Исламот во Отоманското Царство

Михраб во ?ами?ата

Исламот во Отоманското Царство ? офици?ална религи?а на Отоманското Царство . На?високата позици?а во исламот, калифат , била офици?ално признаена од султанот, по поразот на Мамелучкиот Султанат . Султанот требало да биде побожен муслиман и ?а имал функци?ата калиф. Освен тоа, сунитските свештеници имале огромно вли?ание врз владата и нивниот авторитет бил од централно значе?е за регулира?е на економи?ата. Дополнително, имало врховна позици?а наречена Ше?к-ул ислам . Малцинствата, особено христи?аните и евреите биле задолжени да ?а платат ?изи?а , данокот наложен од традиционалниот ислам .

Закон [ уреди | уреди извор ]

Османлискиот закон не ги препознавал поимите како што се етничката припадност или држав?анството. На то? начин, муслиман од ко?а било етничка припадност уживал исти права и привилегии. Под такви услови, муслиманските Арапи во царството гледале како на обновена исламска држава. Сепак, дури и ако калифатот играл знача?на улога, вистинското постое?е на овие чувства е дискутабилно. До 17 век , магребските територии биле само номинално под отоманска контрола и Египет бил речиси независен до почетокот на 19 век .

Во доцниот 18 век, а особено во текот на 19 век, реформите по европски стил го туркале исламот надвор од вли?ателните позиции и го намалиле вли?анието на неговите водачи во владата. ?изи?ата била укината и ексклузивната мо? на исламските водачи се намалило. И покра? тоа, владата во времето на реформаторските султани сe уште се обидувала да го зацврсти Ханафискиот ислам. Паралелно со реформите започнал да се воведува и концепт ко? се обидел да ги интегрира сите отомански гра?ани во една општествена класа (муслиманска и немуслиманска) со еднакви даночни и воени обврски. Како резултат на тоа, верските малцинства (кои можеби дури и не ги добиле целосните права според предреформно османлиско владее?е) се побуниле.

Сунитски ислам [ уреди | уреди извор ]

Од основа?ето на Отоманското Царство , Османлиите го следеле Матуридизмот (училиште за исламска теологи?а) и Ханафискиот ислам (школа за исламска ?уриспруденци?а) ^[1]^[2]^[3]. Но Ашаритската школа била поприсутна во медресите (исламски училишта).

Кемал Ататурк из?авил: ?Нашата религи?а е рационална, веродосто?на религи?а, и затоа е последната валидна религи?а.

Редовни верува?а [ уреди | уреди извор ]

5 столбови на верата:

Наводи [ уреди | уреди извор ]

↑ Gunduz, Sinasi Change And Essence: Dialectical Relations Between Change And Continuity in the Turkish Inrtellectual Traditions Cultural Heritage and Contemporary Change. Series IIA, Islam, V. 18, p.104-105
↑ Middle East Institute: "Salafism Infiltrates Turkish Religious Discourse" By Andrew Hammond - Middle East Policy Fellow - European Council on Foreign Relations July 22, 2015
↑ The National Interest: "Turkey's 200-Year War against 'ISIS'" by Selim Koru July 24, 2015

[Gunduz-1] Gunduz, Sinasi Change And Essence: Dialectical Relations Between Change And Continuity in the Turkish Inrtellectual Traditions Cultural Heritage and Contemporary Change. Series IIA, Islam, V. 18, p.104-105

[2] Middle East Institute: "Salafism Infiltrates Turkish Religious Discourse" By Andrew Hammond - Middle East Policy Fellow - European Council on Foreign Relations July 22, 2015

[3] The National Interest: "Turkey's 200-Year War against 'ISIS'" by Selim Koru July 24, 2015

[1]

[2]

[3]