Аталанта Бергамаска Калчо
или само
ФК Аталанта
е
итали?ански
фудбалски клуб
од
Бергамо
,
Ломбарди?а
.
[1]
Моментално се натпреварува во
Сери?а А
,
на?високото ниво на итали?анскиот фудбал
.
Клубот е основан во
1907
година
[2]
и во Итали?а често се нарекува
Regina delle provinciali
(кралица на провинциските клубови) биде??и се на?успешен клуб од не-метрополитански град. Аталанта, исто така, е екипата ко?а одиграла на?многу сезони во на?високото ниво на итали?анскиот фудбал ме?у клубовите кои никогаш не го освоиле
скудетото
, а покра? тоа имаат на?многу титули во
втората лига на зем?ата
(6 титули, изедначени со
?енова
) и се екипата со на?многу промоции во првата лига (вкупно 13).
[2]
[3]
На?големиот успех на клубот е осво?ува?ето на
Купот на Итали?а
во сезоната 1962-1963, додека во Сери?а А првенството како на?добар резултат Аталанта го има освоено третото место на кра?от од сезоната, пласман остварен трипати по ред во издани?ата
2018-2019
,
2019-2020
и
2020-2021
. Во европските натпреварува?а на?големите успеси на Аталанта се полуфиналето во
Купот на победниците на куповите
во сезоната 1987-1988, додека се натпреварувале во
Сери?а Б
, и четвртфиналето во
Купот на УЕФА
(1990-1991) и во
Лигата на шампионите
(2019-2020).
Сво?те домашни натпревари ги игра на стадионот
?евис
. Основни бои на клубот се црната и сината.
Аталанта Бергамаска Калчо ги влече своите корени од расцепот на "?оване Ороби?а", клуб формиран во 1901 година.
[4]
Првиот фудбалски клуб во Бергамо бил "ФК Бергамо", основан од страна на шва?царски имигранти во 1903 година, зема??и учество во првенствата на Ломбарди?а до 1910 година.
[5]
Основана на 17 октомври 1907 година, од страна на средношколците Еу?енио Урио, Феручо и ?улио Амати, Алесандро Форлини и ?он Роберти како
Сочиета Бергамаска ди ?инастика е Спортс Атлетичи Аталанта
, Аталанта го добива не?зиното име по
истоимената хероина
од
старогрчката митологи?а
.
[6]
Ве?е во 1907 година, клубот го создава сво?от фудбалски оддел,
[7]
ко? е офици?ално признат од
FIGC
во 1914 година, а набрзо по инаугураци?ата дошле и првите натпревари во истори?ата на клубот:
[8]
таа година Бергамaските, кои во тоа време настапувале во црно-бели бои, одиграле само неколку при?ателски натпревари прво во П?аца д'Арми, а подоцна и во
Кампо ди Марте
, нерамен терен ко? се нао?ал поме?у улиците Суарди и Манаки Каироли во центарот на градот.
[9]
Во сезоната 1914-1915, прва на офици?ално ниво, клубот учествувал во
Промоционе
првенството, втората дивизи?а на зем?ата во тоа време.
Во 1920 година, клубот се споил со
Бергамаска
, дава??и живот на денешната структура на бои.
[10]
Во дваесеттите години, клубот ?а одиграл сво?ата прва сезона во на?силната фудбалска лига на зем?ата (Прима Категори?а), за сепак подоцна да испадне во втората дивизи?а, каде ?е остане од 1928 година,
[11]
кога го освоиле
првенството Прима Дивизионе
(со унгарецот
Имре Па?ер
на клупата).
[12]
По само една сезона во елитната дивизи?а, Аталанта се вратила во второто ниво на итали?анскиот фудбал - сега тоа била новосоздадената
Сери?а Б
лига, а во 1933 година ризикува банкрот, спасува??и се благодарение на група спортисти
[13]
[14]
и на продажбата на
Карло Чересоли
, на?репрезентативниот елемент, во
Амбрози?ана-Интер
за 100 000 итали?ански лири.
[13]
По неколку сезони кои клубот ги затворил завршува??и во средината на табелата во Сери?а Б,
[15]
во 1937 година Аталанта изборила промоци?а во
Сери?а А
на кра?от на
сезона 1936-1937
,
[16]
но веднаш испаднала.
[17]
По две сезони се вратила пак во првата лига и како ново промовирана екипа го осво?ува шесттото место во поредокот за
сезоната 1940-1941
;
[18]
; во следните години клубот продолжува да се издво?ува по одличните настапи против врвни екипи
[19]
(на пример, го победиле неколку пати
Гранде Торино
)
[20]
и исто така го освоил петтото место на табелата во
сезоната 1947-1948
. Клубот останал непрекинато во на?силната лига до кра?от на
сезоната 1958-1959
, игра??и вкупно 17 последователни сезони (клупски рекорд за последователни учества во првата лига).
На почетокот на шеесеттите години, Бергамаските почнуваат да учествуваат во европските натпреварува?а, со добри перформанси во
Митропа купот
(полуфинале во
1962
), во
Копа дел Амичизи?а
и во
Купот на Алпите
(во последното загубиле финале во 1963 година од
?увентус
). На кра?от на
сезоната 1962-1963
, Аталанта го освоила сво?от прв позначаен трофе? во клупската истори?а -
Купот на Итали?а
[21]
; проследено со нивното деби во
Купот на победниците на куповите
[22]
Во 1969 година, доа?а ново испа?а?е во
Сери?а Б
, додека седумдесеттите се одликуваат со низа промоции и испа?а?а поме?у првите две национални дивизии. На кра?от од
сезоната 1980-1981
стигнало единственото испа?а?е во третото ниво на итали?анскиот фудбал во истори?ата на клубот од Бергамо, но тие се вратиле брзо во Сери?а Б по осво?ува?ето на титулата во
Сери?а Ц1 1981-1982
.
Во
сезоната 1983-1984
, Аталанта го завршила своето вра?а?е од третото ниво до Сери?а А, осво?ува??и ?а титулата во Сери?а Б, но сепак три години подоцна уследило ново испа?а?е во втората лига. И покра? ова, во истата
сезона
Аталанта стигнала до финалето на
Купот на Итали?а
(биле поразени од
Наполи
, шампионот на Итали?а) и добила право на учество во
Купот на победниците на куповите
следната сезона. И покра? тоа што играла во Сери?а Б, под водството на тренерот
Емили?ано Мондонико
, Аталанта стигнала до полуфиналето на Купот на победниците на куповите, што е на?добар пласман во натпреварува?ата на УЕФА од клуб што не се натпреварувал во на?високата национална дивизи?а на сво?ата зем?а. Во следните години, Аталанта се вратила да игра во првата дивизи?а и изборила пласман во
Купот на УЕФА
во два последователни наврати (
1989-1990
и
1990-1991
). Во 1994 година, дошло до ново испа?а?е во Сери?а Б, но со моментално вра?а?е во Сери?а А по една година. Во
сезоната 1996-1997
,
Филипо Ин?аги
постигнува??и 24 гола во
првенство
станал првиот играч на
Бергамаските
ко? ?а освоил титулата
на?добар стрелец
во Сери?а А.
Кра?от на деведесеттите и 2000-тите години се одликуваат со движе?е на Аталанта поме?у двете на?силни итали?ански лиги Сери?а А и Сери?а Б (три промоции, вклучително и титулата освоена во сезоната 2005-2006 и четири испа?а?а во периодот од сезоната 1997-1998 до сезоната 2009-2010). Со осво?ува?ето на титулата во
Сери?а Б 2010-2011
клубот повторно се вратил во Сери?а А, само за да биде вклучен на кра?от на сезоната во
скандал за наместени натпревар
; сепак, Аталанта останала во првата лига и во следните години и, ве?е со доа?а?ето на
?ан П?еро Гасперини
на клупата го освоила четвртото место во сезоната
2016-2017
кое им гарантира пласман во
УЕФА Лига Европа
, прво нивно учество во некое
конфедерално натпреварува?е
, после дваесет и шест години. Во сезоните
2018-2019
,
2019-2020
и
2020-2021
, Аталанта дополнително ?а подобрува сво?ата позици?а во лигата со затвора?е на трите издани?а на третото место, со што остварува пласмани во
Лигата на шампионите
каде за прват во сво?ата истори?а, играла во сезоната 2019-2020 и како дебитанти стигнале до четвртфиналето.
Во 1907 година, годината на не?зиното основа?е, Аталанта ги усвоила црно-белите дресови со тенки вертикални риги, со обични шорцеви во црна бо?а; оваа опрема останала до 1920 година, годината на спо?ува?е со
Бергамаска
, кога клупските бои станале црна и сина во Итали?а познати како
нероа?ури
: интересно белата, како заедничка бо?а за двата клуба била елиминирана, а новиот дрес на клубот бил оформен зема??и ?а другата соодветна бо?а на клубовите, црната за Аталанта и сината за Бергамаска. Во првите години од формира?ето, Аталанта Бергамаска ди ?инастика е Шерма ?е носи дресови поделени на половина сина и половина црна бо?а: ригите ?е се по?ават неколку години подоцна.
[23]
Дресот на Аталанта, пред спо?ува?ето
|
Дресот на Бергамаска, пред спо?ува?ето
|
Првиот дрес после спо?ува?ето
|
Класичниот дрес на клубот
|
Името на клубот произлегува од митолошката фигура,
Аталанта
. Клубот од Бергамо го носи прекарот
la Dea
(во превод Божица), и покра? тоа што хероината од ко?а бил инспириран всушност не била
божество
, туку ?ерка на
?асион
, крал од
Аркади?а
. Офици?алното лого на екипата се состои од лицето на принцезата, портрет во профил, на црно-сина позадина.
[2]
[24]
-
Лого 1980-1993.
-
Лого од 1993 година.
На?голем соперник на Аталанта и се соседите
Бреша
, а исто така постои и изразито соперништво со навивачите на
Верона
,
?енова
,
Ф?орентина
,
Рома
,
Лацио
,
Наполи
,
Милан
,
Интер
и
Торино
.
Спортска опрема и спонзори
[
уреди
|
уреди извор
]
Спортска опрема
Главни спонзори на дресовите
[
уреди
|
уреди извор
]
Спонзори на дресовите
- Обновено на 2 септември 2019
[25]
Бр.
|
|
Позици?а
|
Играч
|
1
|
|
ГМ
|
Мусо, Хуан
Хуан Мусо
|
2
|
|
ОД
|
Толои, Рафаел
Рафаел Толои
|
3
|
|
ОД
|
Меле, ?оаким
?оаким Меле
|
6
|
|
ОД
|
Паломино, Хосе Луис
Хосе Луис Паломино
|
7
|
|
СР
|
Копмеинерс, Тен
Тен Копмеинерс
|
9
|
|
НП
|
Муриел, Луис
Луис Муриел
|
10
|
|
НП
|
Бога, Жереми
Жереми Бога
|
11
|
|
СР
|
Фро?лер, Ремо
Ремо Фро?лер
|
13
|
|
ОД
|
Пецела, ?узепе
?узепе Пецела
|
15
|
|
СР
|
де Рон, Мартен
Мартен де Рон
|
18
|
|
СР
|
Малиновски, Руслан
Руслан Малиновски
|
19
|
|
ОД
|
?имсити, Берат
Берат ?имсити
|
|
|
Бр.
|
|
Позици?а
|
Играч
|
20
|
|
СР
|
Михаила, Валентин
Валентин Михаила
|
28
|
|
ОД
|
Демирал, Мерих
Мерих Демирал
|
31
|
|
ГМ
|
Роси, Франческо
Франческо Роси
|
32
|
|
СР
|
Песина, Матео
Матео Песина
|
33
|
|
ОД
|
Хатебур, Ханс
Ханс Хатебур
|
42
|
|
ОД
|
Скалвини, ?ор?о
?ор?о Скалвини
|
57
|
|
ГМ
|
Спортиело, Марко
Марко Спортиело
|
59
|
|
СР
|
Миранчук, Алексе?
Алексе? Миранчук
|
72
|
|
СР
|
Иличи?, ?осип
?осип Иличи?
|
77
|
|
ОД
|
?апакоста, Давиде
Давиде ?апакоста
|
88
|
|
СР
|
Пашали?, Марио
Марио Пашали?
|
91
|
|
НП
|
Сапата, Дуван
Дуван Сапата
|
|
Играчи со на?многу настапи
[
уреди
|
уреди извор
]
Последна промена 18 февруари 2022.
Играчи со на?многу постигнати голови
[
уреди
|
уреди извор
]
Последна промена 18 февруари 2022.
Тренери на Аталанта
- 1962-63
- 1927?1928, 1939-1940, 1958-1959, 1983-1984, 2005-2006, 2010-2011
- 1981-1982
- 1992-1993, 1997-1998
- 1999-2000, 2000-2001, 2002-2003
- 2023-2024
- ↑
atalanta.it (уред.).
?Contatti“
. Архивирано од
изворникот
на 2016-06-06
. Посетено на 8 ?уни 2016
.
- ↑
2,0
2,1
2,2
atalanta.it (уред.).
?Storia“
. Архивирано од
изворникот
на 2017-08-17
. Посетено на 15 август 2014
.
- ↑
Compresa la vittoria della
Prima Divisione 1927-1928
, secondo livello del
calcio italiano
dell'epoca
- ↑
Corbani e Serina,
.
- ↑
Corbani e Serina,
.
- ↑
Corbani e Serina,
.
- ↑
Corbani e Serina,
.
- ↑
Corbani e Serina,
.
- ↑
Corbani e Serina,
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
13,0
13,1
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
.
- ↑
?Ogni maglia una storia: le squadre che hanno cambiato colori“
. 7 април 2012. Архивирано од
изворникот
на 19 август 2014.
- ↑
?Atalanta, alla festa della Dea Percassi arriva sul jet militare“
.
Tuttosport
. 23 ?ули 2014. Архивирано од
изворникот
на 19 август 2014
. Посетено на 16 август 2014
.
- ↑
https://www.tuttomercatoweb.com/serie-a/atalanta-i-numeri-per-la-nuova-stagione-muriel-con-la-9-gomez-i-diez-i-1283234
|
---|
|
Вадо
(
1922
)
·
Торино
(
1936
)
·
?енова
(
1937
)
·
?увентус
(
1938
)
·
Интер
(
1939
)
·
Ф?орентина
(
1940
)
·
Венеци?а
(
1941
)
·
?увентус
(
1942
)
·
Торино
(
1943
)
·
Лацио
(
1958
)
·
?увентус
(
1959
,
1960
)
·
Ф?орентина
(
1961
)
·
Наполи
(
1962
)
·
Аталанта
(
1963
)
·
Рома
(
1964
)
·
?увентус
(
1965
)
·
Ф?орентина
(
1966
)
·
Милан
(
1967
)
·
Торино
(
1968
)
·
Рома
(
1969
)
·
Боло?а
(
1970
)
·
Торино
(
1971
)
·
Милан
(
1972
,
1973
)
·
Боло?а
(
1974
)
·
Ф?орентина
(
1975
)
·
Наполи
(
1976
)
·
Милан
(
1977
)
·
Интер
(
1978
)
·
?увентус
(
1979
)
·
Рома
(
1980
,
1981
)
·
Интер
(
1982
)
·
?увентус
(
1983
)
·
Рома
(
1984
)
·
Сампдори?а
(
1985
)
·
Рома
(
1986
)
·
Наполи
(
1987
)
·
Сампдори?а
(
1988
,
1989
)
·
?увентус
(
1990
)
·
Рома
(
1991
)
·
Парма
(
1992
)
·
Торино
(
1993
)
·
Сампдори?а
(
1994
)
·
?увентус
(
1995
)
·
Ф?орентина
(
1996
)
·
Виченца
(
1997
)
·
Лацио
(
1998
)
·
Парма
(
1999
)
·
Лацио
(
2000
)
·
Ф?орентина
(
2001
)
·
Парма
(
2002
)
·
Милан
(
2003
)
·
Лацио
(
2004
)
·
Интер
(
2005
,
2006
)
·
Рома
(
2007
,
2008
)
·
Лацио
(
2009
)
·
Интер
(
2010
,
2011
)
·
Наполи
(
2012
)
·
Лацио
(
2013
)
·
Наполи
(
2014
)
·
?увентус
(
2015
,
2016
,
2017
,
2018
)
·
Лацио
(
2019
)
·
Наполи
(
2020
)
·
?увентус
(
2021
)
·
Интер
(
2022
,
2023
)
·
?увентус
(
2024
)
|
|