Од Википеди?а ? слободната енциклопеди?а
Изолативен ?азик
е вид ?азик со мал бро?
морфеми
во однос на еден збор. Во кра?ни случаи има и ?азици каде една морфема е еден
збор
. Поимот ?изолативен ?азик“ е во сродност со поимот ?аналитички ?азик“, каде во кра?на граница има целосно отсуство на
инфлекци?а
за означува?е граматички односи. Изолативните ?азици се поставени наспроти
синтетичките ?азици
, каде во зборовите има присуство на пове?е морфеми.
Иако историски ?азиците биле поделени на три групи (изолативни, флективни и аглутинативни), овие морфолошки видови можат да бидат поделени според два параметра:
- односот ме?у морфемата и зборот (сразмер), и
- степенот на споеност ме?у морфемите.
Изолативен ?азик може да биде дефиниран како ?азик ко? има совпа?а?е еден со еден ме?у зборот и морфемата. Пример за ова совпа?а?е е зборот ?ти“, ко? е еден збор и една морфема. Од другата страна пак во овие ?азици може да има и зборови составени од пове?е морфеми, како што е зборот ?преиспитува?е“ ко? е еден збор составен од три морфеми:
пре-, испитува, -?е
.
Аналитички ?азик е ?азик ко? ги искажува граматичките односи по синтаксен пат, односно преку употреба на слободни морфеми кои функционираат како одделни зборови. Овие ?азици послабо користат сврзани морфеми кои имаат флекци?а.