Ruuschen-Bloom
Juncus articulatus
Ruusch
, ok
Ruusch
(
latiensch
:
Juncus
), in welke plattduutsche Kuntreien ok
Bees
oder
Bent
, is dat
Geslecht
vun Planten, wo de
Familie
vun de
Ruuschenplanten
ehren Naam vun her hett. Wenn een nich so akraat henkieken deit, seht de Planten ut, as
Gras
. De
Blote
is avers bi de Ruuschen lang nich so stark up
Windbestoven
instellt. Dorum sutt een bi de Ruuschenbloten ok veel beter, dat dat Bloten sund. Wenn een de denn nippe unnersocht, denn so kann een gau de verscheden Unnerdelen vun de Blote kunnig weern, as
Blotenhullbloer
,
Fruchtblatt
mit
Greep
,
Stempel
un
Stoffbloer
.
De
Kroonbloer
sund bruun oder groon un an’n Rand kann dor en Huut over sitten. Just as bi de Graser gifft dat bi de Ruuschen smalle Bloer un Scheden, wo de Bloer rutwassen doot. De Bloer hefft de Form vun Stengels un dor sitt keene Haar an.
De
Fruchtknutten
is bovenstannig un dat gifft dree bit sess
Stofffadens
un sess Kroonbloer. De Frucht vun de Ruuschen is en
Dosenfrucht
, wo veel
Saat
in sitten deit.
In
Duutschland
gifft dat 29
Aarden
vun Ruuschen, in de
Benelux
-Lanner sund dat bi 20. Ruuschen sund slankweg in natte un fochtige Gemarken to finnen un wasst dor as
Pionierplanten
. De meisten Aarden sund mehrjohrig un behoolt denn in’n
Winter
de gronen Bloer.
De Nahrweert vun Ruuschen for Beester un Veeh is man minne. As Stroh konnt se avers denen.
Binnen dit Geslecht konnt sik de Aarden ok mischen. De Alpen-, Sump-, Dunen-un Feldruuschen konnt sik unner’nanner kruzen, just so, as allerhand annere Aarden. Tomeist sund dusse
Hybriden
unfruchtbor, man dat gifft Utnahmen.
- J. Grau, B. P. Kremer, B. M. Moseler, G. Rambold & D. Triebel:
Graser
, Mosaik-Verlag, Munchen 1996,
ISBN 3-576-10702-9
- H. Haeupler & Th. Muer:
Bildatlas der Farn- und Blutenpflanzen Deutschlands.
Ulmer Verlag, Stuttgart, 2000.
ISBN 3-8001-3364-4
.
- E. Oberdorfer:
Pflanzensoziologische Exkursionsflora.
Ulmer, Stuttgart 1994.
ISBN 3-8252-1828-7
.
