Убиството или погубува?ето на царското семе?ство Романови заедно со нивната придружба; ^[1] се случило на 17 ?ули 1918 година во Екатеринбург по налог на комунистичкиот водач Владимир Ленин . Во 2000 година, Руската православна црква ги канонизирала како светци фамили?ата Романови.

Белата арми?а и Чешката леги?а напредувале кон Сибир и градот Екатерингург . Положбата на владата на Ленин била кра?но сложена и неизвесна. Насекаде по целата држава власта на Советите била уништувана под притисок на Белата арми?а. Опасноста да бидат ослободени Романови станала многу голема. Комунистите исто така не можеле да прифатат активности за убиство на семе?ството, поради можноста од жестока реакци?а на германскиот цар и доа?а?ето на германски батал?они кон Москва за да ?а совлада власта на Ленин. Троцки во исто време правел планови за судски процес против императорот Никола? а за таа цел барал то? да биде донесен во Москва . Додека то? бил на фронтот, Ленин донел брзо решение за ликвидаци?а на семе?ството.

Позадина [ уреди | уреди извор ]

Во текот на летото 1914 година, Руси?а се вклучила во Првата светска во?на заедно со не?зините со?узните Велика Британи?а и Франци?а против Германи?а и Австроунгари?а . Првата светска во?на за Руси?а била катастрофална а во зем?ата владеела династи?а Романови . Бро?от на жртвите надминувал еден милион. Во престолнината Петроград избувнале нереди и штра?кови од страна на работниците и студентите. Самата арми?а застанала на страната на демонстрантите. Царот Никола? II бил повлечен од фронтот по кое било побарано негово абдицира?е. Така царот во свое име и во име на сво?от дванаесетгодишен син престолонаследник адбицирал од рускиот престол.

На 22 март 1917 година, Никола? бил ставен во домашен притвор од страна на Привремената руска влада во сво?от дом во Царское Село ^[2] . Во август 1917 година, Привремената влада на Александар Керенски го евакуирал царот со своето семе?ство во Тобо?ск , наводно за да ги заштитат од растечката револуци?а. Таму тие живееле во зградата на поранешен гувернер. По доа?а?ето на болшевиците на власт во октомври 1917 година, условите за нивниот притвор станале построги, а зборува?ата дека Никола? ?е биде ставен на суде?е биле се почести. На царот му било забрането да ?а носи сво?ата царска облека, Исто така им бил намален и оброкот а самото дава?е на путер и кафе им станало луксуз ^[3] .

Како што болшевиците станувале се посилни во зем?ата, така имале поголема контрола и врз самата фамили?а кога во април Никола?, Александра и нивната ?ерка Мари?а биле преместени во Екатеринбург. Престолонаследникот Алексе? бил премногу болен за да ги придружува своите родители и останал со своите сестри Олга, Тат?ана и Анастаси?а во Тобо?ск до ма? 1918 година. Семе?ството живеело во ипатиевата ку?а ко?а била наречена ку?а со посебна намена ( руски : Дом Особого Назначения ).

Болшевиците сакале царот да го изведат пред суд, но околностите довеле до брзо решение за нивно убиство. Романови биле задржани во Екатеринбург од страна на Црвената арми?а. Со продолжува?ето на Руската гра?анска во?на, Белата арми?а се заканувала да го освои градот Екатеринбург . Ова им створило сомнеж на болшевиците дека Романови можат да паднат во рацете на Белите.

Доколку Белата арми?а стигне до царското семе?ство, царот или било ко? од членовите на неговото семе?ство може да обезбеди голема поддршка за Белата арми?а ме?у рускиот народ или пак доколку царот бил мртов, било ко? од членовите на неговото семе?ството би се сметал за легитимен владетел на рускиот престол од страна на другите европски зем?и. Во вториот свуча?, ова би значело и поголеми преговори за странска интервенци?а во име на Белите. Главно поради овие две причини, Романови биле набрзина ликвидирани.

На 16 ?ули 1918 година, Чешката леги?а била на само неколку километри од Екатеринбург. Верува??и дека Чесите биле во миси?а за ослободува?е на царското семе?ство тие биле набрзина убиени. Според некои историчари, вистинската причина за приближува?ето на Чешката леги?а кон градот била да се заштити Транссибирската железница , ко?а целосно ?а контролирале во то? период. ^[4] .

Убиство [ уреди | уреди извор ]

Телеграмата ко?а имала за цел убиство на семе?ството била испратена од страна на Врховниот комитет во Москва и бил потпишан од страна на ?аков Свердлов . Околу полно?, ?аков ?уровски ко? бил главен и одговорен за Ку?ата со посебна намена му наредил на лекарот на Романови, Евгени? Боткин да го разбуди семе?ството и да се облечат под изговор дека семе?ството мора да пренесено на посигурно место поради големите нереди кои се случувале во градот ^[1] . Тие биле одведени во соба со димензии 6 х 5 метри ^[1] . Царицата побарала две столчи?а. На едниот седнал Никола? држе??и го во скутот сво?от син а Александра на другиот стол.

Неколку минути подоцна дошле четата на та?ната полици?а предводени од ?уровски ко? на глас започнал да ?а чита наредбата од страна на Уралскиот извршен комитет:

Никола? во то? момент рекол: ?Што?“ ^[1] и да се свртил кон семе?ството, пред да биде убиен со куршум во главата. Веднаш по ова започнало пука?ето и врз останатите членови од семе?ството и стрела?ето траело додека не биле убиени сите заробеници. По ова била отворена вратата биде??и се створил голем чад ^[1] . Една од царските кер?и била облечена во корсет со брили?анти, а Александра Ф?одоровна носела бисерен по?ас. Поради ди?амантите кои ги носеле на нивната облека, тие се заштитиле од првите истрели ^[1] .

?ерките гледа??и ?а смртта на своите родители, започнале да викаат. Царицата и Олга пробале да се прекрстат но биле убиени со првите куршуми кои биле испукани, во главата. Остатокот од семе?ството биле убиени кратко после тоа, со исклучок на Ана Демидова , собарката на Александра. Набрзо, откако пробала да се одбрани со перница во ко?а имало ди?аманти и скапоцени каме?а била убиена. ^[5] Но кога виделе дека сe уште се живи, тие биле убиени со ба?онети . Олга се здобила со прострелна рана во главата. На Анастаси?а и Мари?а им било речено да се свртат до ?идот и додека ги прекривале главите биле убиени. Мари?а била погодена од куршум, а Анастаси?а била убиена со ба?онет. ?уровски ги убил Тат?ана и Алексе?. Тат?ана починала од еден куршум ко? поминал низ задниот дел од главата ^[6] . Алексе? добил два куршуми во главата, веднаш зад увото ^[7] . Ана Демидова, слугинка на Александра, го преживеала првичниот напад но набргу била избодена до смрт додека се обидувала да се брани со мала перница ко?а била полна со скапоцени каме?а и накит. ^[5] .

Настанот во печатот се по?авил по два дена. Во печатот било об?аверно дека монархот заедно со неговото семе?ство биле погубени по наредба на Уралскиот извршен комитет поради доближува?ето на Чесите кон градот ^[8] . Иако офици?алната советска власт одговорноста ?а префрлила на Уралскиот комитет сепак Лав Троцки во сво?от дневник го навел убиството како директна иници?атива на Ленин:

Мо?ата следна посета на Москва се одржа по падот на Екатеринбург. Зборува??и со Свердлов го прашав за одлуката. ?Каде е царот?“ ?То? е убиен“. ?А каде е неговото семе?ство?“ ?И семе?ството заедно со него“. ?Сите“, го прашав а то? одговори ?Да, сите“. ?Што е ова“ То? чекаше да ?а види мо?ата реакци?а, но не добив одговор. ?А ко? донесе одлука?“ ?Ние одлучивме овде. Илич верувал дека ние не треба да ги пуштиме Белите живи особено во сегашните тешки околности ^[9]

Последици [ уреди | уреди извор ]

Откако сите биле убиени, од телата биле извадени накитот и часовниците. Мртвите тела биле натоварени на камион, чи? мотор работел цело време за да се замолчат истрелите. Во исто време во ку?ата во?ниците се обидувале да ?а исчистат крвта на подот. По ова телата биле погребани во ?ама( 56°54′41″N 60°29′44″E  /  56.9113628° СГШ; 60.4954326° ИГД  / 56.9113628; 60.4954326 ) на 19 километри од Екатеринбург. Во камионот сепак некои сe уште биле живи. биде??и егзекуторите не можеле да стрелат на откриено на Ермаков му дале еден нож за да ги убие конечно. По ова камионот заминал кон месноста Четри бра?а каде убиените биле соблечени и фрлени во ?ама. По ова уби?ците повторно се вратиле во градот. ?уровски разбрал дека по градот ве?е се знае за убиството на Романови и дека се знае точната локаци?а каде биле погребани. Тогаш то? започнал да размислува за преместува?е на телата а за таа цел набавил бензин и солна киселина. Во но?та, тие повторно се вратиле и со помош на факелите започнале да ги вадат телата оа ?амата и повторно и ставиле на камион. Биде??и теренот бил доста тежок за патува?е, тие се обиделе да ги изгорат телата. Кога увиделе дека немаат време за тоа, тие ги закопале телата на слугинката Демидова, Алексе? и една од ?еркит?. По ова го продолжиле патот кон ?амите и кога ги фрлиле телата повторно се обиделе да ги изгорат истите, но повторно не успеале. По ова телата им биле полиени со солна киселина за да не бидат распознаени телата

Открива?е на телата [ уреди | уреди извор ]

Остатоците од сите членови на семе?ството и нивната послуга со исклучок на две од децата (кои на кра?от биле идентификувани во 2008 година) биле прона?дени во 1991 година и истите биле закопани од страна на руската влада организира??и им државен погреб. За идентификаци?а на коските биле ангажирани неколку служби од зем?ата и странство. Во лаборатори?ата во Бирмингем била земена крв од принцот Филип, сопруг на Елизабета II , чи?а баба била сестра на руската царица Александра. Крвта на Филип се совпаднала со окриените ДНК проби во некои од коските на царицата Александра и на децата.

Погребува?ето се одржало во 1998 година. Телата биле погребани со државни почести во капелата Света Катерина во Санкт Петербург каде биле погребувани поголемиот дел од руските владетели. На погребот присуствувал претседателот Борис Елцин и неговата сопруга, заедно со принцот Михаел од Кент .

На 15 август 2000 година, Руската православна црква на?авила канонизаци?а на семе?ството за нивната "смиреност, трпеливост и кроткост" ^[10] Ме?утоа, како одраз на интензивна дебата, епископите не ги прогласиле Романови како маченици, туку како светци. ^[10] . На 1 октомври 2008 година, Врховниот суд на Руската Федераци?а одлучил дека Никола? Втори и неговото семе?ство биле жртви на политичка репреси?а и биле рехабилитирани ^{[11] [12]} .

Легенди за кра?от на Романови [ уреди | уреди извор ]

Една од на?познатите легенди за кра?от на владее?ето на династи?а Романови е онаа на Григори? Распутин. Распутин ова го напишал во едно писмо до сво?от секретар според кое доколку то? биде убиен од страна на царскиот двор, ниту еден член од семе?ството нема да надживее две години. Исто така во текот на истори?ата се правеле и паралели за датата 6 ма?, ден кога е роден царот Никола?. Според христи?анскиот календар, ово? ден му припа?а на Свети ?ов Многустрадален .

Според друга легенда пак, во 1801 година, вдовицата на убиениот цар Павле I оставила на владетелот ко? ?е ?а управува Руси?а по сто години една кути?а ко?а имала многу важна содржина. Во 1901 година, Никола? и Александра ?а отвориле кути?ата. Послугата само ги слушнала зборовите на Никола? ко? кажал дека 1918 година ?е биде фатална за импери?ата и за династи?ата.

Наводи [ уреди | уреди извор ]