Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een
bergstorting
is een type
aardverschuiving
waarbij een stuk berg instort, als gevolg van ondermijning van de helling door rivieren, of als gevolg van inwendige breuken in de berg die door een beving tot de storting leiden. Die inwendige breuken zijn ontstaan door het schuren van de
gletsjers
die tijdens een
ijstijd
het hele dal vulden. Na het smelten van ijs valt de steun weg en hierdoor wordt de bergwand kwetsbaar.
Bergstortingen kondigen zich vaak aan door scheuren en verschuivingen. In Oostenrijk bewaken medewerkers van de Wildbach und Verbauungsdienst de toestand van de bergen (controlewandelingen, GPS, enz.).
- In de nacht van 24 op 25 november 1248 kwamen naar schatting 5000 mensen om door een bergstorting aan de noordflank van de
Mont Granier
. Dit is de grootste
ramp
als gevolg van een bergstorting in de Europese geschiedenis.
- In het
Otztal
(Oostenrijk) zijn er meerdere bergstortingen geweest, waaronder die van de
Tschirgant
, Kofels en Habichen.
- In 1881 kwamen bij de
bergstorting van Elm
in Zwitserland 114 mensen om het leven.