Одвеано со виорот

Одвеано со виорот
	Насловна на првото издание на книгата
Автор	Маргарет Мичел
Зем?а	САД
?азик	Англиски
Жанр	Историски роман , Романса
Издавач	Издавачка ку?а Макмили?ан
Издадена	10 ?уни 1936

?Одвеано со виорот“ ( англиски : Gone with the Wind ) ? роман на Маргарет Мичел , об?авен во 1936 година. Припа?а на литературниот поджанр историска романса. Романот, исто така, е опишан и како почеток на класичниот еротско-историски жанр, со тоа имплицира??и дека содржи мала доза на порно . Де?ството се одвива во Округ Кле?тон, ?ор?и?а, и во Атланта за време на американската гра?анска во?на и Реконструкци?ата . Ги опишува искуствата на Скарлет О’Хара, разгалена ?ерка на богат сопственик на плантажи, ко?а по секо?а цел мора да излезе од сиромашти?ата во ко?а ?е западне по Шермановиот ?Марш кон морето“ .

Маргарет Мичел започнала да ?а пишува книгата во 1926 година во слободното време, закрепнува??и од повреда предизвикана од сообра?а?на несре?а. Во април 1935 година, Харолд Латам од ?Макмили?ан“, уредник ко? трагал по нов роман, го прочита тоа што таа го напишала, и во него препознал бестселер. Откако Латам се согласи да ?а об?ави книгата, Мичел 6 месеци ги проверуваше историските референции, и неколкупати ?а променуваше почетната глава од романот. Мичел и не?зиниот сопруг ?он Марш, уредник, ?а уреди?а конечната верзи?а. Мичел прво ги напиша последните моменти од книгата, а потоа случува?ата што довеле до нив.

Мичел незнаеше што се случува со не?зините ?убовници Ред Батлер и Скарлет О’Хара, откако романот завршува, и рече: ??ас мислам дека Ред би можел да на?де неко?а друга ко?а не е толку тешка.“

Мичел за оваа книга доби Пулицерова награда за роман во 1937 г. Книгата беше адаптирана на американски филм во 1939 г. Одвеано со виорот е единствениот об?авен роман на Мичел.

Наслов [ уреди | уреди извор ]

Авторката привремено го насловила романот Утре е нов ден, според неговата последна реченица. Други предложени наслови беа: Трубите пее?а за вистината, Не е под нашето небо, и Носе?е на тешкиот товар. Конечниот наслов е од првата реченица од третата строфа од поемата ?Non Sum Qualis Eram Bonae sub Regno Cynarae“ од Ернест Досон :

Многу заборавив, Синара! однесени од ветрот,

Расфрлени лил?ани, лил?ани кои танцуваат со ро?от,

Да ги исфрлат твоите бледи, загубени рози од умот;

Скарлет О’Хара го користи насловот како фраза кога се прашува себеси дали не?зиниот дом на плантажата наречена ?Тара“ сe уште постои или е ?одвеан со виорот што ?а зафати ?ор?и?а“. Всушност, насловот е метафора за променетиот начин на живот во ?угот по гра?анската во?на. Во контекстот на поемата на Досон за ?Синара“, фразата ?одвеано со виорот“ се однесува на губе?е на еротика. Поемата изразува жале?е на неко? ко? ги загубил своите страсти за неговата ?стара страст“, Синара.

Кратка содржина [ уреди | уреди извор ]

Де?ството се одвива во ?ужниот дел на САД во ?ор?и?а за време на американската гра?анска во?на (1861-1865 г.) и Реконструкци?ата по во?ната (1865-1877 г.). Романот се развива во позадина на бунтот на седум ?ужни држави, ме?у кои и ?ор?и?а, кои об?ави?а нивно одделува?е од САД (?Уни?ата“), и ги формираа Конфедеративните Американски Држави (?Конфедераци?ата“), откако Абрахам Линколн беше избран за претседател, без гласовите од десет ?ужни држави каде што ропството беше легално. Се по?ави спор околу правата на државите ко? ги вклучи африканските робови кои беа работна рака на плантажите со памук низ ?угот. Приказната започнува во април 1861 г. на плантажата ?Тара“, сопственост на едно ирско имигрантско богато семе?ство, О’Хара. Скарлет О’Хара е претставена како шеснаесетгодишната ?ерка на ?ералд и Елен О’Хара, ко?а не е убава, но има вли?ание врз мажите, особено кога ?е и влезат во око. Де?ството започнува еден ден пред мажите да бидат повикани на во?на, а два дена по запалува?ето на тврдината Форт Сумтер.

Има кратки но ?асни описи на ?угот, како сe започнало и се развивало, со главните одлики: стилски и културен француски, ?ентлменски англиски, избегнува?е и исме?ува?е на ирски ?азик. Госпо?ицата Скарлет дознава дека еден од многуте не?зини убавци, Ешли Вилкс, наскоро ?е се сврши со неговата братучеда Мелани Хамилтон. Тоа ?а погодува многу. Наредниот ден на скара ка? Вилкс ка? ?Дванаесетте дабови“, Скарлет му из?авува ?убов на Ешли и то? признава дека таа му се допа?а. Сепак, то? знае дека нема да биде сре?ен во брак со Скарлет поради нивните карактерни разлики. Скарлет му се налутува на Ешли, а то? тоа го прифа?а смирено.

Тогаш Скарлет го запознава Рет Батлер, човек ко? носи елегантна облека и има репутаци?а на лукав човек. Рет бил ве?е влезен во библиотеката кога Ешли и Скарлет влегуваат, и мисли дека е попаметно да остане скриен додека тие разговараат. Рет и аплаудира на Скарлет за не?зиното однесува?е кон Ешли, кое не доликува на една дама. Разбеснета и понижена, Скарлет му вели на Рет дека то? ?не е достоен ни да му ги брише чевлите на Ешли“.

Кога ?а напушта библиотеката и се придружува на другите гости на забавата, таа дознава дека е об?авена во?на и дека мажите ?е се при?ават. Сака??и да му се одмазди на Ешли за неговото одбива?е, Скарлет прифа?а да се омажи за брат и на Мелани, Чарлс Хамилтон. Тие се венчаваат по две недели. Две недели по започнува?ето на во?ната Чарлс умира од мали сипаници. Скарлет е трудна со не?зиниото прво дете. Како вдовица на едва? 16 години, таа ра?а момче, Ве?д Хамптон Хамилтон, крстен по татко му. Биде??и е вдовица таа мора да е облечена во црно и да избегнува разговор со млади мажи. Таа е безнадежна поради ограничува?ата.

Тетка Питипат, ко?а живее со Мелани во Атланта, ?а поканува Скарлет да остане ка? нив. Во Атланта таа се расположува и се зафа?а со работа во болница и шие?е за Конфедеративната арми?а. Скарлет повторно налетува на Рет Батлер на игранка за Конфедераци?ата. Иако Рет верува дека во?ната е само загуба, то? профитира од руше?е на блокади. Мажите мора да наддаваат пари за танц со дама, и Рет понудува ?150 долари во злато“ за танц со Скарлет. Сите се шокирани од понудата на Рет за Скарлет, вдовица ко?а сe уште носи црно. Мелани ?а брани Скарлет биде??и таа ?а поддржува Каузата за ко?а не?зиниот сопруг Ешли се бори.

За Божи? (1863 г.), Ешли е награден со привремено отсуство од арми?ата и се вра?а во Атланта за да биде со Мелани. Во?ната не се одвива добро за Конфедераци?ата. Атланта е под опсада (септември 1864 г.), ?опколена од три страни“, лу?ето па?аат во оча?, додека стотици повредени во?ници на Конфедераци?ата лежат во градот, умираат или се ве?е умрени. Мелани се породува, а само неискусната Скарлет е со неа да и помогне, биде??и сите доктори се зафатени со во?ниците. Приси, млада слугинка, црнка, оча?нички и исплашено плаче, ??енките доа?аат!“. Во ово? хаос, Скарлет е оставена сама на себе, и плаче за комфорот и безбедноста на не?зината ма?ка и Тара. Растроената арми?а на Конфедеративната држава запалува оган до Атланта додека тие бегаат и ?а препуштаат на Арми?ата на Уни?ата.

Мелани ра?а момче по име Бо, и тие мора да на?дат засолниште. Скарлет и вели на Приси да го на?де Рет, но таа се плаши да трча наоколу во мракот. Скарлет на тоа и возвратува ?Зарем си го изгубила разумот?“ Тогаш Приси го нао?а Рет, и Скарлет го моли да ?а земе неа заедно со Ве?д, Мелани, Бо и Приси во Тара. Рет се смее на таа иде?а, но сепак краде изнемоштен ко? и мал вагон, и го следат повлекува?ето на арми?ата од Атланта. На пола пат до Тара, Рет се предомислува и ?а остава Скарлет да се придружи на арми?ата. Скарлет стигнува до Тара каде што не?зиниот татко ?ералд ?а пречекува на скалите. ?асно е дека работите драстично се промениле: ?ералд го изгубил разумот, ма?ката на Скарлет е почината, не?зините сестри се болни од тифусна треска, робовите си заминале по ослободува?ето, ?енките го запалиле целиот памук, и во ку?ата нема храна. Долгата и исцрпувачка борба за опстанок започнува со тоа што Скарлет почнува да работи на поли?ата. Има гладни лу?е кои треба да се нахранат а нема храна. Присутна е и заканата од ?енките кои крадат и палат, и во еден момент Скарлет убива мародер на ?енките со само еден истрел од пиштолот на Чарли, остава??и ?крвава локва ка? носот“.

Голема редица од Конфедеративни во?ници кои се вра?аат дома, застануваат ка? Тара за да ?адат и да се одморат. Два?ца мажи остануваат, инвалиден крекер , Вил Бентин и Ешли Вилкс, ко?што е психички скршен. Животот на Тара полека започнува да се подобрува кога се по?авува нова закана во форма на данок.

Скарлет познава само еден човек ко? има доволно пари да и помогне да го плати данокот, Рет Батлер. Таа оди до Атланта да го на?де но дознава дека то? е во затвор. Напушта??и го затворот, Скарлет налетува на Френк Кенеди, ко? е свршен со не?зината сестра Суелен, и поседува продавница во Атланта. Набрзо сфа?а дека Френк има пари, смислува заговор и му кажува на Френк дека Суелен се предомислила и дека не сака да се омажи за него. Потоа Френк се предава на женствениот шарм на Скарлет и се жени со неа две недели подоцна, верува??и дека ?за првпат во неговиот живот направил нешто романтично и возбудливо“. Сака??и Скарлет секогаш да зрачи и да биде сре?на, Френк и дава пари за таа да го плати данокот на Тара.

Додека Френк е болен, тетка Питипат го негува, а Скарлет ги нао?а сметките во продавницата, и дознава дека многу негови при?атели му должат пари. Таа сега е исплашена за данокот и одлучува дека потребни се многу пари. Таа го презема воде?ето на бизнисот додека то? е отсутен и многумина жители на Атланта се огорчени од не?зините бизнис постапки. Потоа поза?мува пари од Рет и купува пилана ко?а самата ?а управува, на начин ко? не и доликува на една дама. За сре?а на Френк, Скарлет дознава дека е бремена, и тоа ги намалува не?зините активности. Го убедува Ешли да до?де во Атланта и да управува со мелницата, и дека сe уште е за?убена во него. Мелани го убедува и то? ?а прифа?а работата во мелницата. Мелани наскоро станува центар на општествените кругови во Атланта, а Скарлет ра?а дево?че по име Ела Лорена. ?Ела на баба и Елен, и Лорена биде??и тоа беше на?модерното име за дево?чи?а во тоа време“.

Државата ?ор?и?а е под воена власт и животот таму станувал се пострашен. За заштита, Скарлет го чувала пиштолот на Френк напикан во тапацирот на колата. Не?зините патува?а од и до мелницата ?а носат преку еден сиромашен дел на градот каде што живеат криминалци. Една вечер вра?а??и се од мелницата, Скарлет се соочува со два?ца мажи кои се обидуваат да ?а ограбат, но таа успева да побегне со помош на Биг Сем, црнец, поранешен надзорник на Тара. Сака??и да го одмазди нападот врз неговата жена, Френк и К?у Клукс Кланот го напа?аат сиромашниот град, каде што Френк е застрелан. Скарлет повторно е вдовица.

За да го спаси од апсе?е човекот што учествувал во нападот на сиромашниот град, Рет почнува да глуми. То? влегува во домот на Вилкс заедно со Х?у Елсинг и Ешли, пее??и и преправа??и се дека се пи?ани. Офицери на ?енките го распрашува Рет надвор, и то? му кажува дека таа вечер со другите мажи биле во борделот на Били Ватлинг, а потоа Били ?а потврдува таа приказна. Мажите му се должни на Рет биде??и ги спасува, и тоа малку го подобрува нивното мисле?е за него, но нивните жени, со исклучок на Мелани, се бесни што Били Ватлинг е заслужна за спасува?ето на нивните мажи.

Френк Кенеди лежи студен во ковчег во тивкиот споко? на салонот на тетка Питипат. Скарлет жали. Кога Рет доа?а таа пие раки?а од шишето на тетка Пити. Низ солзи му вели на Рет ?Се плашам дека ?е умрам и ?е одам во пеколот“, на што Рет и одговара ?Можеби не постои пекол“. Пред да продолжи да плаче, Рет ?а запросува веле??и ?Секогаш се трудев да те имам, на еден или друг начин“. Скарлет му кажува дека не го сака и дека не сака да се мажи повторно. Сепак, Рет страсно ?а бакнува и во момент на слабост таа се согласува да се омажи со него. Една година подоцна, Скарлет и Рет ?а об?авуваат нивната свршувачка.

Во градот се зборува за претсто?ната венчавка. Госпо?а и господин Батлер трошат многу на нивниот меден месец во ?у Орлеанс. Кога се вра?аат во Атланта, парот се сместува во невестинскиот апартман во Национал Хотел додека се гради нивниот нов дом на Пичтри Стрит. Скарлет одбира модерен дом во стилот на шведска вила, како то? што го видела во ? Харперс Викли “, и црвен тапет, танок црвен тепих и црн мебел од ореово дрво. Рет ?а опишува ку?ата како ?архитектонски хорор“. Кратко по вселува?ето на семе?ството Батлер во новиот дом, саркастичните подбуцнува?а ме?у нив се претвораат во огромни кавги. Скарлет се прашува зошто Рет се оженил со неа. Потоа ?со вистинска омраза во не?зините очи“, му кажува на Рет дека е бремена со дете што не го сака.

Ве?д има седум години во 1869 г., кога неговата сестра Евгени?а Виктори?а, крстена по две кралици, доа?а на свет. Таа има сини очи како ?ералд О’Хара, и Мелани ?а нарекува ?Бони Блу“ , според знамето на Конфедераци?ата.

Кога повторно се чувствува добро, Скарлет оди до мелницата и разговара со Ешли ко? е сам во канцелари?ата. По разговорот таа почнува да верува дека Ешли уште ?а сака и дека е ?убоморен на не?зиниот однос со Рет, и таа помисла ?а возбудува. Таа се вра?а дома и му кажува на Рет дека не сака пове?е деца. Оттогаш, Рет и Скарлет спи?ат во различни соби, и кога Бони ?е има 2 години, спие во мал кревет покра? креветот на татко и (со запалени светла, биде??и се плаши од темница). Вниманието на Рет е целосно насочено кон Бони, то? е луд по неа, ?а разгалува, и се грижи за не?зината репутаци?а кога ?е порасне.

Мелани та?но организира роденденска забава за Ешли. Скарлет оди во мелницата да го задржува Ешли сe до забавата, ретка можност за неа да биде насамо со него. Кога ?е го види ?таа повторно се чувствува како да има 16 години, возбудена и без здив“. Ешли и кажува дека изгледа прекрасно, и се се?аваат на деновите кога биле млади и зборуваат за нивните животи сега. Наеднаш очите на Скарлет се наполнуваат со солзи и Ешли ?а прегрнува. Тогаш Ешли ?а здогледува неговата сестра Инди?а Вилкс како стои на вратата. Озборува?ата за аферата ме?у Ешли и Скарлет почнуваат да се шират уште пред да почне забавата, и доа?аат до ушите на Рет и Мелани. Мелани одбива да прифати такви критики од не?зината золва и ?а брка Инди?а Вилкс од нивниот дом, што предизвикува конфликти во семе?ството. Рет, пи?ан, како што Скарлет никогаш го нема видено, се вра?а дома многу подоцна од неа. Неговите очи се крвави, мрачен е, и се однесува насилно. ?а принудува Скарлет да пие со него. Не сака??и да покаже страв, Скарлет наеднаш пие една пи?ачка, станува од столот, и тргнува кон сво?ата соба. Но Рет ?а застанува и ?а притиснува до ?идот. Скарлет му вели дека е ?убоморен на Ешли, а то? ?а обвинува дека Ешли е ?многу голем залак за неа“. То? и вели дека би можеле да бидат сре?ни заедно ?биде??и ?а сакал и ?а познавал“. Рет тогаш ?а зема во своите раце и ?а носи по скалите до не?зината соба, каде што страста се разгорува.

Наредното утро Рет го напушта градот со Бони и Приси и останува таму 3 месеци. На Скарлет почнува да и недостига Рет, но не е сигурна дали уште ?а сака, биде??и бил пи?ан кога и го кажал тоа. Таа дознава дека е бремена со не?зиното четврто дете.

Денот кога Рет си доа?а дома, Скарлет го чека на скалите. Таа се прашува дали то? ?е ?а бакне, но то? не ?а бакнува за да ?а изнервира. И вели дека е бледа. А таа му кажува дека е бледа биде??и е трудна. Рет саркастично прашува дали таткото е Ешли. Таа го нарекува бесрамник, и му вели дека ни една жена не би посакала негово дете. На тоа Рет и одговара ?немо? да бидеш тажна, можеби ?е имаш спонтан абортус“. На то? коментар Скарлет му се смее, но згазнува настрана и па?а по скалите. За првпат во не?зиниот живот таа е сериозно болна, има скршени ребра и го губи бебето. Рет е безнадежен, и смета дека ?а убил. Пи?ан,во скутот на Мелани, липа и признава дека бил ?убоморен бесрамник.

Скарлет е слаба и бледа, оди на Тара со Ве?д и Ела, за да закрепне од ?зелените поли?а со памук“. Се вра?а здрава и заминува во мелницата ка? Ешли. Забележува дека однесува?ето на Рет е драстично сменето. Трезен е, ?убезен, фин, и навидум незаинтересиран. Иако и недостига стариот Рет, Скарлет е задоволна.

Во 1873 г. Бони има 4 години. Таа е весела и жива, го држи татко и во рака, а то? и дава сe што ?е посака. Дури и Скарлет е ?убоморна на вниманието на Рет. Рет го ?ава ко?от низ градот а Бони седи пред него, но дадилката ?Мами“, инстистира дека не е соодветно дево?че да ?ава ко?, биде??и фустанот лета нагоре. Рет ?а послушува и и купува на Бони шетландско пони , кое таа го нарекува ?Мистер Батлер“, и ?а учи да го ?ава со нозете настрана. Потоа Рет изна?мува момче на кое му пла?а 25 центи за да го научи Мистер Батлер да прескокнува дрвени пречки. Кога Мистер Батлер ?е научи да скока пречка висока околу 30 см., Рет ?а качува Бони и ги прескокнуваат пречките и грмушките со рози на тетка Мели.

Облечена во не?зината сина кадифена облека за ?ава?е со црвен пердув на не?зината капа, Бони го тера татко и да ?а крене пречката повисоко. То? се сложува, веле??и и да не плаче потоа ако падне. Бони и довикува на ма?ка и ?Гледа? ме!“. Понито галопира кон дрвената пречка, но се сопнува, руше??и го дрвото. Мистер Батлер се тркала на зем?ата, застанува на нозете и тргнува со празно седло. Малата госпо?ица ?Бони Блу“ Батлер е мртва.

По смртта на Бони, Рет е често пи?ан и разбушавен, додека Скарлет, иако е во длабока жалост, подобро се справува со ситуаци?ата. Малку подоцна, со предвремената смрт на Мелани Вилкс, Рет одлучува дека го сака само мирот што некогаш го имал на ?угот, и ?а напушта Атланта за да го прона?де то? мир. Во ме?увреме, Скарлет сонува за ?убовта што толку време ?а одбегнувала. Сепак, таа сe уште ?а има Тара, и е решена повторно да го освои Рет, и си вели ?утре е нов ден“.

Дискуси?а во врска со содржината [ уреди | уреди извор ]

Структура [ уреди | уреди извор ]

Маргарет Мичел ?а напиша Одвеано со виорот хронолошки, врз основа на животот и искуствата на главниот лик, Скарлет О’Хара, од не?зиното детство до зрелоста. (Во романот, од 1861- 1873 г., Скарлет расте од 16 години до 28 години). Во раскажува?ето на приказната е употребена литературната техника билдунгсроман што означува тип на роман во ко? е опишано моралното и психолошкото созрева?е на главниот лик од млад до неговата зрелост. Расте?ето и образованието на Скарлет О’Хара е под вли?ание на случува?ата од тоа време. Мичел употребува мазна линеарна наративна структура. Романот е познат по сво?ата разбирливост. Содржината е богата со ликови полни со живот.

Ропство [ уреди | уреди извор ]

Ропството во Одвеано со виорот е како позадина на други важни работи во приказната. Роман за ?ужните плантажи (исто така позната како Анти-Том литература) од почетокот на 19 век, кулминира??и во Одвеано со виорот, е напишан од перспективата на робовладетелите и насто?ува да ги прикаже робовите како послушни и сре?ни.

Ликовите во романот се поделени во две основни групи според класата: сопственици на плантажи од белата раса, како Скарлет и Ешли, и домашните помошници од црната раса. Робовите во Одвеано со виорот се главно верни слуги, како Мами, Порк, Приси и чичко Питер. Во споредба со другите романи, во романот на Мичел, слугите се на на?високо ниво. И покра? тоа што Прокламаци?ата за еманципаци?а од 1863 г. и последователно Тринаесеттиот амандман од 1865 г. ги ослободи, тие сепак остануваат покра? своите господари. За слугите кои останале на Тара, Скарлет вели ?Во нив имаше неуништлива верност, неуморност и ?убов што не може да се купи“.

Робовите кои работат во поли?ата се на?ниската класа во системот на подредува?е на Мичел. Тие заедно со надзорникот, Биг Сем, се однесени од Конфедераци?ата да копаат ?ами, и никогаш не се вра?аат на плантажата. Сепак Мичел пишува дека има робови од поли?ата кои биле ?ло?ални“ и одбиле да ?а користат сво?ата слобода“, но во романот нема такви ликови кои останале на плантажата по нивното ослободува?е.

?е?мс Стерлинг, британски писател ко? во 1857 ги посетил ?ужните Соединети Држави, ?а опишува разликата ме?у ку?ните помошници и робовите во поли?ата, во сво?ата книга ?Писма од зем?ата на робовите“:

?Во проценува?ето на благососто?бата на робовите, неопходно е да се направи разлика ме?у нивните состо?би. На?големата разлика во поглед на нивната благососто?ба е ме?у ку?ните помошници и слугите на фармата од една страна, и работниците на поли?ата од друга страна. Состо?бата на ку?ните помошници е релативно подобра“.

Вили?ам Велс Браун, во 1847 г. об?ави расказ за робовите, во ко? зборува за разликите во состо?бите на ку?ните помошници и работниците во поли?ата:

?Во време кога господин Кок беше надзорник, ?ас бев ку?ен помошник - ситуаци?а ко?а ?а претпочита работникот на поле, биде??и бев подобро нахранет, подобро облечен, не бев приморан да скокнам да ?а отворам вратата, туку можев да отворам многу подоцна. Често лежев и го слушав звукот на камшикот и писка?ата на робовите“.

Иако романот е над 1000 страници, Мами никогаш не помислила каков би и бил животот далеку од Тара. Таа ?а гледа не?зината слобода како доа?а и си оди, веле??и со задоволство ??ас сум слободна г-ца Скарлет, не можеш да ме пратиш негде каде што не сакам да одам“ , но таа се чувствува одговорна за ?Дево?чето на госпо?а Елен“.

Осумнаесет години пред об?авува?ето на Одвеано со виорот, во една стати?а насловена ?Старата црна мами“, об?авена во ?Конфедерет Ветеран“ во 1918 г. е опишан погледот на романтизмот врз ликот на мами , што се пренесе во литературата на ?угот:

'' ?...Поради не?зината верност и посветеност, таа е бесмртна во литературата на ?угот; се?ава?ето на неа никогаш нема да избледи и ?е живее во приказните за оние ?стари добри времи?а““.

Мики МекЕл?а во сво?ата книга Припива?е до мами, сугерира дека митот за верната слугинка, во лик на мами,се провлекува биде??и белите Американци сакаат да живеат во свет каде што Афроамериканците не се гневни поради неправедноста на ропството.

На?продаван роман против ропството од 19-от век е Колибата на чичко Том, од Хариет Бичер Стоу, об?авена во 1852 г. Во одвеано со виорот се спомнува дека ?енките ?а прифатиле Колибата на чичко Том како ?второ откритие на Библи?ата“. Долготра?ниот интерес за Колибата на чичко Том и за Одвеано со виорот, резултираше со провлекува?е на стереотипите од 19-от век за афроамериканските робови. Сепак, по об?авува?ето, Одвеано со виорот стана по?довна точка за наредните и црни и бели писатели кои пишувале за ?угот.

Убавица од ?угот [ уреди | уреди извор ]

Убавица од ?угот е тип на млада жена од ?ужните краишта на Америка од повисоката класа. Не?зината привлечност не е физичката убавина туку не?зиниот шарм. Таа е пример за правилно однесува?е на една жена. Хероината во романот, Скарлет О’Хара, ко?ашто не е убава но е шармантна, претставува убавица од ?угот.

За младата Скарлет, идеална убавица од ?угот претставува не?зината ма?ка, Елен О’Хара. Во едно ?Истражува?е за Скарлет“, об?авено во ??у?оркер“ , Клауди?а Рот Перпонт напиша:

?Убавицата од ?угот е подвид на ?дама“ од 19-от век... За Скарлет идеалот е содржан во не?зината обожувана ма?ка, светата Елен, ко?ашто не можеш да ?а видиш навалена на столот на ко? седи, и кога не е расположена таа манифестира смиреност.“

Сепак, Скарлет не одговара целосно на ово? опис. Катрин Ли Сеидл, во сво?ата книга Убавицата од ?угот во американски роман, напиша:

?... дел од неа се обидува да се бунтува против ограничува?ата во кодексот на однесува?е што се обидува да ?а претвори во нешто неприродно.?

Скарлет, како фигура на разгалена убавица од ?угот, доживува пресврт во однос на богатството, и преживува да ?а обнови Тара и сво?ата самопочит. Негативните одлики на Скарлет, не?зината нечесност, лукавост, манипулативност и површност, во контраст со добрите одлики на Мелани, доверба, самопожртвува?е и верност, и помагаат на Скарлет да преживее во ?угот по во?ната, и да започне со извршува?е на не?зиниот на?голем интерес, праве?е на пари.

Бракот е нешто кон што цели секо?а ?ужна убавица, и сите општествени и образовни определби се насочени кон таа цел. И покра? во?ната и загубата на погодни мажи за брак, младите дево?ки сепак целат кон маже?е. Според законот и Конвенци?ата на ?ужното општество, глава во семе?ството е возрасен, бел маж, ко? поседува имот, и ги учеле сите бели жени и Афроамериканки да бараат заштита и неко? што ?е ги води, биде??и тие не се способни за разумни одлуки и самоконтрола.

За време на гра?анската во?на, жените од ?угот играат главна улога во волонтира?е како медицински сестри во импровизираните болници. Многу од нив биле жени од средната и од високата класа кои никогаш не работеле за плата ниту пак имале влезено во болница. Една таква медицинска сестра беше Ада В. Бакот, млада вдовица ко?а изгубила две деца. Бакот до?де од богато семе?ство со плантажа во ?ужна Каролина, кое поседувало 87 робови.

Есента 1862 г., законите на Конфедераци?ата беа променети, и дозволуваа вработува?е на жените во болници како членови на Медицинскиот оддел на Конфедераци?ата. Ке?т Куминг, 27 годишна медицинска сестра од Моба?л, Алабама, во сво?от весник ги опиша примитивните услови во болниците:

?Лу?ето се во ходникот, во чекалните, и напикани во мали соби. Отпрвин ми се слоши и ми се заврти во главата од воздухот поме?у толкава маса на лу?е, но набрзо се навикнав. Мора да се движиме, и кога им даваме нешто на лу?ето, клечиме во вода и во крв, но не размислуваме за тоа.“

Битки [ уреди | уреди извор ]

Гра?анската во?на заврши на 26 април 1865 г. кога генералот на Конфедераци?ата, ?онстон, ?а предал сво?ата арми?а на генералот на Уни?ата, Шерман. Во Одвеано со виорот се спомнуваат следните битки:

Седумдневна битка, 25 ?уни- 1 ?ули 1862 г., Ричмонд, Вир?ини?а, победа на Конфедераци?ата.
Битката на Фредериксбург, 11-15 декември 1862 г., Фредериксбург, Вир?ини?а. Победа на Конфедераци?ата.
Раци?ата на Стре?т, 19 април- 3 ма? 1863 г., северна Алабама. Колонел Стре?т од Уни?ата и неговите лу?е беа заробени од страна на генералот на Конфедераци?ата, Натан Бедфорд Форест.
Битката ка? Чанселосвил, 30 април- 6 ма? 1863 г., во округот Спотсилвани?а, Вир?ини?а, во близина на селото Чанселосвил, победа на Конфедераци?ата.

Ешли Вилкс е стациониран на реката Рапидан, Вир?ини?а, зимата 1863 г., и подоцна заробен и пратен во логор на Уни?ата, Рок А?ланд.

Опсадата ка? Виксбург, 18 ма?- 4 ?ули 1863 г., Виксбург, Мисисипи, победа на Уни?ата.
Битката ка? Гетисбург, 1-3 ?ули 1863 г., водена во и околу градот Гетисбург, Пенсилвани?а, победа на Уни?ата. ?Тие очекуваа смрт. Не очекуваа пораз“.
Битката ка? Чатануга, ноември-декември 1863 г., Тенеси, победа на Уни?ата. Градот стана место за снабдува?е и логистичка база за Шерман во борбата во Атланта во 1864 г.
Борба во Атланта, ма?-септември 1864 г., северозападна ?ор?и?а и областа околу Атланта:

Генералот на Конфедераци?ата ?онстон се бори и се повлекува од Далтон (7-13 ма?), кон Ресаца (13-15 ма?), до планината Кенесоу (27 ?уни). Генералот на Уни?ата Шерман страда од големи загуби поради закотвената арми?а на Конфедераци?ата. Спречен да помине преку Кенесоу, Шерман ?а свртува неговата арми?а околу реката Чатахоче, каде што од спротивната страна на реката ги чека арми?ата на Конфедераци?ата. Уште еднаш генералот Шерман ?а напа?а Конфедеративната арми?а од двете страни, принудува??и го ?онстон да се повлече до Пичтри Крик (20 ?ули), околу 8 километри северозападно од Атланта.

Битката ка? Атланта, 22 ?ули 1864 г., ?угоисточно од Атланта. Градот нема да се предаде сe до 2 септември 1864 г. Големи загуби за генералот на Конфедераци?ата Худ.
Битката ка? црквата Езра, 28 ?ули 1864 г., неуспешен напад на Шерман, западно од Атланта каде што пругата влегува во градот.
Битката ка? Уто? Крик, 5-7 август 1864 г., неуспешен обид на Шерман да ?а помине железничката лини?а до Атланта од исток, голема загуба за Уни?ата.
Битката ка? ?онсбороу, 31 август- 1 септември 1864 г., Шерман успешно ги поминува железничките линии од ?уг, и влегува во Атланта. Градот беше напуштен од Худ и потоа заземен од трупите на Уни?ата, сe до кра?от на во?ната.
Борбата ка? Савана, се води околу ?ор?и?а во ноември и декември 1864 г.

Совршен убавец [ уреди | уреди извор ]

Ешли Вилкс е совршениот убавец од ?угот. То? е наследник на плантажа, и знаеше дека каузата на Конфедераци?ата умира со заклучува?ето на американската гра?анска во?на. Името на Ешли означува бледост. Неговата ?бледа кожа соодветствува на иде?ата за кра? на Конфедераци?ата“.

То? размислува да ?а напушти ?ор?и?а за да оди во ?у?орк, но ако заминел ?е бил типичен карпетбагер (неко? од северот што се преселува во ?угот по американската гра?анска во?на, за подобар живот). Ешли огорчен од во?ната , и вели на Скарлет дека по предава?ето бил ?во состо?ба на забавува?е на животните процеси“. То? на Тара се чувствува како ?товар на човештвото“ и самиот себеси се гледа како ?помалку маж“.

Ешли, ?сон на млада дево?ка за совршен витез“, самиот е како млада дево?ка. Со неговите ?очи на поет“, Ешли има ?женствена чувствителност“. Скарлет е лута за ?клеветата врз Ешли за неговата женственост“, кога не?зиниот татко и вели дека семе?ството Вилкс се ?родени квир“. (Мичел го користи зборот квир во сексуална конотаци?а, биде??и во 1930 г. то? збор се поврзувал со хомосексуалност). Женственоста на Ешли произлегува од неговата по?ава, недостатокот на сила и сексуална импотенци?а. ?ералд тврди дека то? ?ава, игра покер и пие како ?вистински маж“, но длабоко во себе то? не е таков. Ешли на сво?ата кравата носи глава од медуза, што е олицетворение на кастраци?а.

Ешли не е единствениот ?убовен интерес на Скарлет кому му недостасува машкост, не?зините сопрузи, Чарлс Хамилтон ?како теле“, и Френк Кенеди ?како стара слугинка во хеланки“, се исто така немажествени. Мичел ?а критикува мажественоста во ?ужните општества по Реконструкци?ата. Дури и Рет Батлер, добро одржуваниот убавец, е женствен или ?како ге?“. Чарлс, Френк и Ешли ?а претставуваат импотенци?ата на ?угот по во?ната. Нивната мо? и вли?ание се намалени.

Скалаваг [ уреди | уреди извор ]

Зборот скалаваг се дефинира како мрзливец, скитник, непринципиелен. Исто така има и посебно значе?е по гра?анската во?на, како епитет на белец од ?угот ко? своеволно ги прифа?а реформите на Републиканците. Мичел го дефинира поимот како ?Лу?е од ?угот кои извлекуваат профит од Републиканската парти?а“. Рет Батлер е обвинет дека е ?проклет скалаваг“. Освен нив, посто?ат и други видови на ништожници во романот: ?енките, карпетбагерите, Републиканците, проститутките и надзорниците. На почетокот на во?ната Рет е наречен ?ништожник“ поради неговата ?себична заработка“ од руше?е на блокади.

Рет го презираат биде??и е скалаваг. То? е ?мрачен, мистериозен и малку злобен херо? изгубен во светот“. Литературните научници ги идентификувале одликите на првиот сопруг на Маргарет Мичел, Бариен ?црвен“ Апшоу, во ликот на Рет. Други пак го споредуваат со итали?анскиот глумец Рудолф Валентино, кого Маргарет Мичел го интерв?уирала кога била репортер во ?Атланта Журнал“. Фиктивниот херо? Рет Батлер има ?темно лице, блескави заби и темни очи“. То? е ?мангуп, непринципиелен, без совест или чест“.

Темна страна на сексуалноста [ уреди | уреди извор ]

На?страстен и мажествен лик во романот е Рет со кого Мичел ?а поврзува ?темната страна на сексуалноста“ и ?црн ?авол“. Понатаму романтичниот херо? на Мичел е обоен- црно и кафено. Симболичната црна слика за Рет е ставена во контекст на две други слики: митскиот црн силувач и црниот арапски Шеик, игран од страна на Рудолф Валентино во филмот Шеикот. Со стратешкото сместува?е на Рет во оваа слика, Мичел истовремено игра со расната вознемиреност и сексуалните фантазии. Демоните на Рет се проститутките и алкохолот, прикажани преку неговата интимност со Били Ватлинг, во чи?што бордел то? често живее и се пи?анчи. ?Црниот силувач звер“ е поврзан со алкохол. Рет е ?огромно страшно црно и безлично суштество “ кога се по?авува пред Скарлет, пи?ан од ?убомора, вечерта на забавата на Ешли. То? и ги покажува на Скарлет неговите ?долги кафеави раце“ и вели ?Би можел да те распарчам со нив“.

Кога ?црното лице“ на Рет ?е се спротивстави на Скарлет ко?а има ?кожа бела како магноли?а“, двата главни лика претставуваат пар со различна раса, и нивната романса претставува расен конфликт.

Сцената во спалната соба на Рет и Скарлет (глава 54) е на?често протолкувана како силува?е што треба да го претставува стравот на Реконструкци?ата од насилството на белците врз црнците во ?угот. Други претпоставуваат дека книгата е напишана врз фантази?а за силува?е. Во еден дел од сцената ?опасниот ?убовник“ ?а носи Скарлет преку скалите во нивната прва средба со еротиката. Во друг дел, се случува силува?е во брак.

Ликови [ уреди | уреди извор ]

Главни ликови [ уреди | уреди извор ]

Ке?ти Скарлет (О’Хара) Хамилтон Кенеди Батлер: Главниот лик во романот, Скарлет, со не?зината ирска крв, секогаш варира со француските уче?а за стилот од не?зината ма?ка Елен О’Хара. Скарлет се мажи за Чарлс Хамилтон, Френк Кенеди и Рет Батлер, а цело време посакува да се омажи со Ешли Вилкс. Има три деца, по едно од секо? маж: Ве?д Хамптон Хамилтон (син на Чарлс Хамилтон), Ела Лорена Кенеди (?ерка на Френк Кенеди), и Евгени?а Виктори?а ?Бони Блу“ Батлер (?ерка на Рет Батлер). Таа го губи не?зиното 4-то дете, единственото што го посакувала,кога за време на расправи?а со Рет таа случа?но па?а по скалите. Скарлет пота?но и се потсмева на Мелани Вилкс, жената на Ешли, ко?ашто кон Скарлет покажа само ?убов и посветеност, и ?а сметаше за сво?а сестра биде??и Скарлет се омажи со не?зиниот брат Чарлс. Скарлет не е свесна за големината на ?убовта на Рет кон неа, или дека би можела да се за?уби во него.
Капетан Рет К. Батлер: Обожавател на Скарлет и не?зин трет маж, Рет е често одбегнуван во ?авноста поради неговото скандалозно однесува?е а некогаш прифатен поради неговиот шарм. Рет из?авува дека не е маж за брак и ?а запросува Скарлет, но се жени со неа по смртта на Френк Кенеди, об?аснува??и дека нема да дозволи да ?а изгуби поради неко? друг, биде??и по смртта на Френк веро?атно нема да и требаат пове?е пари. На кра?от на романот Рет и признава ?Те сакав ама не смеев да ти покажам, биде??и си многу брутална со тие што те сакаат“.
Ма?ор ?ор? Ешли Вилкс: Галантниот Ешли се жени со сво?ата братучеда Мелани, биде??и ?мора да се ожениш со неко? сличен на тебе, инаку нема да бидете сре?ни“. То? е почитуван човек, и станува во?ник на арми?ата на Конфедеративните држави иако вели дека по смртта на сво?от татко, ако во?ната не ги ослободи робовите, то? ?е ги ослободи своите робови. Иако многумина од неговите при?атели и роднини загинале во во?ната, то? преживува и ги трпи бруталните последици од неа. Ешли беше ?совршениот витез“ во очите на Скарлет, и покра? не?зините три брака ?Таа го сакаше, го посакуваше и не го разбираше“.
Мелани (Хамилтон) Вилкс: Братучеда и воедно жена на Ешли, Мелани, е смирена, споко?на и грациозна жена од ?угот. Како што се развива приказната, таа постепено станува физички послаба, на?прво од не?зиното породува?е, а потоа и од ?напорната работа на Тара“ , и на кра? умира по спонтан абортус. Како што вели Рет ?Таа никогаш немала сила. Имаше само срце“.

Споредни ликови [ уреди | уреди извор ]

Арчи: Поранешен затвореник и во?ник на Конфедераци?ата ко? е осуден за убиство на сво?ата неверна жена, на?прво е вработен од Мелани, а потоа станува инструктор по возе?е на Скарлет.
Вил Бентин: ? Крекер од ?ужна ?ор?и?а“, во?ник на Конфедераци?ата и рамо за плаче?е на сите. То? ?а губи ногата во во?ната и оди со помош на дрвен стап. Семе?ството О’Хара го земаат на своето патува?е кон дома по во?ната, и по неговото закрепнува?е, останува на Тара да ?а води фармата. ?убимец е на Карен О’Хара, но нивната врска е невозможна биде??и таа одлучува да стане калу?ерка. ?а засакува Тара и не сака да ?а напушти. Подоцна се жени со Суелен и со неа има на?малку едно дете.
Евгени?а Виктори?а ?Бони Блу“ Батлер: Саканата, убава ?ерка на Скарлет и Рет, со силна вол?а, со ирски изглед и карактер на ?ералд О’Хара, со сини очи како неговите.
Децата Клаверт: Ре?форд, Ке?д, Кетлин: Соседи на семе?ството О’Хара од друга плантажа. Кога е мала, Кетлин Клаверт и е другарка на Скарлет.
Дилси: Жена на Порк, робинка, со мешано индиско и африканско потекло. Скарлет го тера не?зиниот татко да ?а купи Дилси од ?он Вилкс, и како услуга на Дилси, да ?а купи и не?зината ?ерка Приси.
Момчи?ата Фонтен: ?о, Тони, Алекс: познати по сво?от темперамент. ?о загинува во Гетисбург, додека Тони го убива ?онас Вилкерсон во бар, и заминува за Тексас, остава??и го Алекс да се грижи за нивната зем?а.
Чарлс Хамилтон: Брат на Мелани и првиот сопруг на Скарлет. То? е срамежливо и мило момче.
Тетка Питипат Хамилтон: Не?зиниото вистинско име е Сара ?е?н Хамилтон, но во детството го стекнала прекарот Питипат поради начинот на ко? одела на не?зините мали нозе. Тетка Питипат е стара неомажена жена ко?а живее во ку?а со црвени цигли, во мирен дел на Пичтри Стрит во Атланта. Половина од ку?ата е во сопственост на Скарлет (по смртта на Чарлс Хамилтон). Финансиските работи на Питипат ги раководи не?зиниот брат, Хенри, кого таа не го сака многу. Тетка Питипат, со помош на робот Чичко Питер, ги одгледува Мелани и Чарлс Хамилтон по смртта на нивниот татко.
Ве?д Хамптон Хамилтон: Син на Скарлет и Чарлс, роден на почетокот на 1862 г. Крстен е по неговиот татко командант Ве?д Хамптон Трети.
Ела Лорена Кенеди: Неубава, ?ерка на Скарлет и Френк.
Френк Кенеди: Бивш свршеник на Суелен О’Хара и втор маж на Скарлет, постар и непривлечен маж. То? на?рпво ?а запросува Суелен, но потоа Скарлет го кради за себе, со цел да има доволно пари да ги плати даноците на Тара. Френк не може да го сфати стравот на Скарлет и не?зината оча?на борба за преживува?е по во?ната. То? не сака да биде безмилосен во работата, како што Скарлет бара од него. Без знае?е на Скарлет то? е та?но вклучен во К?у Клукс Кланот . Сака??и да ?а одбрани честа на Скарлет откако е нападната, то? е ?застрелан во главата“ како што тврди Рет Батлер.
Мами: На?прво била роб на бабата на Скарлет, и ?а одгледала ма?ката на Скарлет Елен О’Хара, а потоа и е дадилка на Скарлет. Мами е ?главна на плантажата“.
Д-р. Мид: Доктор во Атланта, ко? се грижи за повредените во?ници за време на опсадата, со помош на Мелани и Скарлет. Неговите два сина се убиени во во?ната, постариот Дарси во Гетисбург, а помладиот Фил како член на Внатрешната Конфедеративна Стража за време на Битката ка? Атланта.
Г-?а Мериве?тер: Се дружи со Тетка Питипат, г-?а Елсинг и г-?а Мид. По во?ната, заработува продава??и домашни пити, и на кра?от отвора сво?а пекарница.
Каролин А?рин (?Карен“) О’Хара: На?малата сестра на Скарлет, ко?а за време на Битката ка? Атланта исто така беше болна од тифусна треска. Таа е занесена по бунтовниот црвенокос Брент Тарлетон, ко? по свршувачката со неа, е убиен во во?ната. Таа никогаш не ?а преболува неговата смрт и неколку години подоцна станува калу?ерка.
Елен (Робилард) О’Хара: Грациозната ма?ка на Скарлет со француско потекло, се мажи за ?ералд О’Хара, ко? е 28 години постар од неа, откако не?зината вистинска ?убов Филип Робилард е убиен во тепачка во бар. Елен раководи со дома?инството, и се грижи за црни робови, како и за сиромашни бели деца. Откако се грижи за Еми Слатери, се разболува од тифусна треска и умира во август 1864 г.
?ералд О’Хара: Таткото на Скарлет со ирско потекло, и одличен ?авач на ко?и, ?ералд, често пи?ан прескокнува огради со неговиот ко?, и на кра?от умира од тоа. По смртта на сво?ата жена Елен, ?ералд го губи разумот.
Сузан Елинор (?Суелен“) О’Хара: Средната сестра на Скарлет, ко?а се разболува од тифусна треска за време на Битката ка? Атланта. По во?ната, Скарлет и го краде свршеникот Френк Кенеди. Подоцна Суелен се мажи за Вил Бентин и има на?малку едно дете со него.
Момчи?ата О’Хара: Три машки деца на Елен и ?ералд О’Хара кои умираат како новороденчи?а и се закопани на околу 90 метри од ку?ата во Тара под искривени елки. На секо?а надгробна плоча е напишано ??ералд О’Хара ?униор“.
Чичко Питер: постар маж и роб. То? е и инструктор по возе?е на Тетка Питипат, и секогаш ги имаше при рака не?зините миризливи соли. Чичко Питер се грижи за Мелани и Чарлс Хамилтон кога се млади.
Порк: Слуга на ?ералд О’Хара, и неговиот прв роб. ?ералд го добил Порк како награда за победа во покер (како што ?а добил и плантажата Тара,но во неко?а друга парти?а на покер). Кога ?ералд умира, Скарлет му го поклонува на Порк неговиот ?ебен часовник. Таа сакаше да го изгравира часовникот со зборовите ?Од семе?ството О’Хара, за Порк- добар и верен слуга“, но Порк ?а одби понудата.
Приси: Дете-роб, ?ерка на Дилси. Скарлет ?а зема Приси како помошничка кога оди да живее во Атланта со Тетка Питипат.
?улали и Паулин Робилард: Омажени сестри на Елен О’Хара кои живеат во Чарлстон.
Филип Робилард: Братучед на Елен О’Хара и не?зина прва ?убов. Умира во тепачка во еден бар во ?у Орлеанс околу 1844 г.
П?ер Робилард: Татко на Елен О’Хара. Верен презвитери?анец иако неговото семе?ство римокатоличко. Помислата дека неговата ?ерка се замонашила е полоша и од таа дека се мажи за ?ералд О’Хара.
Биг Сем: Силен, издржлив, вреден роб ко? во беззаконието по во?ната ?а спасува Скарлет од безмилосните крадци.
Еми Слатери: ?ерка на Том Слатери, е сиромашна дево?ка чиешто семе?ство живее во три акри покра? мочуришта. Еми има вонбрачно дете со ?онас Вилкерсон- ?енки и надзорник на Тара. Детето умира. Потоа Еми се мажи за ?онас, по во?ната имаат пари и сакаат да ?а купат Тара, но Скарлет е навредена и ?а одбива понудата.
Беатрис Тарлетон: Зафатена жена, ко?а се справува со огромна плантажа со памук, стотици црнци, осум деца, и со на?големата фарма за ко?и во ?ор?и?а. Таа е темпераментна. Забрането беше да се камшикуваат ко?ите или робовите, но таа понекогаш ги удираше не?зините момчи?а, без да ги повреди.
Момчи?ата Тарлетон: Бо?д, Том, и близнаците Брент и Ст?уард: Црвенокосите момчи?а Тарлетон, беа често со гребнатинки, обожаваа да се шегуваат и да озборуваат, и според нивната ма?ка беа ?полоши и од египетските чуми“. Ако имаше потреба, г-?а Тарлетон ги удираше по грбот со не?зиниот камшик за ?ава?е, но на?млаку го удираше Бо?д, ко? беше на?стар и на?низок. Неразделните близнаци Брент и Ст?уард, на свои 19 години беа високи околу метар и 80 см. Сите четворица беа убиени во во?ната, близнаците се оддели?а само во Битката ка? Гетисбург. Бо?д беше закопан во Вир?ини?а, но нико? не знае каде точно.
Дево?чи?ата Тарлетон: Хети, Камила, ’Ранда и Бетси: Прекрасните дево?чи?а Тарлетон имаа различни ни?анси на црвена коса.
Били Ватлинг: Проститутка и сопственичка на бордел. Били е прикажана како ло?ална на Конфедераци?ата. Мелани и вели дека ?е ?а поздрави кога ?е ?а види на улица, но Били и вели да не го прави тоа.
?онас Вилкерсон: ?енки, надзорник на Тара пред гра?анската во?на.
Бо Вилкс: Синот на Мелани и Ешли. Роден во Атланта за време на опсадата, и по ра?а?ето веднаш е пренесен во Тара.
Хани Вилкс: Сестра на Инди?а и Ешли Вилкс. Има ?чуден изглед на за?ак“. Така е наречена биде??и нико? не го дискриминира, и сите ги сака.
Инди?а Вилкс: Сестра на Хани и Ешли Вилкс. Инди?а е обична.
?он Вилкс: Сопственик на ?Дванаесетте даба“ и татко во семе?ството Вилкс. То? е образован, грациозен и мил. Убиен е за време на Битката ка? Атланта.

Теми [ уреди | уреди извор ]

Преживува?е [ уреди | уреди извор ]

Скарлет и Рет се борци биде??и се адаптираат на промените од во?ната и Реконструкци?ата.

?убов и чест [ уреди | уреди извор ]

Дури на кра?от на романот Скарлет сфа?а што е ?убов.

Во?ната и не?зините последици [ уреди | уреди извор ]

Одвеано со виорот го прикажува вистинскиот хорор од во?ната.

Значе?е на боите [ уреди | уреди извор ]

Бо?а

Поврзана со...

Значе?е

Симболичко значе?е

Црвена

Скарлет

Оган

Елементарна (?ти се елементарна како оган, ветар и диви нешта“)

Зелена

Тара

Зем?а

Ма?ка (?зем?ата каде што живеат им е како ма?ка“)

Сила (?таа е како ?инот Антеус, ко? секо? пат кога ?е ?а допреше ма?ката Зем?а, стануваше сe посилен“)

Прифа?а?е на романот [ уреди | уреди извор ]

Критики [ уреди | уреди извор ]

Продажбата на романот на Маргарет Мичел, летото 1939 г., со речиси невидена цена од три долари, достигна сума од околу еден милион до кра?от на декември.

Хершел Брикер, критичар од ??у?орк Ивнинг Пост“, ?а пофали Мичел за начинот на ко? ?ги употреби сите технички финти со кои нашите романописци си играат последниве 20 години“.

Ралф Томпсон, критичар на книги за ??у?орк Та?мс“, ?а критикуваше должината на романот, и во ?уни 1936 г. напиша:

?Имам чувство дека книгата е без кра?, подобро би било да е, да речеме, 500 страни, но ова го кажува еден рецензент ко? се изнамачи, а сака да биде праведен критичар. Скоро секо? читач, без сомнение, ?е се согласи дека едно по дисциплинирано и посредено дело поубаво ?е ?а долови темата“.

Критики поради расните и етничките теми [ уреди | уреди извор ]

Една критика на Одвеано со виорот е во врска со портретот на Афроамериканците во ?угот во 19-от век. На пример, поранешните работници во поле (во почетокот на Реконструкци?ата) се опишани дека се однесуваат како ?неинтелигентни суштества, што е и очекувано од нив. Како ма?муни или мали деца кои се губат ме?у скапоцени предмети, чи?ашто вредност не ни можат да ?а сфатат, тие трчаат диво, или поради перверзно задоволство или едноставно поради нивното незнае?е“.

Исто така се зборуваше дека Мичел ?а минимизира насилната улога на К?у Клукс Кланот. Авторот на бестселери, Пет Конро?, во неговиот предговор за подоцнежното издание на романот, го опишува портретот на К?у Клукс Кланот, претставен од Мичел, како да ?а има ?истата романтизирана улога што ?а има во Ра?а?е на наци?а, и изгледа како да е еден вид на комбинаци?а од Елкс Клубот и здружение на ?авачи“.

Во врска со историските грешки во романот, историчарот Ричард Н. Курант укажува:

За жал, Одвеано со виорот, навистина без сомнение овековечува многу митови за Реконструкци?ата, со особена почит кон црнците. Маргарет Мичел не потекнува од нив, и млад писател едва? може да биде обвинет за незнае?е на она што поголемиот дел од зрелите професионални историчари не го знаеле многу години.

Де?вид О’Конел во сво?ата книга од 1996 г., Ирските корени на Одвеано со виорот на Маргарет Мичел, напиша: ?Во Одвеано со виорот Мичел не го согледува расното угнетува?е и ?неразделноста на раса и пол“ што ?а дефинира ликот на ?ужната убавица Скарлет. Исто така има комплексности во начинот на ко? Мичел се справува со расните проблеми. На пример, една ?енки жена ?а прашува Скарлет за совет, ко? да го на?ми за дадилка на не?зините деца; Скарлет и препорачува да на?ми ?црна жена“, од што и се гади на ?енки жената, ко?ашто бара ирска помошничка ?игумени?а“. Афроамериканците и ирските Американци се третирани на ист начин“. О’Конел тврди дека етничките навреди кон Ирците и стереотипите за нив преовладуваат во романот, и Скарлет не е исклучок. Ирски научник забележува дека ?онас Вилкерсон и вели на Скарлет ?ти си занесена ирска селанка“.

Награди и признани?а [ уреди | уреди извор ]

Во 1937 г., Маргарет Мичел доби Пулицерова награда за роман за Одвеано со виорот, и втората годишна Награда за национална книга од Здружение на американски продавачи на книги. Според из?авата на Харис Пол во 2008 г., романот е втора по ред на?омилена книга на американските читатели, веднаш после Библи?ата. Анкетата покажа дека романот е на?популарен ме?у жените над 44 години, и ка? оние од ?угот и ка? оние од среднозападниот дел на Америка, и ка? белците и ка? Латиноамериканците, и ка? оние што не биле на коле?. Романот е на списокот на на?добро продавани книги. До 2010 г. пове?е од 30 милиони копии беа издадени во САД и надвор. Магазинот ?Та?м“ , Лев Кросман и Ричард Ласе?о, ?а стави?а книгата на нивните листи на 100 На?добри романи на англиски ?азик од 1923 г. до сега (2005 г.). Во 2003 г., книгата беше 21-ва според анкетата на ?БиБиСи“, за ?на?сакан роман“.

На 30 ?уни 1986 г., на денот на 50-годишнината од излегува?ето во продажба на Одвеано со виорот, американската пошта издаде марка со ликот на Маргарет Мичел. Марката беше диза?нирана од Роналд Адеир и беше дел од сериите на американската поштенска услуга, Големи Американци.

Адаптации [ уреди | уреди извор ]

Одвеано со виорот бил адаптиран неколкупати за на сцена и за на екран:

Според романот, сниман е филм во 1939 г., добитник на Оскар , во ко? глумат Кларк Ге?бл и Вивиен Ли.
Книгата беше адаптирана во м?узикл, Скарлет, ко? се прикажуваше во Токио во 1970 г. (во 1966 г. беше изведен како деветчасовна драма, без музика), и во Лондон во 1972 г., каде што беше намалена на 4 часа. М?узиклот од Лондон, беше повторно изведен во Лос А?елес во 1973 г., и повторно во Далас во 1976 г.
?апонската трупа, Такаразука Реву, направи м?узикл адаптиран на романот, Казе то томо ни сарин, ко? беше изведен од женската трупа Мун Труп,во 1994 г.
Има и француски м?узикл од 2003 г., адаптаци?а на Жерард Пресгурвич, Autant en Emporte le Vent.
Книгата беше адаптирана во британски м?узикл, Одвеано со виорот, и прикажана во 2008 г. во Обединетото Кралство, во театарот ?у Лондон.
Во 2007 г. од страна на Унгарскиот национален балет, беше изведена целосна балетска верзи?а од три чина, со музика напишана од Антонин Дворжак и кореографи?а од Лила Партаи, и ?е биде повторно изведена во нивната сезона во 2013 г.
Нова адаптаци?а за на сцена од Ники Ландо, беше изведена во Манитоба театарски ценатр во Винипег, Канада, во ?ануари 2013 г.

Во модерната култура [ уреди | уреди извор ]

Одвеано со виорот се по?авува на многу места и форми во модерната литература:

Книги, телевизи?а и друго [ уреди | уреди извор ]

Цртан филм во 1945 г. од Бил Молдин, прикажува американски во?ник, како лежи на зем?ата со книгата на Маргарет Мичел, изрешетена од куршуми. Насловот гласи: ?Драга, драга г-?а Мичел, вие сигурно мислите дека е ужасно смешно да се добие вакво писмо од во?ник, но ?ас ?а носев со себе вашата голема книга ?Одвеано со виорот“, под мо?ата блуза и ...“.
Во една епизода од третата сезона на ??а сакам Луси“, ?Луси пишува роман“, ко?ашто се емитуваше на 5 април 1954 г., Луси (Лусил Бал), чита за неко?а дома?инка ко?а заработува богатство пишува??и роман во слободното време. Луси тогаш го пишува сво?от роман, со наслов ?Вистински одвеано со виорот“.
Одвеано со виорот е книгата што ?Понибо?“ и ??они“, тине??ери од романот Аутса?дерите (1967 г.) на С.Е. Хинтон, ?а читаат додека се во бегство.
Емитувана е филмска пароди?а насловена ?Отиде со виорот“ во 1976 г., како епизода од Шоуто на Карол Бурнет.
Списанието Мад напиша пароди?а на романот, ?Свиткани од виорот“ (1991 г.), во ко? Ешли е преименуван во ?Ештри“ и Рет во ?Реч“. На кра?от Реч и Ештри бегаат заедно.
Во ? Венити Фер “ во 1995 г., беше об?авена пароди?а од слика, насловена како ?Скарлет и соседството“, во ко?а робовите се бели а главните ликови се црни.
Во комичен скеч на телевизи?а МАД (2007 г.), ?Робинка бро? 8“, понудува три алтернативни завршетоци на филмот. Во едниот од нив, Скарлет го брка Рет, носе??и на грбот опрема за лета?е.

Колекции [ уреди | уреди извор ]

Во продажба е широк спектар на колекционерски предмети поврзани со книгата и со филмот, особено на аукциите на мрежните места. Предметите вклучуваат стари ламби, статуетки, кибрити, книги за готве?е, чинии и различни издани?а на романот.

Виндис [ уреди | уреди извор ]

Виндис е група на страствени обожаватели на Одвеано со виорот кои ги следат сите вести и настани поврзани со книгата или филмот. Тие се собираат од време на време, во костуми од филмот, или облечени како Маргарет Мичел. Атланта, ?ор?и?а, им е светото место.

Наследство [ уреди | уреди извор ]

Одвеано со виорот остави едно долготра?но наследство, а тоа е приказната за стариот ?уг, ко? е променет по американската гра?анска во?на и Реконструкци?ата, за ко?а сите веруваат дека е вистинска. То? ефект го доловува филмот адаптиран на романот. Живописната проза на Мичел за легендарната плантажа, ?а воодушеви ?авноста.

Некои лу?е прво го гледаа филмот и во него го прочитаа текстот од романот. Една разлика ме?у филмот и романот, е сцената на скалите кога Рет ?а носи Скарлет на раце. Во филмот, Скарлет малку се противи, и не вика додека Рет почнува да се качува. Во романот пак, ?то? ?а повредува и таа плаче, придушено и исплашено“.

Претходно во романот (глава 44), Скарлет ?а напа?а црнец ко? сака да ?а силува, и ?а спасува друг црнец, Биг Сем. Додека во филмот, таа е нападната од црнец и од белец.

Конгресната библиотека започна пове?егодишна ?Прослава за книгата“ во ?ули 2012 г., со изложба на ?Книги кои ?а обележаа Америка“, и почетна листа со 88 книги од американски автори кои имале вли?ание врз животот на Американците. Во таа листа беше и Одвеано со виорот. Библиотекарот на Конгресот, ?е?мс Х. Билингтон рече:

?Оваа листа е почетна точка. Не е регистар на ?на?добрите“ американски книги, иако многу од нив одговараат на то? опис. Листата има пове?е за цел да започне еден национален разговор за книги напишани од Американци, кои вли?аеле на нашиот живот, без разлика дали тие книги се на оваа листа“.

Ме?у оние кои се сметаат за Големи американски романи се: Моби Дик, Авантурите на Хаклбери Фин, Големиот Гетсби , Гроздовите на гневот , Игра во р’жта , Невидливиот човек и Да се убие подбивна птица.

Ширум светот, романот е прифатен поради тоа што е интеркултурен, и поради неговите универзални теми, особено што се однесува на жените: во?на, ?убов, смрт, расни конфликти, пол и генераци?а. Читателите во полициската држава Северна Коре?а, се поврзуваат со темата на преживува?е и ?а сметаат за ?главна порака во романот“.

Пове?е од 24 издани?а на Одвеано со виорот беа испечатени во Кина во последните неколку години. Та?вански весник, изгубен во преводот, тврди дека првичниот наслов на Мичел за книгата бил ?Носи го сво?от тежок товар“.

По смртта на Маргарет Мичел, не?зината лична колекци?а од скоро 70 преводи на не?зината книга на странски ?азици, беше дадена во ?авната библиотека во Атланта.

На 16 август 2012 г., Архиепископи?ата на Атланта из?ави дека починатиот внук на Маргарет Мичел, ?осеф Мичел, од своето наследство, на црквата и оставил 50% од акциите на логото и литературните права на Одвеано со виорот. Еден од биографите на Мичел, Дарден Асбури Пирон, из?ави дека Маргарет Мичел имала ?напнат однос“ со сво?ата ма?ка, ко?а била римокатолик.

Маргарет Мичел самата се оддели од Католичката црква.

Оригинален ракопис [ уреди | уреди извор ]

Иако некои од листовите и документите на Мичел, поврзани со Одвеано со виорот, беа запалени по не?зината смрт, многу документи, вклучува??и и избрани предлог поглав?а, се зачувани. Последните 4 поглав?а од романот се во Библиотеката Пикот во Саутпорт, Конектикат.

Об?авува?е и повторно печате?е (1936 г. САД) [ уреди | уреди извор ]

Првото издание на 10 000 копии, содржеше грешна дата на об?авува?е: ?Об?авено во ма? 1936 г.“. Об?авува?ето во ма? 1936 г. беше одложено и првото об?авува?е беше во ?уни. Второто издание содржеше точна дата на об?авува?е: ?Об?авено во ?уни 1936 г.“, така што првото и второто издание може да биде издвоено за колекционерите на книги. Третото издание на 15 000 копии беше во ?уни 1936 г. Дополнително беа испечатени 50 000 идентични копии за ?улската селекци?а на клубот Книга на месецот. За американската ?авност, Одвеано со виорот, офици?ално беше об?авена на 30 ?уни 1936 г. Табела на вкупни издани?а за 1936 г.:

Година	Месец	Бро? на издани?а
1936 г.	?уни	Об?авено и повторно испечатено
1936 г.	?ули	3
1936 г.	Август	6
1936 г.	Септември	4
1936 г.	Октомври	6 (7)
1936 г.	Ноември	3 (4)
1936 г.	Декември	2

Издавачката ку?а ?Макмили?ан“, низ 1 037 страници од книгата, насловот го испечати на следниот начин: Gone with the Wind (мк. Одвеано со Виорот), употребува??и мали почетни букви за зборовите with и the. Зборот with (мк. со), е напишан со голема буква на насловната страна, каде што зборовите GONE, WITH и WIND (мк. ОДВЕАНО, СО, ВИОР) се со сите големи букви, со кафеаво мастило врз жолта позадина (GONE WITH the WIND), дава??и му на насловот, изглед на билборд. На корицата со сива бо?а (бо?ата на Конфедераци?ата), беше испечатен насловот со сите големи букви, со еден дел накосен, во два реда, со сино мастило: ОДЕВАНО (во првиот ред), СО ВИОРОТ (во вториот ред).

Продолжени?а [ уреди | уреди извор ]

Иако Мичел одби да пишува продолжение на Одвеано со виорот, ?а овласти Александра Рипли да напише продолжение, кое беше насловено Скарлет. Книгата беше последователно адаптирана на телевизиски мини серии во 1994 г. За второ продолжение, Мичел го овласти Доналд МекКе?г, насловено како Лу?ето на Рет Батлер. Романот е ист со Одвеано со виорот, напишан од перспектива на Рет Батлер.

Сопствениците на авторските права на Одвеано со виорот се обидоа да забранат об?авува?е на Виорот стивна од Алис Рандал, што ?а прераскажува приказната од перспектива на робовите. Федералниот апелационен суд го одби бара?ето на тужителите, врз основа на Првиот амандман, биде??и книгата била пароди?а. Потоа страните се договори?а надвор од судот, и книгата се на?де на списокот на ??у?орк Та?мс Бестселер“ .

Во САД беше блокирано об?авува?ето на продолжението Ветровите на Тара, од Кетрин Пиноти, неовластено од сопствениците на авторските права. Романот беше об?авен во Австрали?а, заобиколува??и ?а забраната од САД.

Бро?ни неовластени продолжени?а на Одвеано со виорот се об?авени во Руси?а, на?често под псевдонимот ?ули?а Хилпатрик,покритие на здружение на писатели. ??у?орк Та?мс“ тврди дека пове?ето од нив се словенски.

Неколку продолжени?а се напишани на унгарски ?азик, под псевдонимот Одри Д. Миланд или Одри Ди Миланд, од на?малку 4 различни автори (кои на кра?от на книгата се напишани како преведувачи, за да изгледа дека книгата е превод од англискиот оригинал, честа процедура во 1990-те ко?а оттогаш е забранета со закон). Првата продолжува таму каде што завршува Скарлет на Рипли, а наредната е за ?ерката на Скарлет, Кет. Други книги вклучуваат трилоги?а за бабата на Скарлет, Соланж, и мини серии од три дела за извесна вонбрачна ?ерка на Карен.

Поврзано [ уреди | уреди извор ]

Lost Laysen , a 1916 novella written by Mitchell
Southern literature
Southern Renaissance
Le Monde' s 100 Books of the Century

Наводи [ уреди | уреди извор ]

↑ About the Author

Надворешни врски [ уреди | уреди извор ]

Margaret Mitchell House and Museum Архивирано на 16 март 2009 г.
The Scarlett Letter , a quarterly publication devoted to the GWTW phenomenon

Предлошка:PulitzerPrize Fiction 1926?1950 Предлошка:Gone with the Wind

[author-1] About the Author

[1]