Ернест Волтон

Од Википеди?а ? слободната енциклопеди?а
Ернест Волтон
Роден(а) 6 октомври 1903
Дангарван , Ирска
Починал(а) 25 ?уни 1995 (1995-06-25) (возр. 91)
Белфаст , Северна Ирска
Националност Ирска Ирец
Поли?а Физика
Установи Коле? "Trinity" (Даблин)
Кембриски универзитет
Коле? "Methodist" (Белфаст)
Докторски ментор Ернест Радерфорд
Познат по Првата дезинтеграци?а на атомско ?адро преку вештачки забрзани протони ( " ?адрено цепе?е " )
Поважни награди Х?узов медал (1938)
Нобелова награда за физика (1951)

Ернест Томас Синтон Волтон ( ирски : Ernest Thomas Sinton Walton 6 октомври 1903 ? 25 ?уни 1995 ) ? ирски физичар и добитник на Нобелова награда за физика за неговата работа со ?он Кокрофт за ? атомско уништувачките “ експерименти изведени во Кембричкиот универзитет во раните 1930-ти и станал првата личност во истори?ата вештачки да го раздели атомот, воведува??и ?а ?адрената доба.

Рани години [ уреди | уреди извор ]

Ернест Волтон е роден во Абе?са?д , Вотерфорд (грофови?а) , Ирска, син на методист министер, ?он Волтон (1874?1936) и Ана Синтон (1874?1906). Семе?ството на Ернест на секои три години се преселувало, додека бил дете, во Раткил во Лимерик (каде што починала неговата ма?ка) и во Монахан . То? се школувал во Даун , Тирон и коле?от ?Весли“ во Даблин пред да стане член на коле?от ?Методист“ во Белфаст во 1915, каде што го проширил своето знае?е за науката и математиката.

Во 1922 Волтон добил стипендии во коле?от ?Тринити“ во Даблин за студира?е на математика и наука. Бил награден со професорска и магистерска диплома од ?Тринити“ во 1926 и 1927. За време на тие години во коле?от, Волтон добил голем бро? на награди за брили?антност во физиката и математиката (седум награди сe на сe). По дипломира?ето бил награден со ?Истражно друштво 1851“ од Кралската комиси?а за изложбата од 1851 [1] и бил прифатен како истражувачки студент во коле?от ?Тринити“ во Кембри?, под надзор на Сер Ернест Радерфорд , директор на Кавендишката лаборатори?а во Кембричкиот универзитет . Во тоа време имало четири нобелови лауреати под сопствеништво на работниците во лаборатори?ата, но наскоро се придодал и петтиот лаурат на Волтон. Волтон станал доктор по филозофи?а во 1931 и останал во Кембри? како истражувач сe до 1934. [2]

Во почетокот на 1930-те Волтон и ?он Кокрофт соработувале за да изградат апарат ко? ги дели ?адрата на литиумовите атоми преку бомбардира?е со прилив на протони забрзани во високонапонска цевка (700 киловолти). Разделбата на литиумските ?адра резултирала со создава?е на хелиумски ?адра. Ова било експериментално потврдува?е на теориите за атомската градба ко?а била претходно предложена од Радерфорд, Георги? Гамов и други. Успешниот апарат - вид на честичен забрзувач сега наречен Кокрофт-Волтонов генератор - помогнал во навестува?ето на доба на честично-забрзувачка експериментална ?адрена физика . Токму ова истражува?е во раните 1930-ти им ?а донело Нобеловата награда за физика во 1951 на Волтон и Кокрофт. [2]

Кариера во коле?от ?Тринити“ (Даблин) [ уреди | уреди извор ]

Ернест Волтон се вратил во Ирска во 1934 за да стане член на коле?от ?Тринити“ во Даблин во одделот за физичари и во 1946 бил назначен за професор со наслов Erasmus Smith's Professor of Natural and Experimental Philosophy (Еразмус Смитов професор по природна и експериментална филозофи?а) . [2] Предава?ето на Волтон се сметало за неприкосновено со тоа што бил способен комплицираните праша?а да ги претстави на едноставен и лесен начин. Неговите истражувачки интереси биле водени со многу ограничени средства, сепак успеал да го проучи, во доцните 1950-ти, фосфоресцентниот ефект во очила и депонира?ето на тенки филмови на стакло.

Семеен живот [ уреди | уреди извор ]

Ернест Волтон се оженил со Фреда Вилсон (1903?1983), ?ерка на Ирски методистички министер, на 23 август 1934. Заедно имале пет деца:

  • Д-р Алан Волторн (професор по физика во Магдаленскиот коле? во Кембри?
  • Господин Мари?ан Вудс
  • Професор Филип Волтон, професор по применета физика
  • Жан Кларк
  • Винифред Волтон

Религиски погледи [ уреди | уреди извор ]

Гробот на Ернест Волтон на гробиштата "Deansgrange" во Даблин.

Одгледан како методист, Волтон бил опишан како неко? ко? силно се предал на христи?анската вера. [3] То? дури и предавал за врската на науката со религи?ата во неколку држави по добива?ето на Нобеловата награда [4] и го поттикнал развитокот на науката како начин да се дознае пове?е за Бог.

Зрели години [ уреди | уреди извор ]

Иако се пензионирал од ?Тринити“ во 1974, то? ?а одржувал врската со одделот за физичари во ?Тринити“ сe до неговата последна болест. То? бил познат лик во собата за ча?. Накратко пред неговата смрт си ?а запечатил неговата животна посвета кон ?Тринити“ со презентира?е на Нобеловиот медал и цицат за коле?от. [5]

Починал во Белфаст на 25 ?уни 1995, на 91 годишна возраст и бил погребан на гробиштата "Deansgrange". Бил широко почитуван и сметан за скромен човек.

Поврзано [ уреди | уреди извор ]

  • Cathcart, Brian (2005). The Fly in the Cathedral . Penguin. ISBN   0-14-027906-7 . OCLC   57168084 .
  • Massey, Harrie (1972). ?Nuclear Physics Today and in Rutherford's Day“. Notes and Records of the Royal Society of London . 27 : 25?33. doi : 10.1098/rsnr.1972.0004 .
  • McBrierty, Vincent J. (2003). Ernest Thomas Sinton Walton (1903?1995): The Irish Scientist . Trinity College Dublin Press. ISBN   1-871408-22-9 . OCLC   53461335 .

Наводи [ уреди | уреди извор ]

  1. 1851 Royal Commission Archives
  2. 2,0 2,1 2,2 Boylan, Henry (1998). A Dictionary of Irish Biography, 3rd Edition . Dublin: Gill and MacMillan. стр. 262. ISBN   0-7171-2945-4 .
  3. V. J. McBrierty: Ernest Thomas Sinton Walton, The Irish Scientist, 1903-1995 (Trinity College Dublin, 2003)
  4. Walton was strongly committed to the Methodist faith, and following the award of the Nobel Prize in Physics in 1951 jointly to himself and John Cockroft, he spoke on science and religion to audiences in Ireland, the United States, and Sweden.
  5. Biography

Надворешни врски [ уреди | уреди извор ]