Адресната шема
(форматот на
IP-адресите
и начинот на нивното користе?е) е од базично значе?е во процесот на насочува?е (
routing
) на IP-пакетите низ мрежата. Секо?а IP-
адреса
има точно определен формат. На секо? корисник приклучен на
TCP/IP
мрежа, му се доделува една единствена 32 битна логичка адреса поделена во два дела:
- бро? на мрежата (network number) и
- бро? на хостот (host number).
Мрежниот бро?
?а дефинира мрежата, и ако мрежата треба да биде дел од
Интернет
, то? се доделува од глобален авторитет
Network Information Center
(
NIC
). На секо?а нова мрежа ко?а бара пристап на Интернет, NIC доделува по еден мрежен бро?, а тоа всушност се група од IP-адреси со ко?а операторот на мрежата може слободно да располага и да ги доделува на хостовите.
IP-адресата се состои од 32
бита
(кога се говори за IP-адреси се подразбира
IPv4
адреси), групирани во 4 октети, одвоени со точки и претставени во децимален формат (на пример 194.149.144.1). Минимална декадна вредност на еден октет е 0, а максимална 255.
IP-адресира?ето поддржува 5 различни
адресни класи
A, B, C, D и E. Само класите A, B и C се за комерци?ална употреба. На?знача?ни битови од првиот октет ?а индицираат мрежната класа.
Така, со IPv4 се организирани сите корисници/уреди во едноставна дво-нивовска хиерархи?а ко?а содржи мрежен ID (ко? ?а дефинира мрежата) и ID на хостот (ко? го дефинира хостот на дадена мрежа). Со цел да се задоволат потребите на големите и малите мрежи 32 битното адресно поле е поделено на три класи за unicast апликации. Класа А, B и C за големи, средни и мали мрежи соодветно.
Адресира?ето на милиони комп?утери низ целиот свет користе??и притоа само две хиерархиски нивоа дефинирани во IPv4 резултирало со многу големи насочувачки табели. Во почетокот на 1990-тите год. проблемите поврзани со адресирачката шема на IPv4 речиси и да го лимитирале растот на Интернетот поради недостатокот на адреси од класата B како и поради зголемува?ето на големината на насочувачките табели. Како привремено решение бил развиен концептот Classless Inter-Domain Routing (
CIDR
) ко? овозможува деле?е на преостанатите адреси од класата C во блокови со променлива големина.
Дефинирани биле четири географски зони во светски размери и на секо?а од тие зони и бил доделен дел од адресниот простор на адресите од класата C. Доделува?ето на адресите од класата C на зони се случило со цел да се намали големината на насочувачките табели.
Ка?
IP-адресира?е без класи
(CIDR) IP-адресата е 64-битна вредност составена од два дела:
- IP-адреса од 32 бити, и
- маска (mask) од 32 бити.
Притоа, маската го дефинира мрежниот дел од IP-адресата, но во случа? на бескласно адресира?е, IP-адресната група не мора да припа?а на дефинираните класи на IP-адреси. Има два начина за означува?е на мрежите адресирани на ово? начин, кои ?е ги илустрираме преку пример:
1) a.b.c.d/255.255.255.0 (во ово? случа? маската е во децимален формат, ист како и IP-адресата);
2) a.b.c.d/24 (во ово? случа? маската е бро? ко? го дефинира бро?от на единици во 32-битната маска, почнува??и секогаш од левата страна ? во случа?ов маската /24 одговара на децимален формат 255.255.255.0, односно првите 24-бита од форматот на IP-адресата се сетирани на “1”).
Пример за IP-адресира?е без класи:
IP=10.24.17.198 / 255.255.248.0 (IP-адреса / IP маска)
OA.18.11.C6 OA.18.11.C6
FF.FF.F8.00 00.00.01.C6
Мрежен дел = 10.24.16.0, хост дел од IP-адресата = 0.0.1.198