Од Википеди?а ? слободната енциклопеди?а
Олтар
? место на кое се извршува жртвен
обред
. Во
христи?анството
, во олтарскиот простор се нао?а ?
чесната трпеза
“, местото каде
свештеникот
му ?а принесува жртвата на
божеството
. Олтарот влече корени од дамнешни верски искуства на човештвото, но е присутен и во современите религии.
Христи?анските храмови се поставуваат во правец исток-запад. Во православните храмови олтарот се нао?а на источната страна, додека ка? католичките цркви олтарот е на западната страна (има исклучоци, на пример во
битолската католичка црква
олтарот се нао?а на исток).
Олтарски простор во христи?анските цркви
[
уреди
|
уреди извор
]
Олтарот
е на?светиот и на?важниот дел на христи?анската
црква
. То? е подигнат во однос на останатиот дел од
храмот
и од средишниот дел (
наосот
) е одвоен со
иконостас
.
Зборот олтар е од
латинско
потекло, од зборот
altare
и значи
жртвеник
,
светилиште
.
Во олтарот се нао?аат:
трпеза
-
престол
,
проскомиди?а
и
?аконик
. На престолот мора да има:
антиминс
,
Свето Евангелие
,
крст
,
дарохранилка
во ко?а се нао?аат матери?ал за причестува?е на болни лица,
мироносница
- потребна за свето крштева?е, све?и,
кандило
и службеник. Проскомиди?ата е место во олтарот, каде се чува сe што е потребно за богослужба:
путир
,
дискос
,
коп?е
,
лажичка
,
богослужбена одежда
...
Олтарот симболично го претставува небото каде престо?ува
Бог
. Се смета за на?свето место во храмот, па во него може да влегуваат само лица посветени на црковната служба.
[1]
Олтарот како тема во уметноста
[
уреди
|
уреди извор
]
-
Олтар во базиликата во
Брестаница
,
Словени?а
-
Олтарот на
лутеранската
црква св. Мариен во
Марбург
, Германи?а
-
Олтарот во лутеранската црква св. Мариен во Марбург, Германи?а
-
Мотив од олтарот на
катедралата
во
Вецлар
, Германи?а
-
Олтарот на црквата св. Мартин во
Касел
, Германи?а
-
Фрескопис во олтарот во Богородица Перивлепта, Охрид
- ↑
?и?ана Стоши?,
?Речник црквених по?мова“
, Завод за у?бенике и наставна средства,
Београд
- ↑
Анте Поповски,
Дрво што крвави
. Скоп?е: Детска радост, Наша книга, Македонска книга, Култура, Мисла, 1991, стр. 143.