich van de 10e SS-Panzer-Division. Op 9 september 1944 werd Harmel bevorderd tot de rang van
SS-Brigadefuhrer
(
brigadegeneraal
). Op 38-jarige leeftijd werd Harmel respectvol
"Der Alte”
genoemd door zijn manschappen, die vaak zelf nog maar tieners waren. De
10. SS-Panzer-Division Frundsberg
had een theoretische grootte van 19.513 manschappen, maar dit was al voor een groot deel gereduceerd door geleden verliezen en heeft daarna nooit meer dat aantal bereikt.
Gedurende de zomer van 1944 werd de divisie verhuisd van het
Oostfront
naar Normandie aan het
Westfront
. Harmel werd bevolen om de vijandelijke linies te doorbreken, en de Duitse eenheden die gevangen zaten in de
Zak van Falaise
te bevrijden. In augustus 1944 waren ongeveer 125.000 Duitse soldaten van het 7e Leger omsingeld. De operatie eindigde met zwaar verlies van manschappen en materieel. Harmel werd toen naar
Nederland
gestuurd. Hij vocht daar voor de Duitse verdediging tegen het geallieerde offensief (
Operatie Market Garden
). Hij onderscheidde zich wederom gedurende deze slag. Na de gevechten rond
Arnhem
en
Nijmegen
werd Harmel onderscheiden met
Zwaarden
bij zijn Ridderkruis op 15 december 1944. Zijn pantserdivisie werd overgeplaatst naar de
Elzas
, waar Harmel werd bevolen een bruggenhoofd te vestigen voor de
Zak van Colmar
. Na de mislukking van het offensief in de Elzas in december 1944/januari 1945 werd Harmels divisie naar het Oostfront overgeplaatst, initieel vechtend in
Pommeren (streek)
en Brandenburg om zo het Oder-front te houden. De divisie werd vervolgens overgebracht naar
Heersgruppe Mitte
, waar ze eind april 1945 werd bevolen om een tegenaanval te doen tegen de strijdmacht van Veldmaarschalk Konev. Het gehoorzamen van zulke orders zou resulteren in de vernietiging van de divisie - Harmel weigerde. Opgeroepen om te verschijnen voor
Generalfeldmarschall
Ferdinand Schorner
werd Harmel ontheven van bevel van de "Frundsberg" division. Voor SS-Brigadefuhrer Harmel eindigde de oorlog in mei 1945, bevelvoerend over een ad hoc strijdgroep geformeerd rond de
24. Waffen-Gebirgs-Division der SS Karstjager
, de
SS-Junkerschule
in Graz, Oostenrijk en andere kleinere eenheden. De missie van de strijdgroep was het beveiligen van de bergpassen rondom de Oostenrijkse-Sloveense grens voor een veilige terugtrekking van de Duitse strijdkrachten die vluchtten vanuit Joegoslavie. Harmels legeronderdeel was een van de laatsten om zich over te geven en deed dat aan de Britse troepen in Oostenrijk.
Harmel was twee jaar krijgsgevangen in Engeland. Na zijn vrijlating keerde hij terug naar Duitsland en werkte als verkoopmedewerker. Veertig jaar na de
Slag om Normandie
ontving Heinz Harmel een herdenkingsmedaille in
Bayeux
. Harmel was een zeer populaire commandant bij zijn manschappen van de "Frundsberg" divisie en was een erg actieve deelnemer in de naoorlogse veteranenorganisatie van de divisie. Harmel stelde veel belang in het welzijn van zijn soldaten, en dit ging door in de naoorlogse jaren. Zijn zorg werd beantwoord door het aanzien van zijn voormalige soldaten voor hem. Wanneer Harmel te horen kreeg dat een van zijn voormalige manschappen in het ziekenhuis lag, dan bezocht Harmel de soldaat en zorgde ervoor dat de man en zijn familie goed verzorgd werden. Heinz Harmel was een van de meest onderscheiden officieren in de Waffen-SS gedurende de Tweede Wereldoorlog. Heinz Harmel overleed op 2 september 2000 in
Krefeld
.
In de film
A Bridge Too Far
uit 1977 speelt de Duitse acteur
Hardy Kruger
een karakter genaamd SS-Brigadefuhrer Ludwig, een rol die gebaseerd is op Heinz Harmel en Walter Harzer. Harmel wilde niet dat zijn naam genoemd werd in de film.
Het
Airborne Museum
in
Oosterbeek
ontving in 2017 van de nabestaanden van Harmel een aantal persoonlijke objecten, waaronder een helm, in permanente bruikleen.
[4]
Harmel bekleedde verschillende rangen in zowel de
Allgemeine-SS
als
Waffen-SS
. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.
Selectie:
Bronnen, noten en/of referenties
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel
Heinz Harmel
op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie
Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen
valt. Zie de
bewerkingsgeschiedenis
aldaar.
- (
en
)
Gordon Williamson, Malcolm McGregor.
German Commanders Of World War II: Waffen-SS, Luftwaffe and Navy
(2) Ed. Osprey Publishing, Oxford. blz. 14-16, 2006,
ISBN 184176597X
- (
de
)
Berger, Florian.
Mit Eichenlaub und Schwertern. Die hochstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges
. Wenen, Oostenrijk: Selbstverlag Florian Berger. 1999,
ISBN 978-3-9501307-0-6
.
- (
de
)
Fellgiebel, Walther-Peer.
Die Trager des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939?1945 ? Die Inhaber der hochsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtsteile
. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000,
ISBN 978-3-7909-0284-6
.
- (
de
)
Scherzer, Veit.
Die Ritterkreuztrager 1939?1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbundeter Streitkrafte nach den Unterlagen des Bundesarchives
. Jena, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007,
ISBN 978-3-938845-17-2
.
- (
de
)
Thomas, Franz.
Die Eichenlaubtrager 1939?1945
Band 1: A?K. Osnabruck, Duitsland: Biblio-Verlag. 1997,
ISBN 978-3-7648-2299-6
.
- (
fr
)
Tixier, Thierry
(2019).
Allgemeine SS - Polizei - Waffen-SS Volume 2
, SS BRIG FHR (Geen paginavermelding).
ISBN 978-1326548674
. Geraadpleegd op
2 april 2021
.
- (
de
)
Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 3 1.Januar 1944 bis 9.Mai 1945
. Gesellschaft fur und Bildung mbH, Koln (1989), pp. 164.
ISBN 3-89340-004-4
. Geraadpleegd op
2 april 2021
.
- (
en
)
Yerger, Mark C.
(1997).
Waffen-SS Commanders; The Army, Corps and Divisional Leaders of a Legend Augsberger to Kreutz
. Schiffer Military History, Atglen, PA, 220, 223.
ISBN 0-7643-0356-2
. Geraadpleegd op
31 december 2021
.
- ↑
a
b
(
en
)
World War II Graves: Harmel, Arthur Heinrich “Heinz”. Geraadpleegd op 2 april 2021.
Gearchiveerd
op 3 juni 2023.
- ↑
(
en
)
Find A Grave: Gen Arthur Heinrich “Heinz” Harmel. Geraadpleegd op 2 april 2021.
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
k
l
m
n
o
p
q
r
s
t
u
v
w
x
y
z
aa
ab
ac
ad
ae
af
Tixier 2019, p.SS BRIG FHR HARMEL.
- ↑
Airborne Museum toont helm die leven van SS-generaal redde
,
De Gelderlander
, 21 november 2017.
Gearchiveerd
op 23 juni 2018.
- ↑
a
b
c
d
(
de
)
Lexikon der Wehrmacht: Harmel, Heinz. Geraadpleegd op 2 april 2021.
Gearchiveerd
op 18 januari 2022.
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
k
l
m
n
o
(
de
)
Ritterkreuztraeger.info: SS-Brigadefuhrer Heinz Harmel. Geraadpleegd op 2 april 2021.
Gearchiveerd
op 6 april 2022.
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
k
l
m
n
o
p
q
Yerger 1997, p.220.
- ↑
a
b
(
de
)
Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.12.1937. p.285. Geraadpleegd op 2 april 2021.
- ↑
a
b
c
d
(
de
)
Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.10.1942. p.28. Gezien op 24 dec. 2015.
- ↑
a
b
c
d
Yerger 1997, p.223.
- ↑
Fellgiebel 2000, p.214.
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
Traces of War: Harmel, Artur Heinrich "Heinz". Geraadpleegd op 2 april 2021.
Gearchiveerd
op 23 juli 2023.
- ↑
Fellgiebel 2000, p.72.
- ↑
Fellgiebel 2000, p.46.
- ↑
a
b
Thomas 1997, p.247.
- ↑
Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 3 1989, p.164.