Linda B. Buck
George W. Bush
draapt soss Nobelpriesdrager van 2004. Linda B. Buck steiht ganz links.
Linda Diane Brown Buck
(*
29. Januar
1947
in
Seattle
,
Washington
) ist en
US-amerikaansch
Neurophysiologin
. For dat Utforschen vun dat
Rooksystem
wurr se 2004 gemeensam mit
Richard Axel
mit den
Nobelpries for Physiologie oder Medizin
uttekent.
Siet 2003 is Buck Perfessersche for Physiologie an de
University of Washington
in Seattle. Se is Liddmaat vun de
Basic Sciences Division
an dat
Fred Hutchinson Cancer Research Center
as ok Perfessersche for
Physiologie
und
Biophysik
an dat
Howard Hughes Medical Institute
. Tovor harr se all en Professur an de
Harvard Medical School
inne.
1991 hett se gemeensam mit Richard Axel opdeckt, up welker Wies Minschen un Deerten in de Laag sund, Duusende vun verscheeden Smacks- un Rookstoffe wohrtonehmen un utnanner to hollen. Dorb´neben hett se de Grundlaag for de
molekulargenetische
Utforschen vun den
Rooksinn
schafft. Up disse Wies kunnen Inblicke schafft wurrn, wu de Sinneswohrnehmen vun Gerook un deren Umwanneln in Nervenimpulse un sluutend Gefohlsantworten in dat
Gehirn
vor suck geiht.
All as Postdoktorandin bi
Richard Axel
hett se de
Gene
opdeckt, de de Vorlagen for de
Rezeptoren
vun den Rooksinn enthollen.
De Forschung vun Linda Buck befaat suck mit de Fraag, wu
Reize
an da
Gehirn
overdragen wurrn. Dorbi konzentreert se suck, gemeensam mit Richard Axel, up den Beriek vun de olfaktorschen Reize, also up de Verarbeitung vun Gerooksreizen. Se unnersocht dat Enstahn un de Etwicklung vun de Gerook
rezeptoren
as ok de Verarbeitung vun Gerooksreizen in’t Gehirn un deren Umwanneln in Reaktschonen, Gedanken un Verhollen.
De Arbeitsgrupp kunn en
Genfamilie
von etwa 1000 Genen identifizeeren, de mit de Gerookswohrnehmen to doon hemm, indem se for verscheeden Gerooksrezeptoren
codieren
. All disse Rezeptoren liggen dorbi in de
Ruukschliemhuut
un sund over
Nerven
direkt mit den
Bulbus olfactorius
, also de
Gehirnregion
, de for dat Wohrnehmen vun Rook tostannig is, verbunnen. Disse Region leit de Indrucke to’n eenen in de
Groothirnrinde
wieder, wo se for Denkprozesse to Verfugung stahn, to’n annern an dat
Limbisch System
, dat vor allen unbewusst Gefohle un Stimmungen beinflooten deiht.
Dor unafhangige Studien kunnen Axel un Buck nahwiesen, dat jedes
Neuron
blots en Rezeptortyp anstuert un dat in de Ruukschliemhuut de gliek upbaut Rezeptoren nah en tofallig Muster verdeelt sund, in’ Bulbus olfactorius aber all in de glieker Region wohrnommen wurrn. Up disse Wies entsteiht in dat Hirn en tosommensett Rookampfinnen ut verscheeden Berieken vun de Schliemhuuten.
Neben disse Arbeiten befaat suck hor Arbeit mit dat Utforschen vun dat Ollerwurrn un de genetisch Beinflooten vun de Levensspann an dat Bispeel vun den
Fadenworm
Caenorhabditis elegans
.
2008 un 2010 truck Buck dree Upsatze torucjh, nahdem se un hor Mitarbeiter de Ergevnisse vun en vormalig Arbeitsgruppenliddmaat nich reproduzeeren kunnen. De Nobelpriesverleehn hett aber up anner Arbeiten foot.
[1]
- ↑
Kenneth Chang:
Nobel Laureate Retracts Two Papers Unrelated to Her Prize
.
In:
The New York Times
, 23. September 2010