De Begreep Roomsch-duutschen Konig is noch nich oold un warrt vun de Historikers eerst in de jungere Tied bruukt. In de jungere Fackliteratur steiht he for de Herrschers vun dat Hillge Roomsche Riek in de Tied vun de Wahl to'n Konig af an bit up den Dag, wo se to'n Kaiser kroont wurrn sund. An un for sik hefft se unnerscheedliche Titels harrt. In de Tied vun de Ottonen sund se De Franken ehrn Konig nommt wurrn (Rex Francorum), vun de late Tied vun de Saliers af an hefft se Roomschen Konig oder De Romers ehrn Konig heten (Rex Romanorum), un gegen dat Enne vun dat Hillge Roomsche Riek weer ehr Titel de Konig vun Germanien (Germaniae Rex). De moderne Begreep roomsch-duutschen Konig schall holpen, dat een nich de Konige vun dat Hillge Roomsche Riek dor'nanner smieten un verwesseln deit mit de Konige in dat ole Rom . Just so is dat ok bi den annern modernen Titel maakt wurrn, den de Historikers utfunnen harrn: De roomsch-duutsche Kaiser holpt, de Kaisers vun dat Hillige Riek ut dat Middeloller un de frohe Nutied nich dor'nanner to smieten mit de Kaisers vun dat Duutsche Riek , dat 1871 grunnt wurrn is.

De Titel Rex Romanorum is in de Ottonen ehre latere Tied uptraden, sunnerlich to Kaiser Henrik II. siene Tied. Dat Huus vun de Saliers, wat na em keem, hett em mit Afsicht bruukt um dor ehren Anspruch up de Kaiserkroon mit duutlich to maken. Just annersrum hefft de Paavste de duutschen Konige Rex Teutonicorum (De Duutschen ehrn Konig) nommt. Se wollen dor mit kloor stellen, dat de Duutschen ehrn Konig just keen Anspruch up den Kaisertitel anmellen droff. Man dusse Titel is in't Middeloller nie nich offiziell bruukt wurrn. Bi den Investiturstriet twuschen Kaiser un Paavst is normolerwiese de Titel Rex Romanorum bruukt wurrn.

In dat Late Middeloller is he to den normolen Titel wurrn for de Konige, de al to'n Konig wahlt wurrn weern, man noch nich to'n Kaiser kroont. In de Frohe Nutied weer Maximilian I. de eerste, de sik as De Romers ehrn Konig in dat Johr 1508 mit den Paavst sien Verloof Wahlten Roomschen Kaiser benommt hett. He hett denn offiziell dussen Titel harrt:

Wi Maximilian, vun Gott siene Gnaden wahlten Roomschen Kaiser, de to all Tieden dat Riek grotter maakt, in Germanien, to Hungern, Dalmatien, Croatien etc. Konig [...] ^[1]

?Konig in Germanien“ oder ?Rex in Germania“, also in ?duutsche Lanner“ oder ?Duutschland“ weer dor en Deel vun den Kaiser sien Titel mit wurrn. ^{[2] [3]} Vun Maximilian af an is ok keen Kaiser mehr dor den Paavst in Rom kroont wurrn. Julius II. hett tostimmt, dat vun 1508 af an de Kaiser un siene Nafolgers den Titel ?wahlten Kaiser“ un ?in Germanien“ dregen droffen, ok wenn se nich in Rom kroont wurrn weern. ^[4]

Dornah is de Beteken Roomschen Konig to den Titel vun den Kroonprinzen wurrn. De Nafolger vun den Kaiser, de utsocht wurrn weer, hett dussen Titel kregen, wenn he wahlt un kroont wurrn weer, solang, as de Kaiser noch leven do. In de Middelnutied is dat verlaren gahn un de Wahl to'n Konig un to'n Kaiser is tohopenfullen. De Titel Konig is jummers mehr to den Titel vun de duutschen Lanner wurrn, de Titel Kaiser to den Titel for Rom. Gegen dat Enne vun dat Hillige Riek weer de Titel man blot noch kort af Romanorum Imperator, Germaniae Rex , up Platt Roomschen Kaiser, Konig in Duutschland . Joseph II. sien normolen Titel hett heten:

Wi Joseph de Tweete vun Gott siene Gnaden wahlten roomschen Keyser, de to all Tieden dat Riek grotter maakt, Konig in Germanien, to Jerusalem, Ungarn, Boheim, [...] ^[5]

Literatur [ annern | Bornkood annern ]

• Hans K. Schulze : Grundstrukturen der Verfassung im Mittelalter . Band 4: Das Konigtum . Kohlhammer, Stuttgart u. a. 2011, ISBN 978-3-17-014863-5 .

Belege [ annern | Bornkood annern ]

1. ↑ Ernest Troger, Georg Zwanowetz (Rutg.): Neue Beitrage zur geschichtlichen Landeskunde Tirols. Festschrift fur Univ. Prof. Dr. Franz Huter anlasslich der Vollendung des 70. Lebensjahres. Wagner, Innsbruck 1969, S. 269.
2. ↑ Elisabeth Rothmund: Heinrich Schutz (1585?1672). Kulturpatriotismus und deutsche weltliche Vokalmusik: ?zum Auffnehmen der Music, auch Vermehrung unserer Nation Ruhm“ , Verlag Peter Lang, 2004, ISBN 3-03910-042-4 , S. 79.
3. ↑ H. Weisert: Der Reichstitel bis 1806 . In: Archiv fur Diplomatik, Schriftgeschichte, Siegel- und Wappenkunde . Band 40. Bohlau, Wien 1994, S. 441?513, hier S. 449.
4. ↑ Benedict Jacob Romer-Buchner: Die Wahl und Kronung der deutschen Kaiser zu Frankfurt am Main. Verlag Heinrich Keller, Frankfort an'n Main 1858, S. 4.
5. ↑ Karl Vocelka, Lynne Heller: Die Lebenswelt der Habsburger. Kultur- und Mentalitatsgeschichte einer Familie. Styria, Graz/Wien 1997, ISBN 3-222-12424-8 , S. 149.