Гимнази?ата
во Кочев?е.
Кочев?е
(
германски
:
Gottschee
;
[3]
Gottscheab
или
G?tscheab
на месниот германски кочевски ди?алект;
итали?ански
:
Cocevie
) ―
гратче
во
Словени?а
со население од нешто пове?е од 8.000 жители (заедно со околните населби, кои ?а формираат населената единица, на?малку уште 3.000), е седиште на
истоимената општина
.
Во Кочев?е работеле
писателката
Зофка Кведер,
свештеникот
и писател Фран Салешки Финжгар,
поетите
Мате? Бор и Франце Онич,
композиторот
Виктор Парма,
ва?арот
Стане ?арм,
сликарите
Михаел Рупе, Рада Шуштар, Андре? Тробентар. Сликарот и теоретичар на уметност Милан Бутина е исто така роден во Кочев?е.
Кочев?е се нао?а на карстното Кочевско Поле, на надморска височина од 460 м, од двете страни на
карстната
река
,
понорницата
Ринжа. Над градот се издига стрмната Кочевска Гора со некои врвови кои се повисоки од 1000 м (Словенечки Врв (Slovenski vrh) 1040 м, Леденик 1068 м, Градски Врв (Mestni vrh) со 1022 м и Сув Рид (Suhi hrib) со 1004 м. То? е поврзан со
?уб?ана
и
Хрватска
(граничен премин Петрина) преку главниот пат, а исто така е поврзан со Бела Краина и долината на Крка, особено со
Ново Место
како регионално средиште во
Доле?ска
.
Населбата настанала на
полуостровот
над десниот брег на Ринжа. Просторот бил претворен во
остров
со
канал
, а населбата била опкружена со висок
?ид
. Островот бил поврзан со дрвен
мост
. ?идовите биле урнати во 18 век, а ровот бил наполнет. Кочев?е потоа се проширил на левиот брег на Ринжа. Кога железницата дошла во Кочев?е во 1893 година, населбата се проширила во правец на железничката. Овде и во просторот до рудникот за ?аглен кон селото Шалка се простирала рударската населба Рудник. По
Втората светска во?на
биле создадени другите делови од градот: На Трата и Местни (Градски) лог. Градот се ширел кон Маховник, селото Шалка и Ливолд. Други области се и ка? Унион, Железничката, додека Маховник е независно село, исто како и неколку други околни села што ?а сочинуваат густо населената област Кочев?е на истоименото карстно поле.
Кочев?е има континентална
клима
со многу високи летни температури. Месеците од ноември до април се студени и влажни, додека ?ули и август се топли и суви. Просечната годишна температура е ме?у на?ниските во
Словени?а
и варира поме?у 4 °C и 8 °C.
[4]
Кочев?е првпат се споменува во 1339 година под името Маховник, со
пристаниште
и
капела
на
Св. Вартоломе? (?ерне?)
, во повелбата на
патри?архот
Бертранд. Во повелбата од 1363 година, капелата Св. Вартоломе?, во ме?увреме, проширена во
црква
, ве?е била спомната во Кочев?е. Во 1363 година станала и
парохи?а
.
Словенците
на населбата и го дале името Хочев?е, по прошетките по Ринжа.
Гратчето
првпат било спомнато со
старогерманското
име Готче (Gotsche) на
1 ма?
1363
година од страна на патри?архот Лудвик дела Торе. Подоцна, зборот Готче бил користен како германско име. Во првата половина на
XIV век
, Кочев?е било населено прво со Словенци, а потоа и со
германски
доселеници од Ортенбург, додека перифери?ата на Кочев?е ве?е била населена со
Словенци
. По изумира?ето на семе?ството Ортенбург, Кочев?е на?првин им припа?ал на грофовите од Це?е, а подоцна на
Хабсбурговците
, кои го издавале имотот во Кочев?е.
Кочевското Езеро.
Црквата ?Св. Вартоломе?“.
Реката Ринжа во Кочев?е.
Во Кочев?е и неговата околина може да се откри?ат неколку природни и планински патеки. Има шумски резервати со ?иновски дрва,
карстни
пештери
, видиковци,
животнски свет
. Патеките се означени со ознаки и симболи од животинскиот и растителниот свет на Кочев?е: був за патеката на Рожнискиот бунар, мечкина шепа за патеката Рошка, нарцис за Боровската патека. Патеките се опремени со водичи и табли за прикажува?е.
Поме?у Же?на и селото Шалка, источно од Кочев?е, се нао?аат Же?нските пештери. Тие имаат тенок таван и многу природни прозорци и може да се гледаат од внатре и однадвор.
Планинската патека Кочев?е започнува од колибата на планинарското друштво Кочев?е ка? ?еленов студенац (850 м), се искачува до Местни Врв (1034 м), потоа до врвот Фридрихшта?н (978 м) со урнатините на замокот Фридерик Це?ски и продолжува на ?уг сe до Кремпа и исконската шума Крокар и завршува во Горе?а Жага ка?
Колпа
. На?високата точка на патеката е Готенишки Снежник (1289 м).