Од Википеди?а ? слободната енциклопеди?а
Светлана Александровна Алексиевич
(
белоруски
:
Святлана Аляксандра?на Алекс?ев?ч
;
руски
:
Светлана Александровна Алексие?вич
;
украински
:
Св?тлана Олександр?вна Алекс??вич
; р.
31 ма?
1948
) ? белоруска
новинарка
и
писателка
ко?а твори на руски ?азик. Во 2014 година била номинирана
[1]
, а во 2015 година добитник е на
Нобеловата награда за литература
.
[2]
Родена е во Украина во градот Станислав (од 1962 година
Ивано-Франковск
) од татко Белорусин и ма?ка Украинка. По завршува?е на училиштето, таа работела како репортер во пове?е локални весници и потоа како кореспондент на литературниот магазин Неман во
Минск
.
[3]
Таа прави новинарска кариера и пишува проза од интерв?уата со сведоците на на?драматичните настани во зем?ата, како
Втората светска во?на
, Советско-авганистанската во?на, Падот на
Советскиот Со?уз
и катастрофата во
Чернобил
. По прогонот од страна на режимот на
Лукашенко
[4]
, таа ?а напушта
Белоруси?а
во 2000 година. Бегалската мрежа на ме?ународни градови ? понудила прибежиште и во текот на следната декада таа последователно живее во
Париз
,
Гетеборг
и
Берлин
. Во 2011 година, Алексиевич се вра?а во Минск.
[5]
[6]
Книгите на Светлана Алексиевич се опишувани како хроника на емоционалната истори?а на советскиот и постсоветскиот човек. На?познати не?зини дела се:
- Во?ната нема женско лице, Минск, 1985
- Последните сведоци, Минск, 1985
- Цинкови момци, 1989
- Ма?епсани од смртта, 1993
- Чернобилска молитва, 1997
- Последните сведоци: сто недетски раскази, 2004
- Време на ?од втора рака“, 2013
- Нобелова награда за литература за 2015 година
- Награда на мирот од германските книжари за 2013 година
- Награда Медичи за 2013 година
|
---|
| 1901-1925
| | |
---|
| 1926-1950
| |
---|
| 1951-1975
| |
---|
| 1976-2000
| |
---|
| 2001-2025
| |
---|
|