Disse Artikel is man blots en
Stubben
. Du kannst Wikipedia helpen un em
verbetern
.
Kalligrafie
, ook
Kalligraphie
(
ooldgreeksch
καλλιγραφ?α
kalligraphia
, uut
κ?λλο?
kallos
?Schoonheid“ un
-graphie
), is de Schoonschrievkunst med de Hand, Fedderposen, Pinsel oder annder Schrivwarktugen.
Dat Anseen for dat schone Schrieven is in den Verloop van de Historie daar upkomen, wo dat Afschrieven van hilligen Texten ene grote Rulle speelt het: So to’n Bispeel in’n Christendom bi’n Koperen van de Bibel oder Suren uut den Koraaan in’n Islaam. Een sunnerlik groot Anseen het Kalligrafie in de chineesche un japaansche Schriftkultuur.
Moderne westlike Kalligrafie bruukt een vandaag besunner bi sunnerliken Oorkunden.
In de avendlandschen Kultuur in’t Middeloller het de wichtige Rulle speelt, de een meest nich overschatten kann un was de allenige Form Literatuur wieder togeven. Dat de Texte man jummers good to lesen weren, het de Schreiver de Schrift sulvenst nich so stark afwannelt. De Booksmuck was In Europa to’n groten Deel de Biller un Illustratschonen. In Duutschland weren Augsburg un Nurnberg wichtige Zentren for de Book- un Schriftkunst. De Schoonschrift kam to’n grottsten Deel alleen in den Overschriften vor.
Sied de Tied van den Talmud betekent
Sofer
enen Schriver for hebraasche Texte. De Proffesschoon het ene Jaree lange Leer bruukt un hadde een hoog Prestige. De bibelsche Texte schrivt de Sofer med ene Vogelfedder (Goosposen) un ene Black, de Sofers meest sulvenst maket. De Unnerlag to’n Schrieven is een frisch Pergament, dat noch nich beschreven was. De hebraaschen Texte sind sunner Vokale, hebbet man sunnerliken Smuck, de en ook luttke Kronen noomt. De Texte solt exakt un sunner Schrievfelers sien. De Sofer draf nich butenkopss, man sall jeed enen Bookstaven for sik uut de Voorlaag koperen.
Kalligrafie an’n
Sun Yat-sen
-Schrien in
Taipeh
In Oostasien, vor al in’n chineeschen Ruum, Korea un Japan het de Kalligrafie ook vandage noch een groot Anseen in de Sellschop. De Warktuge, de Kalligrafen daar meest bruukt sind: Pinsel, Tusch un Tuschsteen un Papeer. Eerdat de Schriver beginnt, rivt he de Tusch an, in he de faste Tusch up den Tuschsteen med wat Water oder Wien anrivt. Bi’n Schrieven geet dat nich jummers daar umme, dat de Teken good to lesen sind. Schriftstile as de Gras- oder ook Kunzeptschrift stellt sogaar den kunstlerschen uutdruck over een good leesbaar Teken, so dat ook good uutbild Chinesen de GRasschrift meest nich lesen konnt. So een Wark geld for en Kunstwark un nich as Text.
Koraan
uut Andalusien
Wegen den Billerverbood in’n Islaam bruken islaamsche Schriver de araabsche Schrift Biller uut Bookstaven, de Kalligramme heet, to schapen. De Schoonschrift was in wieden Delen van de islaamschen Welt de allenige Kunstform, de verlovt was, so dat Schoonschrift allerwegens ook in Buwarken as Smuck in Bruuk was.
Papyrus Sallier II
uut de 19. Dynastie, schreven in Bookhieraatsch
Hieroglyphen weren in’n oolden Agypten to’n groten Deel bloot for Inschriften un Objekte. Up Papyrus oder up Ostraka schreven de oolden Agypters in Kursivschriften: Hieraatsch un Demootsch.