Gabriel Jose Garcia Marquez
(*
6. Marz
1927
in
Aracataca
,
Kolumbien
; †
17. April
2014
in
Mexiko-Stadt
,
Mexiko
), in' spaanschsprakigen Ruum ok bekannt as
Gabo
, weer en kolumbiaansch Schriever,
Journalist
un Nobelpriesdrager. Garcia Marquez hett den Stil vun den
Magischen Realismus
, de magisch Elemente in realistisch Situatschonen integreert, populariseert. Vol vun sien Warken hemm as Thema de individuelle Isolatschoon as ok de Isolatschoon vun
Latiennamerika
.
[1]
Gabriel Garcia Marquez wurr as Sohn vun den lateren Aftheker Gabriel Eligio Garcia un sien Fru Luisa Santiaga Marquez in de noordkolumbiaansch Luttstadt Aracataca dicht bi de Karibikkust boren. Over sien Gebortsjohr gifft dat verscheeden Angaven. Eenig Borns geven 1928 as sien Gebortsjohr an; in sien Autobiografie hett he aber sulvst dat Johr 1927 angeven. 1929 truck sien Familie nah
Sucre
, wiels he sulvst bi sien Grootollern vun sien Moders Siet, Dona Tranquilina Iguaran un Coronel Nicolas Ricardo Marquez Mejia, en Deelnehmer an den ?
Krieg vun duusend Daag
“, upwassen dee.
In dat Oller vun twalf Johren kreeg Garcia Marquez en
Stipendium
, womit he dat
Jesuitenkolleg
in
Zipaquira
, 30 km noordlich vun
Bogota
, besoken kunn. 1946 fung he, up Wunsch vun sien Ollern en Jurastudium an de
Universidad Nacional de Colombia
in Bogota an. To disse Tiet hett he ok Mercedes Barcha Pardo, sien latere Ehefru, kennen lehrt.
He hett noch en jungeren Broer mit Naam Jaime Garcia Marquez.
Sien Jurastudium hett he 1950 afslooten, harr dor aber kien Lust mehr to. So fung he an, suck intensiv mit Poesie un Literatur (besunners mit de Warken vun
Ernest Hemingway
,
James Joyce
,
Virginia Woolf
un
William Faulkner
) to befaaten.
Af 1954 hett he for dat Blatt
El Espectador
arbeit, wo he tonachst lutt Geschichten un Filmrezensionen verfaaten dee, arbeit, later ok for "El Universal" un "El Tiempo". Sien Arbeit as Journalist fuhr hum in de folgen Johren nah
Rom
,
Genf
,
Polen
,
Ungarn
,
Paris
,
Barcelona
,
Mexiko
,
Caracas
un
New York
, wo 1959 sien eerst Sohn
Rodrigo
boren wurr.
In dat sulvig Johr wurr he vun
Fidel Castro
beden, en Book over de sien spoodriek Revolutschoon to schrieven un wurr en gooden Fruend vun Castro. Marquez hull suck ok later faken in
Kuba
up. Disse Fruendschap stunn immer weer in de Kritik: se fuhr to'n Brook vun sien langjohrig schriftstellerisch Fruendschap mit den peruaanschen Schriever
Mario Vargas Llosa
, de hum in en Reed wiels den
P.E.N.
-Kongress 1986 as
Hofling Castros
(?cortesano de Castro“)
[2]
betekent harr,
[3]
un
Susan Sontag
hett 2003 vergevens vun Marquez fordert, suck den Protest gegen en Welle vun Repression in Kuba antosluuten.
[4]
Marquez weer en bekennen
Sozialist
.
[5]
Gabriel Garcia Marquez schreev Dreihboker, Kolumnen, Reportagen, Kortgeschichten, Vertellsels, Romans un Memoiren.
Mit den Roman
Hundert Jahre Einsamkeit
(Cien anos de soledad)
, de suck mehr as 30 Millionen Mal verkofft hett, gelung hum 1967 de Dorbrook as Schriever. 1972 kreeg he den
Neustadt International Prize for Literature
. Teihn Johr later kreeg Marquez mit den
Nobelpries for Literatur
for sien Warken, ?in denen sich das Phantastische und das Realistische […] vereinen, die Leben und Konflikt eines Kontinents widerspiegeln“. Dat Priesgeld vun den Nobelpries hett he in de Grunnen vun dat Daagblatt
El Otro
staken; 1998 wurr he Mitbesitter vun de Tietschrift
Cambio
.
Politisch weer Garcia Marquez duchtig aktiv, wat in sien Boker duutlich wurrd:
Das Abenteuer des Miguel Littin
beschrifft de Repressionen, unner de de Minschen unner de Diktatur vun
Augusto Pinochet
in Chile lieden mussen.
Nachricht von einer Entfuhrung
hannelt vun de Entfuhrung vun Zivilisten dor de kolumbiaansch Drogenmafia.
Ok direkt hett suck Garcia Marquez stark in de Gestaltung vun dat politisch Leven mit apenlich Reden insett, as to'n Bispeel an' 6. August 1986 auf der
Conferencia de Ixt
apa in Mexiko To'n Johresdag vun den eersten Atombombenabwurf over de japaansch Stadt
Hiroshima
.
[6]
In dat sulvig Johr wurrn in Valparaiso (
Chile
) ut politisch Grunnen mehrere duusend Exemplare vun dat Book
Das Abenteuer des Miguel Littin
verbrennt. Ut politisch Grunnen hett Garcia Marquez nich Engelsch snackt.
[7]
1999 wurr Garcia Marquez an Krebs krank un muss suck en Chemotherapie unnertrecken. Later hett he an
Demenz
leeden.
[8]
He is in' April 2014 in dat Oller vun 87 Johren in Mexiko-Stadt storven, wo he overwegend wahnt harr.
[9]
- La Hojarasca
, dt. (
Curt Meyer-Clason
):
Laubsturm
(Roman, 1955)
- Relato de un naufrago
, dt. (Gerda Schattenberg):
Bericht eines Schiffbruchigen
(
Reportage
, 1955, dt. 1982)
- Un dia despues del sabado
, dt.:
Ein Tag nach dem Samstag
(Roman, 1955)
- El coronel no tiene quien le escriba
, dt.:
Der Oberst hat niemand, der ihm schreibt
(Roman, 1961)
- La mala hora
, dt. (Ana Maria Brock, Curt Meyer-Clason):
Unter dem Stern des Bosen
(Roman, 1961) (ok rutkommen unner den Titel
Die bose Stunde
)
- Los funerales de la Mama Grande
, dt. (Curt Meyer-Clason):
Das Leichenbegangnis der Großen Mama
(Vertellsels, 1962, dt. 1974)
- Cien anos de soledad
, dt.:
Hundert Jahre Einsamkeit
(Roman, 1967, dt. 1970)
- Monologo de Isabel viendo llover en Macondo
(Roman, 1968)
- La increible y triste historia de la candida Erendira y de su abuela desalmada
, dt.:
Die unglaubliche und traurige Geschichte von der einfaltigen Erendira und ihrer herzlosen Großmutter
(Kortgeschichte, 1972)
- Cuando era feliz e indocumentado
(Roman, 1973)
- Augen eines blauen Hundes: fruhe Erzahlungen
(Vertellsels, 1974)
- El otono del patriarca
, dt. (Curt Meyer-Clason):
Der Herbst des Patriarchen
(Roman, 1975, dt. 1978)
- Todos los cuentos (1947?1972)
(Vertellsels, 1976)
- Cronica de una muerte anunciada
, dt.:
Chronik eines angekundigten Todes
(Roman, 1981, dt. 1981)
- Textos costenos
(Vertellsels, 1981)
- ¡Viva Sandino!
, dt.: Die Geiselnahme (Dreihbook, 1982)
- El olor de la guayaba
, dt. (Tom Koenigs):
Der Geruch der Guayave
(Gesprach, 1982)
- El secuestro
(Roman, 1982)
- El asalto: el operativo con el que el FSLN se lanzo al mundo
(Roman, 1983)
- Erendira
(Vertellsels, 1983)
- La aventura de Miguel Littin clandestino en Chile
, dt. (Ulli Langenbrinck):
Das Abenteuer des Miguel Littin ? Illegal in Chile
(Reportage, 1986)
- El amor en los tiempos del colera
, dt. (Dagmar Ploetz):
Die Liebe in den Zeiten der Cholera
(Roman, 1985, dt. 1987)
- El general en su laberinto
, dt. (Dagmar Ploetz):
Der General in seinem Labyrinth
(Roman, 1989)
- Doce cuentos peregrinos
, dt. (Dagmar Ploetz und Dieter E. Zimmer):
Zwolf Geschichten aus der Fremde
(1992)
- Diatriba de amor contra un hombre sentado
(Theaterstuck, 1994)
- Del amor y otros demonios
, dt. (Dagmar Ploetz):
Von der Liebe und anderen Damonen
(Roman, 1994)
- Noticia de un secuestro
, dt. (Dagmar Ploetz):
Nachricht von einer Entfuhrung
(Reportage, 1996)
- Obra periodistica 1: Textos costenos (1948?1952)
- Obra periodistica 2: Entre cachacos (1954?1955)
- Obra periodistica 3: De Europa y America (1955?1960)
- Obra periodistica 4: Por la libre (1974?1995)
- Obra periodistica 5: Notas de prensa (1980?1984)
- Vivir para contarla
, dt. (Dagmar Ploetz):
Leben, um davon zu erzahlen
(
Autobiografie
, 2002)
- Memoria de mis putas tristes
, dt. (Dagmar Ploetz):
Erinnerung an meine traurigen Huren
,
Roman, Kiepenheuer & Witsch, Koln 2004,
ISBN 3-462-03452-9
.
- Das Licht ist wie das Wasser
? Geschichten von der Liebe und anderen Dingen
Vertellsels, Fischer Taschenbuch, Frankfort an'n Main 2006,
ISBN 978-3-596-85232-1
.
Literarische Vorlaag
Dreihbook
- 1965: Zeit des Sterbens
(Tiempo de morir)
- 1985: Zeit der Rache
(Tiempo de revancha)
- 1988: Briefe aus dem Park
(Cartas del parque)
- 1988: Das Wunder von Rom
(Milagro en Roma)
- 1988: Die schone Taubenzuchterin
(La fabula della bella palomera)
- 1988: Ein sehr alter Mann mit großen Flugeln
(Un senor muy viejo con unas alas enormes)
- 1988: Einen Sonntag lang Gluck
(Un domingo feliz)
- 1982: Die unglaubliche und traurige Geschichte von der unschuldigen Erendira und ihrer herzlosen Großmutter
(Erendira)
- Dagmar Ploetz:
Gabriel Garcia Marquez.
Rowohlt, Reinbek bi Hamburg 1992,
ISBN 3-499-50461-8
- Dasso Saldivar:
Reise zum Ursprung.
En Biographie over Gabriel Garcia Marquez. Kiepenheuer und Witsch, Koln 1998,
ISBN 3-462-02751-4
.
- Harald Irnberger:
Gabriel Garcia Marquez.
Die Magie der Wirklichkeit. Biographie. Artemis & Winkler, Dusseldorp un Zurich 2003,
ISBN 3-538-07169-1
.
- Plinio Apuleyo Mendoza:
Der Geruch der Guayave.
Gesprache mit Gabriel Garcia Marquez. Fischer, Frankfort an'n Main 2004,
ISBN 3-596-16263-7
.
- Gerald Martin:
Gabriel Garcia Marquez: A Life
. Bloomsbury, London 2008.
- Paul Ingendaay:
Das Wunderbare ist rehabilitiert
. In:
Frankfurter Allgemeine Zeitung
van' 6. Januar 2009.
- Kian-Harald Karimi:
?La nuit dure longtemps mais le jour finit pour arriver.“
Tropische Diktatoren auf dem Prufstand hybrider Sprachlichkeit in ?En attendant le vote des betes sauvages“ von Ahmadou Kourouma und ?El otono del patriarca“ von Gabriel Garcia Marquez. In: Rene Ceballos, Cornelia Sieber u. a. (Hrsg.):
Passagen: Hybridity, Transmedialite, Transculturalidad.
Olms, Hildesheim 2010, S. 557?571.
- Dagmar Ploetz:
Gabriel Garcia Marquez.
Leben und Werk. Kiepenheuer und Witsch, Koln 2010,
ISBN 978-3-462-04161-3
.
- ↑
Ruben Pelayo: Gabriel Garcia Marquez ? A Critical Companion, Westport, Greenwood Press, 2001,
ISBN 0-313-31260-5
, S. 136
- ↑
www.elmundo.es
- ↑
Peter Brockmeier, Gerhard R. Kaiser: Zensur und Selbstzensur in der Literatur, Konigshausen & Neumann, 2001, S. 256
- ↑
FAZ 09.03.2004:
Fidel und Gabo: Freunde bis zum Grab
- ↑
Nahroopen up tagesspiegel.de, afropen an' 18. April 2014
- ↑
Gabriel Garcia Marquez: El cataclismo de Damocles, Conferencia de Ixtapa, Mexico, 1986
- ↑
Helge Malchow
, Du sollst tanzen! Erinnerungen seines Verlegers, in: F.A.S., 20. April 2014, S. 34.
- ↑
Gabriel Garcia Marquez: Literaturnobelpreistrager leidet an Demenz
, in
Spiegel Online
van' 8. Juli 2012.
- ↑
Spiegel Online: Literaturnobelpreistrager: Schriftsteller Gabriel Garcia Marquez ist tot