Russel Mael in dat Johr 2015
Ron Mael in dat Johr 2015
Sparks
sund en noch huud aktive
Pop-/Electro-Pop-Band
um de Broers Ron un Russell Mael, de as
Rockband
Enn‘ vun de
1960er
-Johren in
Los Angeles
grunnd wurr.
Ron Mael (Ronald David Mael, *
12. August
1945
in
Culver City
,
Kalifornien
) kreeg all as Kind Klaveerunnerricht. As Sohn vun en Grafiker un en Bibliothekarin is he in
Pacific Palisades
,
Los Angeles
upwussen.
Enn‘ vun de 1960er Johren weer he Student an de
UCLA
. Tosommen mit sien jungere Broer Russell Mael (Russell Craig Mael, *
5. Oktober
1948
in
Santa Monica
, Kalifornien) speel he in verscheeden Bands, bevor se mit
Earle Mankey
(Gitarr) 1969 de Grupp
Halfnelson
grunnd hemm, ut de later de Sparks wurrn. Ron schreev de Leeder un speel Keyboards, wiels Russell singen dee. Utwiet dor Mankey sien Broer Jim (Bass) un Harley A. Feinstein (Drums) hemm se 1971 hor glieknaamig Debut for Bearsville herutbrocht. Produzeert wurr de Plaat vun
Todd Rundgren
. Musikalisch Infloot weern besunners engelsch Bands as
The Kinks
,
The Move
un de frohen
Pink Floyd
mit
Syd Barrett
.
Grooten Spood harrn se mit dat Album nich, ok nich, as dat nah vun de Plattenfirma vorslahn Naamsannern in
Sparks
(in Anlehnen an de
Marx-Brothers
) weer herutbrocht wurr. De Single
Wonder Girl
weer en lokaler Hit, broch aber ebenso wenig as de tweete LP
A Woofer in Tweeter's Clothing
(1972) den Dorbrook. Dat herutragen Stuck up disse Plaat,
Girl from Germany
, hannelt vun de Schwierigkeit, den Ollern en duutsch Fruendin vortostellen.
Sparks in dat Johr 1974
En Europatournee, de hor 1972 dor England (wo se in‘
Marquee Club
uptreeden deen), Holland un de Swiez fuhrt harr, hett
Island Records
up de Sparks upmarksom maak. 1973 sund Ron un Russell dorum nah England trucken, hemm suck nee Musiker haalt (Norman 'Dinky' Diamond, Adrian Fisher,
Martin Gordon
) un hemm Anfang 1974 mit
Muff Winwood
de Plaat maakt, de vol huud noch for hor Meesterwark hollen:
Kimono My House
. Up dat Album weern twee vun hor bekanntst un spoodriekst Titel, den Nummer-2-Hit
This Town Ain't Big Enough for Both of Us
un de sien Nahfolgesingle
Amateur Hour
.
Dat engelsch Musikmagazin
Sounds
schreev: ?Sparks got the musical extravagance of
Wizzard
, the sophisticated feel of
Roxy
and the menacing power of the
Third Reich
.“ De
NME
snack vun ?Instant Classic“.
[1]
De eenzige Konstante in de Artikeln vun de Musikpresse weer allerdings immer de nich utblieven Henwies up Ron sien ?Hitler“-Schnurrbort. De droog he nah eegen Angaaven blots nah dat Vorbild vun
Charlie Chaplin
.
Noch in dat glieker Johr folgte
Propaganda
, en dat vorangahn Album bannig ahnlich Produktschoon, de weer eenige Hit-Singles harr, dorunner
Something for the Girl with Everything
un
Never Turn Your Back on Mother Earth
.
To disse Tiet wurrn Sparks den
Glam-Rock
torekent, as ok
T. Rex
, mit de se af un to vergleeken wurrn.
For
Indiscreet
(1975) wurr de
David-Bowie
-Produzent
Tony Visconti
to Hulp nommen. Dit Album drofft as dat utriepst vun de Island-Johren gellen. Allerdings harr dat kein vergliekbor Hitsongs mehr un de Stilmix (u. a.
Swing
un
Big Band
) hemm eenig froh Fans wat verstort.
1976 sund de Maels nah Amerika toruchkehr, wo se, weer mit nee Musikern, versochjt hemm, den Dorbrook hentokrieg. Allerdings bleeven sowohl dat nachste Album
Big Beat
as ok dat folgende, ironisch
Introducing Sparks
nommt, wiet achter dat wat verwacht weer toruch. Up hor Homepage wurrd disse Plaat as ?uneasy cross between“
The Beach Boys
un
Randy Newman
beteekent. Allerdings sund just de meest as Beach-Boys-
Parodien
to horen Stucke vun bannig eegen Reiz. In den
Katastrophenfilm
Achterbahn
ut dat Johr 1976 sund se as Liveband to dat Apenmaaken vun den Themenpark mit den Song
Big Boy
to sehn.
De nachste Insnitt keem dor de Tosommenarbeit mit
Giorgio Moroder
, de just
Donna Summer
to Erfolgen fuhrt harr. Dat Ergevnis weer 1979
No 1 in Heaven
, dat en volligen Stilwessel beduuden dee un hor besunners mit den Titelsong un de Single
Beat the Clock
en kumplett nee Publikum inbroch. In de folgen Jahren hemm se (deelwies unnerstutt dor
Marc Moulin
) en Reeg vun Alben herutbrocht, de hooftsachlich in Frankriek spoodriek weer, wo se 1980 mit
When I'm With You
en vun hor grottsten Hits harrn.
1994 hemm Sparks nah en soss Johr lang duern Paus
Gratuitous Sax & Senseless Violins
(en Woorspeleree: gratuitous sex & senseless violence = grundlos Sex un sinnlos Gewalt) herutbrocht, dat weer en markanten Stilwessel broch. Klor Melodien un Russell sien Stimm wurrn weer in de Vordergrund ruckt, deelwies unnerleggt vun
Techno
-Beats. In Duutschland wurr de Single
When Do I Get to Sing 'My Way'
dank
MTV
to’n Overraschungshit.
Nah dissen korten Spood keem dat Album
Plagiarism
herut, up dat se hor grottsten Hits in deelwies kumplett nee Arrangements prasenteeren dee. Ok bi dat Nahfolgealbum
Balls
bleev de Spood grottstendeels ut.
Eerst mit
Lil' Beethoven
un ansluutend
Hello Young Lovers
kunnen se weer Erfolg bi Kritikern as ok bi dat Publikum fiern. De eerste herutbrocht Single
Metaphor
vun dat Album
Hello Young Lovers
wurr in dat duutsch
Rolling Stone
as ?Single des Jahres“ beteekent.
To’n Anlaat vun dat 21. Studioalbum
Exotic Creatures of the Deep
hemm Sparks in‘ Mai un Juni 2008 all hor Alben live in London upfuhrt.
In‘ August 2009 wurr in‘ Sweedschen Rundfunk en nee Radio-
Musical
vun Sparks mit den Titel "The Seduction of
Ingmar Bergman
" upfuhrt, dat vun den fiktiven Upenholt vun de Speelbaas in Amerika vertellt.
In‘ Marz 2013 hemm Sparks hor eerst Live-Album: "Two Hands, One Mouth: Live In Europe" herutbrocht.
In‘ Marz 2015 hemm Sparks tosommen mit de britisch Band
Franz Ferdinand
de Grupp FFS grunnd.
[2]
| Johr
|
Titel
|
Chartplatzeeren
[3]
[4]
[5]
|
Anmarken
|
| DE
|
AT
|
CH
|
UK
|
US
|
| 1974
|
Kimono My House
|
?
|
?
|
?
|
4
(24 Week)
|
101
(14 Week)
|
Eerstveroffentlichung: Mai 1974
|
| Propaganda
|
49
(4 Week)
|
?
|
?
|
9
(13 Week)
|
63
(13 Week)
|
Eerstveroffentlichung: November 1974
|
| 1975
|
Indiscreet
|
?
|
?
|
?
|
18
(4 Week)
|
169
(6 Week)
|
Eerstveroffentlichung: Oktober 1975
|
| 1979
|
No. 1 in Heaven
|
?
|
?
|
?
|
73
(1 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: September 1979
|
| 1981
|
Whomp That Sucker
|
?
|
?
|
?
|
?
|
182
(2 Week)
|
Eerstveroffentlichung: Juli 1981
|
| 1982
|
Angst in My Pants
|
?
|
?
|
?
|
?
|
173
(6 Week)
|
Eerstveroffentlichung: April 1982
|
| 1983
|
In Outer Space
|
?
|
?
|
?
|
?
|
88
(17 Week)
|
Eerstveroffentlichung: April 1983
|
| 1994
|
Gratuitous Sax & Senseless Violins
|
29
(14 Week)
|
?
|
?
|
?
|
?
|
Eerstveroffentlichung: November 1994
|
| 2006
|
Hello Young Lovers
|
?
|
?
|
?
|
66
(1 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Februar 2006
|
| 2008
|
Exotic Creatures of the Deep
|
?
|
?
|
?
|
54
(1 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Mai 2008
|
| 2015
|
FFS
mit
Franz Ferdinand
as
FFS
|
22
(2 Week)
|
36
(1 Week)
|
19
(3 Week)
|
17
(5 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: 8. Juni 2015
|
wiedere Alben
- 1971:
Sparks / Halfnelson
- 1972:
A Woofer in Tweeter’s Clothing
- 1976:
Big Beat
- 1977:
Introducing Sparks
- 1979:
The Best of
- 1980:
Terminal Jive
- 1981:
The History of
- 1984:
Pulling Rabbits Out of a Hat
- 1986:
Music That You Can Dance To
- 1988:
Interior Design
- 1990:
Mael Intuition: The Best of 1974?76
- 1991:
Profile: The Ultimate Sparks Collection
- 1993:
The Hell Collection
- 1993:
In the Swing
- 1996:
The 12 Inch Mixes
- 1997:
Plagiarism
- 1999:
12" Mixes
- 2000:
Balls
- 2002:
Lil' Beethoven
- 2002:
This Album’s Big Enough … The Best Of
- 2009:
The Seduction of Ingmar Bergman
| Johr
|
Titel
|
Chartplatzeeren
[3]
|
Anmarken
|
| DE
|
CH
|
UK
|
US
|
| 1974
|
This Town Ain’t Big Enough for Both of Us
Kimono My House
|
12
(12 Week)
|
7
(7 Week)
|
2
(10 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: April 1974
|
Amateur Hour
Kimono My House
|
12
(11 Week)
|
?
|
7
(9 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Juli 1974
|
Never Turn Your Back on Mother Earth
Propaganda
|
40
(1 Week)
|
?
|
13
(7 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Oktober 1974
|
| 1975
|
Something for the Girl with Everything
Propaganda
|
?
|
?
|
17
(7 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Januar 1975
|
Get in the Swing
Indiscreet
|
?
|
?
|
27
(7 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Juli 1975
|
Looks, Looks, Looks
Indiscreet
|
?
|
?
|
26
(4 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Oktober 1975
|
| 1979
|
The Number One Song in Heaven
No. 1 in Heaven
|
?
|
?
|
14
(13 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: April 1979
|
Beat the Clock
No. 1 in Heaven
|
?
|
?
|
10
(9 Week)
|
?
|
Erstveroffentlichung: Juli 1979
|
Tryouts for the Human Race
No. 1 in Heaven
|
?
|
?
|
45
(5 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Oktober 1979
|
| 1982
|
I Predict
Angst in My Pants
|
?
|
?
|
?
|
60
(7 Week)
|
Eerstveroffentlichung: April 1982
|
| 1983
|
Cool Places
In Outer Space / The Very Best Of
|
?
|
?
|
?
|
49
(12 Week)
|
Eerstveroffentlichung: April 1983
(mit
Jane Wiedlin
)
|
| 1994
|
When Do I Get to Sing "My Way"
Gratuitous Sax & Senseless Violins
|
7
(26 Week)
|
22
(9 Week)
|
32
(5 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Oktober 1994
|
| 1995
|
When I Kiss You (I Hear Charlie Parker)
Gratuitous Sax & Senseless Violins
|
61
(10 Week)
|
?
|
36
(2 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Marz 1995
|
Now That I Own the BBC
Gratuitous Sax & Senseless Violins
|
81
(8 Week)
|
?
|
60
(2 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: November 1995
|
| 1997
|
This Town Ain't Big Enough for Both of Us
Plagiarism
|
?
|
?
|
40
(2 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: November 1997
(vs.
Faith No More
)
|
| 2006
|
Perfume
Hello Young Lovers
|
?
|
?
|
80
(1 Week)
|
?
|
Eerstveroffentlichung: Februar 2006
|
- ↑
New Musical Express, 18. Mai 1974
- ↑
http://pitchfork.com/news/58777-franz-ferdinand-and-sparks-form-supergroup-ffs/
- ↑
a
b
Chartborns:
DE
AT
CH
UK
US
- ↑
The Billboard Albums
vun
Joel Whitburn
, 6th Edition, Record Research 2006,
ISBN 0-89820-166-7
.
- ↑
Utteknungen:
DE
UK