Еретикот од Соана ( германски : Der Ketzer von Soana ) ? новела на германскиот писател Герхарт Хауптман .

Содржина [ уреди | уреди извор ]

Де?ството на новелата се одвива во планинското село Соана, во шва?царскиот кантон Тесино . Таму, еден издавач на книги случа?но го здогледува козарот Лудовико, наречен ?Еретикот од Соана“ и таа средба му буди голем интерес да го запознае поблиску то? необичен човек. На една од нивните средби, Лудовико започнува да му ги чита на издавачот своите записи: ^[1]

Во едно мало село, во близината на Луганското Езеро се родил Рафале Франческо Вела, ко? на возраст од 25 години бил назначен за свештеник во планинското село Соана. Рафаеле се одликувал со голема побожност и набргу стекнал голема почит од селаните, кои го сметале за еден вид светец . Една но?, него го посетил непознат човек со изглед на див?ак. Утредента, Франческо дознал од претседателот на општината дека се работи за Лукино Скаработа, овчар ко? живеел осамен живот на далечното бачило Санта Кроче, заедно со сво?ата сестра и седумте деца за кои се верувало дека се родени од противприродниот блуд ме?у братот и сестрата. Франческо го запознал бискупот со случа?от на семе?ството Скаработа и добил дозвола да го врати семе?ството на патот на верата. ^[2]

Еден мартовски ден, Франческо отишол во бачилото и разговарал со братот и сестрата, за кои видел дека не знаат ништо за католичката вера , туку дека верувале во паганските идоли. Затоа, то? им закажал миса во капелата Санта Агата, сместена на врвот на истоимениот рид. На вра?а?ето кон селото то? ?а сретнал на?старата ?ерка на Скаработа, убавата Агата и веднаш почувствувал необична привлечност кон неа. Воопшто, по вра?а?ето во Соана, Франческо почувствувал голема промена ка? него: од една страна, то? почнал да ?а забележува големата убавина на природата , исполнета со посто?ано ра?а?е и промени; од друга страна, во него се врежала сликата на убавата Агата и за првпат му се по?авиле еротски мисли. Стравува??и дека е обземен од демоните , Франческо започнал интензивно да се моли и му се исповедал на еден стар свештеник во неговото родно село, Лигорнето. Таму, ?а посетил родната ку?а на неговиот стрико, познат ва?ар, каде го направил сво?от прв грев, милува??и ?а скулптурата на три голи дево?ки. ^[3]

По то? настан, Франческо се исплашил уште пове?е и започнал да се сомнева во католичките догми. Наспроти тоа, во него започнала да се ра?а еден вид нов религиозен систем во ко? биле измешани големата побожност со ?убовта кон природата , а сето тоа проткаено со паганска еротика . Така, Франческо станал несигурен, го изгубил мирниот сон и посто?ано мислел на Агата. На денот кога ?а одржал сво?ата служба во капелата Санта Агата , Франческо доживеал голема преобразба, запа?а??и во голема екстаза во ко?а му се чинело дека станал поголем од ангелите , светците и апостолите , а Агата ?а замислил како олицетворение на младата Богородица . Нестрплив да ?а види Агата, набргу то? закажал уште една миса на ко?а дево?ката не се по?авила. Тоа во него предизвикало големо разочарува?е, така што по службата то? не се вратил во селото, туку почнал да скита низ планината. ^[4] Таму, Франческо ?а сретнал Агата и ?а повикал да до?де ка? него во црквата. Кога таа се по?авила во селото, сите жители ?а навредувале и ?а каменувале. Целиот возбуден од не?зиното присуство, Франческо конечно ?а загубил присебноста и започнал да ?а милува и бакнува. Но?та, два?цата та?но го напуштиле селото и во едно скришно место во долината воделе ?убов. Утредента, Франческо се вратил во црквата, но ве?е му било ?асно дека направил голем грев и дека пове?е не може да ?а врши свештеничката работа. ^[5]

На тоа место, Лудовико го прекинува раскажува?ето, наспроти упорните бара?а од слушателот да му соопшти што се случило понатаму со Франческо и Агата. Лудовико само му кажува дека пред шест години селаните го избркале Франческо од селото, дека семе?ството Скаработа морало да се исели, а Франческо и Агата продолжиле да живеат слободно во планината. Напушта??и ?а колибата на Лудовико, посетителот сре?ава една убава жена ко?а со себе ?а води ?еркичката. ^[6]

Осврт кон делото [ уреди | уреди извор ]

Новелата ?Еретикот од Соана“ ги прикажува типичните раскажувачки одлики на Хауптман и неговите прозни преокупации. Во ова дело, то? се држи далеку од натуралистичките теми и се определува за иде?ата на големото вра?а?е кон природата и непосредниот живот. Новелата е напишана со развиен, богат ?азик во ко? еротско - паганската аперцепци?а на природата се спо?ува со примитивната католичка маска со античка позадина. Притоа, во неа, еден обичен поединечен случа? се воздигнува до извонредно широко, вонвременско значе?е. ^[7]

Наводи [ уреди | уреди извор ]