Paul Desmond
(*
25. November
1924
in
San Francisco
; †
30. Mai
1977
in
New York City
; eegentlich
Paul Emil Breitenfeld
) weer en US-amerikaansch
Cool-Jazz
-Saxophonist.
Bekannt wurr he dor dat
Dave Brubeck
Quartet
(he hett den grottsten Hit
Take Five
verfaat)
[1]
, in de he siet de sein Grunnen in dat Johr 1951 bit 1967 speelt hett. He harr en klaren, lichten, flooten Klang, de vol vergevens versocht hebbt, to kopeeren. He speel gern sanfte Balladen un af un an is he in verdroomt Soli afgleeden, harr aber immer en klore Linie. Dat Tosommenwarken vun sien licht un luftig Stil un Brubecks swoor,
polytonaal
Klaveerspeel droog vol to den Spood vun dat klassisch
Dave Brubeck Quartet
bi.
Desmond hett unner annern mit
Gerry Mulligan
un
Jim Hall
tosommenarbeidt. 1967, nahdem he bi Brubecks Quartett utscheeden weer, hett he eerstmal en Tiet lang pauseert, is aber later henn tietwies in Weddervereenigungen mit Brubeck, Mulligan, Hall,
Ed Bickert
un annern ok weer uptaucht. 1971 speel he en Wiehnachtskonzert mit dat
Modern Jazz Quartet
. Sien Fahigkeit to’n improviseerten Konterpart is villicht am besten up de twee Alben horbar, de he mit Gerry Mulligan upnommen hett (
Mulligan-Desmond Quartet
und
Two of a Mind
).
[2]
In dat Johr 1977 wurr he in de
Jazz Hall of Fame
upnommen.
Neben sien Speel weer he for sien geistriek Oort bekannt, as de
liner notes
vun sien Solo-Alben un de Erinnerung vun annern beleggen. En paar Johr lang geev dat dat Gerucht, he de an sien Autobiographie schrieven, aber de is nie rutkommen. As he 1977 storven is, is he nich wegen sien swoor Drinkeree storven sonnern an Krebs, wat dor sien Rooken entstahn is. He hett suck over den Tostand vun sien Lever ironisch erfreut utert: ?
Pristine, one of the great livers of our time. Awash in Dewar’s and full of health.
“ Sien letzt Konzert hett he mit Brubeck in’ Februar 1977 in New York City makt. Sien Fans wussen nich, dat he doodskrank weer. Desmond is in dat sulvige Johr storven und hett all, wat he achterlaaten hett as ok de immensen Tantiemen for
Take Five
an
Root Kruutz
vermakt.
[3]
Offenbar weer Desmond over vol Johr ungluckelk verliebt in de Schauspelerin
Audrey Hepburn
[4]
. In de Biographie
Take Five: the Public and Private Lives of Paul Desmond
vun Doug Ramsey gifft dat en Afsnitt over Desmonds unerwiderte Leev to de Schauspelerin. Dorin heet dat, dat he suck bi en Uptrae in New York, stillkens vun de Club, wo he spelen dee, wegschleicht hett, um blots en Blick up Audrey Hepburn to kriegen, wenn se dat Theater verlaaten dee, wo se damals arbeit hett. He sall suck denn up de anner Stratensied henstellt hemm un en Zigarett rookt ? ansnackt hett he hor denn aber nie. He hett denn en Instrumentalstuck namens
Audrey
. Desmond un Hepburn jebbt suck to Levtieden nie drapen. Ironischerwies sall Hepburn bi de Beerdigung vun Desmond seggt hemm, dat
Audrey
hor Lieblingsstuck vun Desmond weer ? ahn to weeten, dat de dat blots wegen hor komponeert harr.
- Doug Ramsey:
Take Five - the public and private lives of Paul Desmond
(Vorwort vun Dave und Iola Brubeck), Parkside Publications, Seattle 2005
- Dave Brubeck Live in '64 & '66
, Jazz Icons 2007, DVD 119005. Enthollt en Begleitheft engelsch, fiev Upnahmen van 1964 ut Belgien, fiev Upnahmen van 1966 ut Duutschland. Swart-Witt-Film mit ganz goode Tonqualitat.
- Dave Brubeck & Paul Desmond Take Five
Salt Peanuts
, DVD 4417. 50 Minut Monoupahm. Fief Upnahmen van 1961, een Upnahm van 1975 ut de Freeluftbuhn Monterey mit Flooglarm in’ Achtergrund, dree Bonustracks ahn Brubeck un Desmond.
- ↑
http://www.wdr.de/wissen/wdr_wissen/programmtipps/radio/09/11/25_2200_3.php5
, Paul Desmond - WDR Wissen, www.wdr.de, uproopen an 08.12.2009
- ↑
http://www.jazzdisco.org/paul-desmond/discography
, Paul Desmond Discography, www.jazzdisco.org, uproopen an 08.12.2009
- ↑
http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=17487437
, Paul Desmond: 'The Sound of a Dry Martini', npr.org, uproopen an 08.12.2009
- ↑
Blogindrag van’ 15. Januar 2006 - tomclohessy.blogspot.com