Senryu
(川柳) is nen vorm van
Japansen
dichtkeunst oawer de onvolkomnheaid van leu, eskreewn in dree regels van 5, 7, en wier 5 lettergreepn. Doarmet is t wat vorm angeet t zelfde as n
haiku
, mer den geet juust oawer de volkomnheaid van de wearld.
n Senryu is eneumd noar n dichter
Karai Hachiemon
(1718-1790) den't as
skriewersnaam
Senryu
gebreuk, wat
Waterwilg
beteekn. n Naam word as toopasselik ezeen, umdet n senryu net is as n wilg: buugzaam, toa en zachte.
t Gewone Japanse volk kon zik nit herkenn in de haiku van de oadel en geestelikheaid, dee't vuur oar geveul n te roosklurig beeld van de wearld en de natuur gavven. Senryu goat oawer de gewoonheaid en onvolmaaktheaid van leu, zo as det in
hokku
en
haiku
nit vuurkeump.
泥棒を
dorob? wo
捕えてみれば
toraete mireba
我が子なり
wagako nari
|
inbrekker in hoes
Met a'k um oawermeester
he'k min zonne vast.
|
n Boawnstoanden senryu is vriej oawerzat. Bie senryu is rellativeernden humor n good oetgangspeunt; de Japanse meaisters van vroger gebreukn zelfs skunnige of onfatsoenlike woarde. In senryu geet t um t meanske, met al zinne eegnzinnigheedn en oontwikkelingn. Geleuf, politiek, zeedn en gewoontes kriegnt t vuur de bokse met skoarpe opmoarkingn en vernemstige inzichtn. Ne haiku is vake n wat intellektueeln en zweawerigen vorm, terwiel't n senryu wat mear bie de groond blif. t Meanske word open en bloot esteeld. Hierduur keump erotiek ook regelmoatig vuur, en zelfkennis en sarkasme zeent belangrieke ellemeantn. t Oonderwoarp kan mangs froai doonker en zwartgallig wean, mer nen senryu oordeelt niks. Senryu zeent nooit cynies.
Nen Senryu hef gin slottelwoard zo as n haiku det hef, met de seizoenswoarde. De dree regels van senryu hebt 5-7-5 klaankeenheedn (moru). Disse regel word skoonwal duur mekoar nit heel vaste heuldn. De meestegbroekte ofspraak vuur vorm is: dree regels met in totaal 17 moru, of lettergreepn. Bie senryu word meestal n skriewer nit vermeeld.
Senryu bekriewt de onvolmaakte meanskelikheaid. Haiku beskriewt ne woarnemming van volmaakte natuur vanoet de oogne van n meanske. De weanding (of oonthulling), as dr den al is, is ne herkenning van de zwakheaid van n meanske, in teegnstelling tot de perfektheaid en skoonheaid van de natuur. Wieders zeent beaide soortn gedicht geliek.
In t Westn is dr meender oonderskeaid tusken de beaide dichtvorme, umdet ze in t Westn ne aandere kiek op de wearld hebt. Toch is t verskil dudelik te maakn met oonderstoande vergelieking
Haiku
De deage lengt zik
Ik zee de eerste zwaalwe
Vanoet minnen hof
|
Senryu
De deage lengt zik
Ik zee de eerste zwaalwe
Vuur tellevisie
|