Charles Edward Ives
(Danbury,
Connecticut
,
20 oktober
,
1874
? New York,
19 mei
1954
) was een moderne
Amerikaanse
componist
. Hij wordt algemeen gezien als de eerste moderne Amerikaanse componist van internationale betekenis. Het uit Nederland afkomstige
Ives Ensemble
is naar hem genoemd.
Ives werd in
Connecticut
in de Verenigde Staten geboren als zoon van een leider van een militaire kapel en kreeg van hem op jeugdige leeftijd al muzieklessen. Op de
Yale-universiteit
studeerde hij muziek bij
Horatio Parker
. Toen hij afgestudeerd was, besloot hij van muziek niet zijn beroep te maken, omdat hij bang was muzikale compromissen te moeten sluiten. In plaats daarvan zocht hij een beroep in het
verzekeringswezen
, en was daarin tamelijk succesvol. In zijn vrije tijd componeerde hij en werkte hij als
organist
.
Na zijn huwelijk verhuisde Ives naar New York en verdiende zijn brood met zijn eigen verzekeringsmaatschappij, Ives & Myrick. Daarnaast bleef hij componist tot hij in
1918
een
hartaanval
kreeg. Daarna componeerde hij nauwelijks nog. Ives stierf in
1954
. De handschriften van Ives' composities worden bewaard in de bibliotheek van
Yale University
.
Ives' muziek bevat veel oorspronkelijke elementen, die men eerder bij avantgardecomponisten als
Stravinsky
of
Bartok
zou verwachten. Veelal paste Ives vernieuwingen eerder toe dan zij of welke andere componist ook.
Bitonaliteit
en
polyritmiek
, citaten uit andere composities, aanhalingen van kerkelijke gezangen kenmerken zijn werken. Tot de liederen en
hymnes
die regelmatig terugkeren, behoort
Columbia, the Gem of the Ocean
(met name in het slot van de Tweede Symfonie).
Tijdens zijn leven werd Ives' muziek maar hoogst zelden opgevoerd. Pas toen hij de zeventig naderde kwam er meer belangstelling voor zijn werk.
Leonard Bernstein
,
Elliott Carter
,
Henry Cowell
,
Lou Harrison
,
Bernard Herrmann
,
William Schuman
,
Nicolas Slonimsky
en
Leopold Stokowski
behoorden tot degenen die de muziek van Ives onder de aandacht brachten.
Arnold Schonberg
noemde Ives een 'monument van artistieke integriteit'. De miskende componist werd nu beschouwd als een van de 'Amerikaanse originelen', iemand die op geheel eigen wijze, zonder dat hij dat van iemand geleerd had, de Amerikaanse geest en Amerikaanse volksmuziek in zijn werk tot uitdrukking bracht.
Sinds de jaren zestig wordt het werk van Ives regelmatig uitgevoerd, vooral de symfonische werken, de pianosonate
Concord
en bijvoorbeeld
The Unanswered Question
.
- Symfonie nr. 1
- Symfonie nr. 2
- Symfonie nr. 3,
The Camp Meeting
- Symfonie nr. 4
- Holiday Symphony (in wezen zijn 5e symfonie)
- Universe Symphony (na zijn dood voltooid in minstens 3 verschillende versies)
- The Unanswered Question
- Central Park in the dark
- Three Places in New England
(Orchestral Set, nr. 1)
- Orchestral Set, nr. 2
- A Son of a Gambolier
- Country Band March
- Decoration Day
- March VI: Here's to Good Old Yale
- March Intercollegiate
- March: Omega Lambda Chi
- Old Home Days
- Waltz - The Opera House and Old Home Days
- The Collection - Slow March
- London Bridge is Fallen Down!!
- Ouverture and March ≪1776≫
- Variations on ≪America≫
- Variations on ≪Jerusalem the Golden≫
- String Quartet No. 1: From the Salvation Army
- String Quartet No. 2
- The Gong on the Hook and Ladder
; een bewerking van dit stuk was
Fireman's Parade on Main Street
- Hallowe'en
- In Re Con Moto et al.
- Over the Pavements
- Largo
voor viool, klarinet en piano
- Pianosonate nr. 1
- Pianosonate nr. 2 'Concord'
(met eventuele aanvulling door een altviool en een dwarsfluit)
- Five Take-offs
- Three Quarter-Tone Pieces
- Three Page Sonata
Ives componeerde ruim 150 liederen, vaak op tekst van hemzelf, bijvoorbeeld:
- The Cage
, dat slechts 30 seconden duurt
- The Camp Meeting
- Charlie Rutlage
- The Circus Band
- Feldeinsamkeit
- He is there!
- In Flanders' Fields
- Like a Sick Eagle
- On the Antipodes
- Remembrance
Ook schreef hij orgelcomposities, strijkkwartetten en vioolsonates.